«سلام» فیلمی خوش ساخت که انتظار را از آثار داستانی مدافعان حرم بالا می برد/اثری که شیرینی «باقلوای یزد» را به کام مخاطب می نشاند

حامد یامین پور - گروه فرهنگی رجانیوز: فیلم های کوتاه بر اساس یک یا چند ایده ناب نوشته می شوند. ایده هایی که در زمان محدودی باید پخته و پرداخته شده و برای مخاطب جذاب شوند. اگر قرار باشد یک اثر کوتاه از قصه گویی فاصله نگیرد و روایتی هنرمندانه داشته باشد مجبور خواهد شد که از زیاده گویی و خودنمایی فرمی صرف نظر کرده و فیلم بسازد. 

 

 

 

 

البته فیلم کوتاه «سلام» از این ویژگی ها بر خوردار است. ایده ای جذاب دارد. نگاهی متفاوت به یکی از مهم ترین مفاهیم دینی یعنی نذر کردن را به نمایش می گذارد و در قصه ای سر راست انتظار فرزند یکی از رزمندگان مدافع حرم را به تصویر می کشد. 

 

فیلم با سکانس پختن شله زرد نذری و ورود کودک(فرزند رزمنده مدافع حرم) به خانه شروع می شود. او که از ظاهرش پیداست که از مدرسه می آید با حالتی عصبی بدون توجه به حاضرن در حیاط خانه به اتاقش می رود و لباس عوض می کند. به توصیه مادر، عمه اش به سراغ او می رود و با او هم کلام می شود. متوجه می شویم که دلتنگی بابت نبودن پدر باعث شکایت او شده. عمه توضیح  می دهد که این ها همه جمع شدند که برای نذری سلامتی پدرت کمک کنند.  

 

پسر می گوید که او هم علاقه دارد که نذر کند. عمه برای اینکه به او یک توصیه اخلاقی و تربیتی بکند می گوید: سلام کردن ثواب زیادی داره شما وقتی داشتی میومدی داخل باید به همه سلام می کردی. این خودش یه جور نذره. 

او که گویی جرقه ای در ذهنش خورده هزار سلام نذر کرده و به خیابان می رود و شروع به سلام کردن می کند. قصه فیلم، روایت بیان این ایده جذاب است.

 

 

 

اگر شب گذشت تعداد حاضرین در سالن با آنچه حق این فیلم بود فاصله زیادی داشت اما بدون شک پخش آن از تلویزیون این فیلم را به یکی از آثار کوتاه پر بیننده تبدلی خواهد کرد. 

 

در میان آثار داستانی که در خصوص مدافعان حرم تولید شده بدون شک این فیلم کوتاه یکی از خوش ساخت ها با محتوایی امیدوارانه و مؤمنانه به حساب می آید. اثری که انتظار ها را هم از فیلمساز و هم از خانه فیلم داستانی به عنوان متولی تولید آن به شدت افزایش داده و باعث خواهد شد که آثار بعدی آن ها با ریزبینی بیشتری تحلیل و بررسی شوند.