ادعای کذب معاون اول رئیس جمهور/ آیا جهانگیری تفاوت قطعنامه‌ی فصل هفتمی و ماده‌ی ۴۲ را نمی‌داند؟

در حالی که در دو قسمت از قطعنامه‌ی 1929 بر عدم استفاده از زور (عدم استفاده از اختیارات ماده‌ی 42) برای اجرای قطعنامه تصریح شده باز هم دولتمردان ادعاهای خود را تکرار می‌کنند.

گروه سیاسی-رجانیوز: دکتر اسحاق جهانگیری معاون اول دولت دوازدهم، روز یکشنبه 10 اسفند در دیدار با نخبگان، جوانان، برگزیدگان و فعالان سیاسی اجتماعی و فرهنگی استان گلستان طی یک ادعای عجیب و کذب، به قطعنامه ١٩٢٩ ذیل فصل هفتم شورای امنیت سازمان ملل اشاره و خاطرنشان کرد و گفت: بر اساس آن قطعنامه ایران مخل امنیت جهانی معرفی شده بود و اگر این قطعنامه در دست فردی مانند ترامپ قرار می گرفت ممکن بود با اتکا به آن دست به اقدام نظامی علیه ملت ایران بزند.

این ادعای کذب و عجیب درحالی مطرح می‌شود که اولاً برای صدور مجوز جنگ توسط شورای امنیت، باید

1. شورای امنیت تهدید یا نقض صلح و امنیت بین‌المللی را احراز کند،

2. قطعنامه‌ای تحت فصل 7 منشور ملل متحد صادر کند و

3. تحت ماده‌ی 42 مجوز حمله را صادر نماید،

در حالی که بر اساس مفاد قطعنامه‌ی 1929

• هیچ یک از موارد سه‌گانه بالا توسط شورای امنیت احراز و انجام نشده است، بلکه بر عکس؛

• شورای امنیت نقض صلح و امنیت بین‌المللی را به‌واسطه‌ی فعالیت‌های موشکی بالستیک ایران احراز نکرده است،

• مفاد قطعنامه‌ی 1929 تحت فصل 7 منشور ملل متحد، بلکه صرفاً محدود به ماده‌ی 41 است،

• در دو قسمت از قطعنامه‌ی 1929 بر عدم استفاده از زور (عدم استفاده از اختیارات ماده‌ی 42) برای اجرای قطعنامه تصریح شده است و

• هنگامی چنین احتمالی (مجوز حمله‌ی نظامی با استفاده از عبارت انجام همه‌ی «اقدامات لازم») موضوعیت پیدا می‌کرد که ابتدا موارد سه گانه‌ی بالا در قطعنامه‌ی 1929 درج می‌شد و سپس بعد از عبارت «اقدامات لازم»، جمله خاتمه می‌یافت، ولی در قطعنامه‌ی 1929 چنین نشده است، بلکه بر عکس، جمله ادامه یافته و منظور از «اقدامات لازم» را صرفاً به اقدام‌های اجرایی محدود نموده است. اقدام لازمی که از انتقال فناوری (برای مثال یک ابررایانه) به ایران جلوگیری کند و یا مانع ورود یک کارشناس موشکی خارجی به ایران گردد.

از همین رو مشخص نیست که معاون اول رئیس جمهور به چه منظوری این ادعای کذب را مطرح کرده است.