هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
پنجشنبه 13 شهريور 1404 15:13 ساعت
شناسه خبر : 386429
همچنان جریان‌هایی فعالند که می‌خواهند تهران را به بن‌بست بکشند، توسعه را متوقف کنند و منابع و منافع پایتخت را در انحصار عده‌ای خاص نگه دارند. امروز بیش از هر زمان دیگر، باید از خود پرسید: کمبود آب واقعیت است یا بهانه؟
گروه سیاست-رجانیوز: اواخر تیرماه، گفت‌وگویی جنجالی میان بنفشه زهرایی، استاد عمران دانشگاه تهران و دبیر پیشین کارگروه سازگاری با کم‌آبی وزارت نیرو، و محمد فاضلی، چهره شاخص سیاسی ضد گفتگو که به پرتاب هاشف در برنامه زنده سیما شهرت دارد، انجام شد. این برنامه آتش تازه‌ای بر تنور بحث‌های کم‌آبی پایتخت ریخت. زهرایی در این گفت‌وگو مدعی شد تهران تنها دو هفته تا «روز صفر آبی» فاصله دارد. همین یک جمله کافی بود تا موج رسانه‌ای بزرگی علیه توسعه تهران شکل بگیرد.
با وجود این که این دکتر بنفشه زهرایی چندی بعد حرف خود را پس گرفت و گفت با اقدامات دولت، تهران به روز صفر آبی نمی رسد، اما موج سواران ضد توسعه تهران کار خود را شروع کرده بودند. کمی بعد، عیسی بزرگ‌زاده، سخنگوی صنعت آب کشور، در اظهارنظری پرحاشیه، ظرفیت تهران را حداکثر ۹ میلیون نفر دانست؛ جمله‌ای که به‌سرعت به دستاویز مخالفان ادامه ساخت‌وساز در پایتخت بدل شد.
در طرف مقابل، مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران، مستقیماً وزارت نیرو را نشانه گرفت و گفت: «وزیر نیرو طرح داده که دو سال در تهران کسی خانه نسازد چون آب نداریم، مثل این است که بگویند چون پوشک نیست، دو سال کسی زایمان نکند!»
چمران با انتقاد از وزارت راه و شهرسازی و استدلال‌های مطرح‌شده ادامه داد: «سال‌هاست مشخص بود به سمت کمبود آب می‌رویم و باید آب تهیه می‌شد. وقتی حریم شهر را به عده‌ای می‌دهید که آزادانه بسازند اما در تهران ساختمان‌سازی را متوقف می‌کنید، این چه منطقی است؟ این‌ها استدلال‌های بسیار آبکی و ضعیفی است.»
اما به راستی ظرفیت منابع آبی تهران چقدر است؟
طبق آخرین گزارش هفتگی وزارت نیرو، حجم ذخیره پنج سد اصلی تهران ۳۴۵ میلیون مترمکعب است. با کسر حجم مرده سدها و محدودیت‌های فنی، آب قابل بهره‌برداری تا پایان تابستان حدود ۱۰۰ میلیون مترمکعب می‌شود. نصف آب تهران از منابع زیرزمینی تأمین می‌شود، بنابراین مجموعاً ۲۰۰ میلیون مترمکعب آب تا پایان تابستان موجود است؛ ظرفیتی که نه‌تنها نیاز فعلی را پاسخ می‌دهد، بلکه تا اوایل پاییز هم پایداری دارد. پرسش جدی اینجاست: چرا برخی اصرار دارند کمبود آب تهران را «بحرانی» نشان دهند و جلوی توسعه آن را بگیرند؟
شروع پرده‌ای جدید: تهران را گران کنیم تا مردم بروند؟
همزمان که مستأجران ۶۰ درصد درآمدشان را صرف اجاره می‌کنند، عده‌ای همچنان بر سیاست «گران‌سازی تهران» پافشاری دارند. مشهورترین نمونه، دیدگاه غلامحسین کرباسچی، شهردار اسبق تهران است که صراحتاً گفت: «باید تهران را آنقدر گران کنیم که هرکس نمی‌تواند، از آن برود.»
در نقطه مقابل، علیرضا زاکانی، شهردار فعلی تهران، این روزها گفته است: «آب تهران کفاف ۲۴ میلیون نفر را می‌دهد!». او همچنین با انتقاد از عملکرد شرکت آب و فاضلاب، علت اصلی کمبود را فرسودگی شبکه، عدم نوسازی زیرساخت و هدررفت آب در انتقال دانسته است.
مقدار تلفات آب در شبکه تهران چقدر است؟
رضا حاجی‌کریم، رئیس هیئت‌مدیره فدراسیون صنعت آب، اعلام کرده: «مصرف آب شرب تهران یک میلیارد و ۵۱۲ میلیون مترمکعب است که ۲۵۱ میلیون مترمکعب آن به علت شکستگی و فرسودگی شبکه هدر می‌رود.»
این میزان تلفات معادل مصرف دو ماه تمام منازل تهران است؛ عددی که اگر جبران شود، معادلات کمبود آب را کاملاً تغییر می‌دهد.
با وجود این واقعیت‌ها، همچنان جریان‌هایی فعالند که می‌خواهند تهران را به بن‌بست بکشند، توسعه را متوقف کنند و منابع و منافع پایتخت را در انحصار عده‌ای خاص نگه دارند. امروز بیش از هر زمان دیگر، باید از خود پرسید: کمبود آب واقعیت است یا بهانه؟
انتهای پیام/
