هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
سه شنبه 25 شهريور 1404 07:57 ساعت
شناسه خبر : 386646
این مقاومت، وزنه اخلاقی سنگینی دارد که در سطح جهانی طنین‌انداز شده و قدرتی آفریده که هیچ ماشین جنگی‌ای نمی‌تواند آن را نابود کند. این همان قدرتی است که رژیم غاصب صهیونیستی را در تنگنا قرار داده است.
گروه بین‌الملل-رجانیوز: خیابان‌های جهان امروز زنده‌تر از همیشه نفس می‌کشند. از پایتخت‌های پرهیاهوی شرق آسیا تا کلان‌شهرهای پر زرق و برق قاره آمریکا، از قلب اروپا تا عمق آفریقا، هر گوشه‌ای از این کره خاکی، فریادی واحد را تکرار می‌کنند: فلسطین آزاد (Free Palestine)! طوفان الاقصی تنها عملیاتی نظامی نبود؛ این واقعه، بیداری بزرگ فطرت‌های انسانی بود که در زیر غبار مدرنیته، به خوابی عمیق فرو رفته بودند. بیداری‌ای که ابتدا غرور ایدئولوژیک امت اسلامی را شعله‌ور ساخت و سپس وجدان‌های خاموش غربی‌ها را بیدار کرد. امروز، دیگر مردم جهان، تماشاگران جنگ نیستند؛ آنها به پا خواسته‌اند، راهپیمایی می‌کنند، شعار می‌دهند و عدالت را فریاد می‌زنند. این موج خروشان مردمی، رژیم صهیونیستی را به سمت انزوایی بی‌سابقه و تاریخی سوق داده است.
در حالی که محاصره وحشیانه غزه ادامه دارد، مردم این سرزمین، زیر بمباران، گرسنگی و ستم، همچنان مقاوم ایستاده‌اند. پایداری آنها، پیامی واضح به جهان مخابره می‌کند: ما از اینجا نمی‌رویم. این مقاومت، وزنه اخلاقی سنگینی دارد که در سطح جهانی طنین‌انداز شده و قدرتی آفریده که هیچ ماشین جنگی‌ای نمی‌تواند آن را نابود کند. این همان قدرتی است که رژیم غاصب صهیونیستی را در تنگنا قرار داده است؛ قدرتی که از قلب غزه به تمامی نقاط جهان سرایت کرده و معادلات استراتژیک را برهم زده است.
این بیداری بزرگ، حتی در اتحادیه عرب نیز بازتاب داشته است. با وجود اختلافات تاریخی این کشورها بر سر سوریه، لبنان و یمن، حمله به غزه باعث اتحاد صداها در قاهره، ریاض، عمان و دیگر پایتخت‌های عربی شده است. محکومیت بمباران‌های رژیم صهیونیستی و درخواست برای اقدام فوری بشردوستانه، در کنار دیپلماسی پشت پرده با واشنگتن، بروکسل و سازمان ملل، نشان از احیای حس همبستگی عربی دارد که مدت‌ها به خواب رفته بود. تمام اقدامات و محکومیت‌های دیپلماتیک دولت‌ها نیز ناشی استقبال بی‌سابقه مردم آنها از فلسطین و درس بزرگ بهار عربی، که دولت‌ها نمی‌توانند خواسته‌های مردم را نادیده بگیرند، است.
نفرت جهانی از اقدامات رژیم صهیونیستی، حتی در غرب نیز ریشه دوانده است. از پاریس تا برلین، از لندن تا مادرید، هزاران نفر در تظاهرات دانشجویی-مردمی شرکت کرده و خواهان پاسخگویی از دولت‌های خود هستند. این اعتراض‌ها تنها نمادین نیستند؛ آنها تقاضای شفافیت دارند، همدستی با رژیم صهیونیستی را رد می‌کنند و خواستار توقف معاملات تسلیحاتی هستند که سال‌ها ماشین جنگی این رژیم را تغذیه کرده است. در آمریکای شمالی نیز، دانشگاه‌ها، میدان‌های شهر و مجامع عمومی به سکوهایی برای همبستگی با فلسطین تبدیل شده و سیاستمداران را به چالش کشیده‌اند.
حتی در سطح رسمی نیز نشانه‌های انزوا به وضوح مشاهده می‌شود. مجمع عمومی سازمان ملل با تصویب قطعنامه‌ای ولو با تاثیرگذاری محدود، خواستار آتش‌بس فوری شده است. کشورهای اروپایی مانند هلند، ایرلند، اسپانیا، ایسلند و اسلوونی تهدید کرده‌اند که در صورت حضور رژیم صهیونیستی در مسابقه یوروویژن، از آن کناره‌گیری خواهند کرد. این بایکوت فرهنگی، که نمادی از نفرت جهانی است، نشان می‌دهد که چگونه حتی عرصه‌های فرهنگی-هنری نیز از این انزوا در امان نمانده‌اند. جنبش تحریم صهیونیسم شتاب جدیدی گرفته و هنرمندان، دانشگاهیان و اتحادیه‌ها، از همکاری با نهادهای صهیونیستی خودداری می‌کنند.
تزلزل درونی رژیم صهیونیستی به همین جا ختم نمی‌شود. سال‌ها نظامی‌گری، قطبی‌سازی سیاسی و انتقاد بین‌المللی، اکنون اثرات خود را بر جامعه داخلی نیز نشان داده است. شهروندان صهیونیست، هزینه اشغال بی‌پایان را زیر سوال می‌برند و افرادی که از خدمت سربازی سر باز می‌زنند، علناً علیه سیاست‌های دولت موضع می‌گیرند. مخالفت آنها، شکاف‌های جامعه‌ای را آشکار می‌کند که سال‌ها به عنوان یکپارچه به تصویر کشیده شده بود. از نظر اقتصادی، رژیم صهیونیستی با چالش‌های بزرگی از تحریم‌های بین‌المللی و هزینه‌های فزاینده درگیری‌های طولانی‌مدت روبرو است.
درس این لحظه محوری روشن است: «قدرت نظامی نمی‌تواند جایگزین مشروعیت مردمی شود». رژیم صهیونیستی با بحرانی دوگانه روبرو است. سلطه عملیاتی در غزه در برابر بی‌اعتباری جهانی. انسجام اجتماعی داخلی آن تحت فشار است، اقتصاد و روایت‌گری سیاسی آن در معرض تهدید قرار گرفته و اعتبار اخلاقی آن در حال فروپاشی است. غزه، به مرکزی برای بیداری اخلاقی جهان تبدیل شده است. این مبارزه، به آزمونی برای وجدان جهانی بدل شده است؛ آزمونی که همچنان مردم را بیدار می‌کند و امر سیاسی را در سراسر قاره‌ها زنده نگه می‌دارد. در این طوفان بزرگ، رژیم صهیونیستی تنها و منزوی است؛ چرا که قدرت مقاومت، با پشتیبانی وجدان‌های بیدار، هرگز از بین نمی‌رود.
انتهای پیام/
