هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
سه شنبه، 11 ارديبهشت 1403
ساعت 12:35
به روز شده در :

 

 

 

رجانیوز را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

 

چهارشنبه 28 اسفند 1398 ساعت 20:58
چهارشنبه 28 اسفند 1398 20:54 ساعت
2020-3-18 20:58:07
شناسه خبر : 335636
عضو هیئت علمی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران نوشت: معلی بن خینس از امام صادق (ع) خواست دعایی به وی بیاموزد که جامع تمام ادعیه از زمان پیامبر(ص) باشد، امام فرمودند دعایی به تو می آموزم که جامع تمام ادعیه از زمان حضرت ابراهیم (ع) باشد. این دعا همان دعایی است که جزو اعمال هر روز ماه رجب است «اللهم انّی اسئلک صبر الشاکرین لک و یقین العابدین...»
 
هر نوع تحمل کردنی صبر ممدوح نیست. تحمل با اکراه و گلایه، صبر نیست. صبر شاکرین یعنی صبر از روی رضایت و سکینه، بدون اعتراض و بهانه گیری، همراه با خوش¬بینی، ناامید نشدن و ادامه دادن، از پا ننشستن و مبارزه کردن. چنین صبری، انفعال از روی اضطرار نیست، بلکه حرکتی برخاسته از امید و یقین است.*
 
 این صبر با معرفت تلازم دارد. کسانی میتوانند صبر شاکرین داشته باشند، که به اندازه خویش از ملکوت هستی، خیرخواهی خالق، حرکت کلی هستی به سمت اعتلای توحید، غیرمستقل بودن اسباب مادی و ... آگاه باشند. تا کسی اسباب ظاهری و مشکلات فعلی را ببیند، توان درک دستاوردهای پنهان در رنجها را ندارد. هر اندازه معرفت بیشتر باشد، صبر نیز عمیق تر خواهد بود. *حتی موسی (ع) که در مراتب بالای معرفت، به دلیل نداشتن معرفت به برخی از مراتب حقیقت، توان صبر در برابر خضر (ع) را نداشت و جناب خضر (ع) بر این امر تصریح کرد:
 
*قالَ إِنَّكَ لَنْ تَسْتَطيعَ مَعِيَ صَبْراً  وَ كَيْفَ تَصْبِرُ عَلى‏ ما لَمْ تُحِطْ بِهِ خُبْراً ( کهف 67- 68)
 
حضرت زینب(ص) قهرمان صبر معرفی شده است. او داغدارترین فرد تاریخ نیست، شاید از او داغداتر هم کسانی باشند، لکن در میان غیرمعصومان (ع)، کمتر کسی مانند او به مقام صبر شاکرین رسیده است. این مرتبه از صبر حتماً نیازمند معرفتی ملکوتی به نظام هستی است. تا نگاه توحیدی به اسرار هستی در کسی نباشد، نمیتوان چنین سکینه ای از او دید. بی جهت نیست که او را مرتبط با خزائن علوم الهی دانسته اند. «عالمة بلامعلمة»
 
 راه نجات کشور ما اینروزها در تحمل شرایط، نشستن و چشم به راه ماندن کوچ ویروس منحوس نیست، بلکه گسترش فرهنگ صبر شاکرین است که میتواند گره های فعلی و آتی را باز کند. اگر این نگرش حاصل شود «در بلا هم میچشم لذّات او»؛ و اگر معرفت و نوع دیدن تغییر نکند، در اوج نعمت نیز سکینه و آرامش را حس نخواهیم کرد.
 
 ابتلائات و سختیها ابزاری برای انقطاع الی الله و بالاتر رفتن معرفت ما به اسرار هستی هستند. ادعیه ماه رجب به ویژه دعای ام داود مملو از چنین معارفی است.