هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
دوشنبه 5 آبان 1404 00:38 ساعت
شناسه خبر : 387093
جمعه شب اختتامیه چهل و دومین جشنواره فیلم کوتاه تهران برگزار شد. جشنواره‌ای که در کنار آثار قابل قبولی که در آن حضور داشتند؛ میزبان آثار ضعیف زیادی نیز بود.
قابل اشاره است که هیات داوران نسبت به بخش زیادی از آثار با کیفیت جشنواره بی‌توجه بودند. با بررسی نامزدها و برنده‌های جوایز، الگوی مشخصی از منطق تصمیم‌گیران امر پدیدار می‌شود که در آن داوران جشنواره تعمدا در تلاش بودند آثار منسوب به نهادهای فرهنگی را بایکوت کنند.
جشنواره فیلم کوتاه تهران در این دوره، درب جشنواره را برای جریان فرهنگی شبه‌روشنفکر که علت بیرون ماندن خود از جشنواره در سه سال گذشته را سیاسی می‌دانستند باز کرد. اما اتفاقی که افتاد؛ بطلان ادعاهای جریان روشنفکر بود.
برای مثال دقایق کوتاهی از فیلم‌های مثل لونا از مرتضی حکاکیان؛ حضار سالن نمایش را غرق خنده کرد. نه بخاطر اینکه فیلم احیانا از ژانر کمدی بود بلکه این فیلم و بسیاری از فیلم‌های دیگر جریان روشنفکری در این جشنواره دچار کمدی ناخواسته بودند.
همزمان این اتفاق فیلم‌هایی مانند تخطی اثر میکائیل دیانی، بیست و یک اثر فرزاد رنجبر، دریچه ابراهیم شهبازی و پیام‌بر اثر احسان عابدنیا مورد تشویق مردم قرار می‌گرفتند. همچنین تمام آثار ذکر شده در ۱۰ اثر منتخب آرای مردمی بودند. این اتفاق برخلاف پیش‌بینی و میل جریان روشنفکر بود.
اما عقده‌گشایی جریان غرب‌گرا و شبه‌روشنفکر به این مسائل محدود نماند. کشف‌حجاب‌های متعدد در فیلم‌هایی نظیر «انار» نه‌تنها بر وزن فنی اثرها اضافه نکرده بلکه در نگاه مخاطبان، به یک اقدام تبلیغاتی و سیاسی تبدیل شده‌بود.
همچنین آثاری با محتوای سیاسی الهام گرفته از اینترنشنال نیز در این جشنواره دیده می‌شد. فیلم چشم‌بسته از حمید یوسفی، با داستانی کنایه آمیز به ارزش‌های جمهوری‌اسلامی توهین کرد. چشم‌بسته البته تنها نبود؛ فیلم‌هایی دیگر نظیری "شاهنامه" نیز از این مد جشنواره عقب نماندند.
چالش مهم دیگر این جشنواره، بی‌حجابی و بدپوششی گسترده در محل برگزاری جشنواره محسوب می‌شد. در حقیقت دبیرخانه جشنواره که نشان داده بود می‌تواند تعداد زیادی از نیروهای امنیتی را به منظور بررسی بلیط‌ها و کارت‌های حضار استخدام کند، با بی‌اعتنایی تعجب‌آوری از کنار هتک حرمت قوانین جمهوری اسلامی و فرهنگ ایرانی-اسلامی گذشته بود.
جای سوال دارد که چرا مدیران اصلاح‌طلب انجمن سینمای جوان تا این حد به جریان روشنفکری میدان می‌دهند؟ جریانی که به‌نظر می‌آید در آراء سیاسی حقیقی‌شان نیز تفاوتی میان مدیران اصلاح‌طلب و اصولگرا قائل نیستند و حضور امسال‌شان بیشتر به این دلیل است که عرصه قبح‌شکنی و فعالیت رانتی را در جشنواره امسال، مناسب‌تر ارزیابی کرده‌اند.
اولین جشنواره فیلم کوتاه تهران تحت مدیریت وزارت فرهنگ و ارشاد دولت پزشکیان، در قبضه جریان شبه‌روشنفکر بود. جشنواره‌ای که در آن بیش از مسائل فنی؛ کشف حجاب و کنایه‌های سطحی سیاسی، مورد اقبال داوران قرار می‌گرفت.
