گروه اجتماعی - رجانیوز: بیش از دو ماه از تعطیلی مدارس و کندی چرخ آموزش در کشور میگذرد. نزدیک به پانزده میلیون دانشآموز مدتهاست که از خانه بیرون نرفته و باید ساعتهای متمادی و ملالآور دوران قرنطینه خانگی را تحمل کنند. بچههایی که تا دو ماه قبل چندین ساعت از زمان خود را به صورت حضوری در مدرسه گذرانده و زمان حضور در منزل را نیز سرگرم انجام تکالیف خود بوده و البته از تلویزیون و شبکههای اجتماعی نیز غافل نبودهاند!
به گزارش رجانیوز؛ وزارت آموزش و پرورش در ابتدای شیوع کرونا در همکاری خوب با صداوسیما توانست به سرعت برنامههای درسی دانشآموزان را ساماندهی کند. هر چند نقدهای ریز و درشتی به نحوه اجرای این مدل آموزشی وجود دارد، اما باید گفت که این اقدام در قدم اول نمره مثبتی میگیرد. به موازات این اقدام، بسیاری از معلمان و مدارس به شکل خودجوش تلاش کردند تا با ایجاد گروهها و کانالهای مختلف در شبکههای اجتماعی، خلا تعطیلی مدارس را پر کرده و آموزش را به خانهها ببرند.
در همین ایام بود که وزیر آموزش و پرورش خبر راهاندازی قریب الوقوع شبکه اجتماعی دانشآموزان موسوم به «شاد» را اعلام کرد و گفت که تمامی دروس در مقاطع مختلف تحصیلی پس از راهاندازی این پلتفرم، به مرور تدریس خواهد شد و هیچ محتوایی از دروس مدرسه حذف نخواهد شد. با اعلام شیوهنامه «شاد» مشخص شد که این پلتفرم، در واقع کانالهایی است که بر روی پنج پیامرسان داخلی ایجاد خواهد شد و دانشآموزان و دبیران با ورود به کلاس اختصاصی خود خواهند توانست ارتباط دوسویه تعاملی برای آموزش مجازی ایجاد کنند.
نگرانیهای متعددی درباره این تصمیم وجود داشت. شاید نبود محیط اختصاصی و بدون حصار برای حضور دانشآموزان در این شبکههای اجتماعی، بزرگترین آسیب تربیتی این اقدام بود. بچهها قرار بود وارد محیطی شوند که با چند کلیک به انواع صفحههای نامناسب با سن و سال خود هدایت میشدند. متاسفانه هر چند این پیامرسانها داخلی بوده و تحت قوانین کشور فعال هستند، با این حال همچنان محیط امنی برای حضور دانشآموزان محسوب نمیشوند. حجم زیادی از محتواهای غیرفرهنگی و حتی گاهی منافی عفت، نگرانی برای حضور در این شبکهها را افزایش داده بود.
از سوی دیگر اساسا محیط پیامرسان حتی در صورت پایداری کامل از نظر فنی، محیط ایدهآل آموزش و تعامل معلم و دانشآموز محسوب نمیشود. بخش مهمی از جریان تربیت و آموزش در ارتباط دوسویه و چهره به چهره زنده شکل گرفته و یک پیامرسان در آمادهترین شکل خود نیز پاسخگوی چنین نیازی نخواهد بود. شاید بهتر بود وزارت آموزش و پرورش تجربه موفق برخی مدارس در آموزش تعاملی آنلاین را بررسی کرده و برای سایر مدارس حداقل به عنوان یک گزینه مطرح میکرد. اجبار به حضور انحصاری تمامی مدارس، حتی آنهایی که در دو ماه گذشته تجربه موفقی در آموزش مجازی داشتند، اقدامی است که شاید در نهایت به نفع نظام آموزشی نباشد.
تعطیلات نوروزی به پایان رسید و در روزی که همه منتظر آغاز فعالیت «شاد» بودند، آموزش و پرورش اعلام کرد که راهاندازی سامانه شاد یک هفته به تاخیر افتاده و آموزشها همگی در پیامرسان اختصاصی این وزارتخانه پیگیری خواهد شد.به این ترتیب فرصت شش هفتهای قرنطینه منجر به راهاندازی این شبکه نشد و باز هم به آینده موکول شد. از ابتدای هفته گذشته اما به مرور فعالیت این شبکه اجتماعی آغاز شده و هر چند مشکلات فنی زیادی از سوی کاربران این برنامه گزارش شده، اما امید میرود که با رفع نقایص بتوان به برقرای روند آموزش مجازی در سطح قابل قبول دست یافت.
در این میان اما آنچه بیش از همه مغفول مانده، بی توجهی به وجه مهم مدرسه در دوران قرنطینه یعنی مباحث تربیتی است. حجم زمان زیادی که در این روزها در اختیار دانشآموزان است، غالبا با حضور در شبکههای اجتماعی و بازیهای آنلاین مصرف میشود. خانوادهها نیز تا حد زیادی از مدیریت اوقات فراغت دانشآموزان ناتوان بوده و به خصوص در زمانی که والدین در محل کار حضور دارند، بچهها باید با فعالیتهای مفید و سازنده درگیر باشند. غفلت از این بعد آموزش و پرورش، منجر به خسارات اخلاقی و فرهنگی بزرگی خواهد شد که خوب است وزارتخانه برای طراحی و اجرای فوری مجموعهای از برنامههای غنی و البته جذاب و سازنده اقدام عملی نماید.