هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
سه شنبه 9 دى 1404 22:49 ساعت
شناسه خبر : 387749
این رفتار پدرمآبانه و منعطف قالیباف در قبال دولت چهاردهم، زمانی معنادار میشود که آن را با برخورد چکشی و سیاسی مجلس یازدهم در قبال لایحه بودجه ۱۴۰۳ دولت شهید رئیسی در سال ۱۴۰۲ مقایسه کنیم.
گروه سیاست-رجانیوز: امروز در صحن علنی مجلس شورای اسلامی اتفاقی افتاد که بار دیگر پرده از «استانداردهای دوگانه» در مدیریت محمدباقر قالیباف برداشت. در حالی که لایحه بودجه ۱۴۰۵ ارائه شده توسط دولت مسعود پزشکیان، به اذعان کارشناسان و نمایندگان، یکی از پرایرادترین لوایح تاریخ بودجهنویسی کشور است، رئیس مجلس با «تعویق رأیگیری» و پذیرش یک نامه دقیقه نودی، عملاً برای نجات دولت پزشکیان زمان خرید.
این رفتار پدرمآبانه و منعطف قالیباف در قبال دولت چهاردهم، زمانی معنادار میشود که آن را با برخورد چکشی و سیاسی مجلس یازدهم در قبال لایحه بودجه ۱۴۰۳ دولت شهید رئیسی در سال ۱۴۰۲ مقایسه کنیم.
بازخوانی یک پرونده؛ وقتی بهانه «بازنشستگان» پتک شد
سه شنبه ۲۱ آذر ۱۴۰۲، روزی که مجلس یازدهم در اقدامی کمسابقه، کلیات لایحه بودجه دولت سیزدهم را با وجود تصویب در کمیسیون تلفیق، در صحن علنی رد کرد.
بهانه چه بود؟ نمایندگان مخالف مدعی بودند منابع همسانسازی حقوق بازنشستگان دیده نشده است. این ادعا در حالی مطرح شد که:
۱. طبق آییننامه، دولت در مرحله اول فقط سقف منابع را میآورد (نه ریز مصارف).
۲. رئیس سازمان برنامه و بودجه و نماینده دولت صراحتاً اعلام کردند ۵۰ هزار میلیارد تومان (همت) برای این موضوع کنار گذاشته شده است.
۳. حمیدرضا حاجیبابایی، رئیس وقت کمیسیون تلفیق، تأکید کرده بود دولت منابع را «واقعی» دیده و تراز عملیاتی درست است.
اما مدیریت صحن به گونهای پیش رفت که آن لایحه دقیق و واقعی، قربانی بازیهای سیاسی در آستانه انتخابات مجلس شد تا دولت انقلابی متهم به بیتوجهی به بازنشستگان شود. احمد راستینه، نماینده مجلس در آن زمان به صراحت گفت: «تصور اشتباه مخالفان و عدم درک درست از آییننامه دو مرحلهای بودن بودجه باعث این رد کلیات شد.» اما آقای قالیباف اجازه داد این «تصور اشتباه» تبدیل به یک مانع بزرگ برای دولت رئیسی شود.
بودجه ۱۴۰۵؛ فاجعهای که با «من بمیرم تو بمیری» حل شد!
حالا امروز لایحهای که دولت پزشکیان برای سال ۱۴۰۵ آورده، به روایت مالک شریعتی (نماینده مجلس) کلکسیونی از ایرادات ساختاری است:
افزایش ناچیز ۲۰ درصدی حقوق (در برابر تورم افسارگسیخته).
کاهش عجیب ۷۰ درصدی درآمدهای نفتی.
حذف منابع صندوق بهینهسازی انرژی.
نقض آشکار برنامه هفتم.
شاهکار واردات/تهاتر ۴۰۰ همت بنزین و گازوئیل (که بوی شوک قیمت سوخت میدهد).
گره زدن کالابرگ به افزایش مالیات بر ارزش افزوده.
منطق حکم میکرد چنین لایحه ویرانگری که سفره مردم را نشانه رفته، بلافاصله و با قاطعیت رد شود. اما واکنش رئیس مجلس چه بود؟
به جای رد کلیات، ناگهان نامهای از سوی مسعود پزشکیان قرائت میشود، قالیباف رأیگیری را به تعویق میاندازد و اعلام میشود «دولت امروز اصلاحات را اعمال میکند»!
سؤال اساسی اینجاست: چطور اصلاحات ساختاری عظیم در یک لایحه پر از حفره، ظرف چند ساعت ممکن است؟ آیا این چیزی جز یک نمایش برای رأیگیری فرمالیته است؟
چطور است که در سال ۱۴۰۲، وعده صریح دولت رئیسی برای اختصاص ۵۰ همت به بازنشستگان شنیده نشد و بودجه رد شد تا دولت در افکار عمومی تخریب شود؛ اما امروز لایحهای با کسریهای وحشتناک و فشار قطعی بر معیشت مردم، با وساطت رئیس مجلس از لبه پرتگاه بازگردانده میشود؟
به نظر میرسد کلیدواژه «وفاق» که این روزها لقلقه زبان آقایان شده، معنایی جز «هماهنگی پشت پرده» ندارد. در قاموس مدیریتی آقای قالیباف، سختگیریهای قانونی و آییننامهای مخصوص دولت انقلابی بود که باید «کنترل» میشد، اما برای دولت مطلوب ایشان، قوانین چنان منعطف میشوند که رأیگیری صحن علنی هم با یک نامه اداری به تعویق میافتد.
انتهای پیام/
