امروز برای اولین بار، دلم می‌خواست زن باشم

زن، فقط ده دقیقه بعد برگشته است روی پخش. نه صدای می‌لرزد و نه پرت و پلا سر هم می‌کند. تحلیل می‌دهد و در مورد جریان آزاد اطلاعات طوری حرف میزند که من در مصاحبه‌ دکتری نتوانستم این قدر مسلط حرف بزنم. ترس برای او بی‌معنا شده.

صادق ذجاجی-رجانیوز: فروید و لاکان و همه دار و دسته‌شان جمع بشوند و راجع به اتفاقی که امروز افتاد تحلیل کنند، توی کت من یکی نمی‌رود. برای این صحنه‌های امروز که از صداوسیما و بعدش دیدیم تنها یک نام شایسته است، معجزه.

خواهش می‌کنم یک لحظه میزانسن را تصور کنید. دوربین در لانگ شات، ساختمان شیشه‌ای در حال آتش گرفتن است. کات به درون ساختمان شیشه‌ای. یک زن که اتفاقا خبرنگار جنگی نیست و فقط مجری برنامه‌های سیاسی است، نشسته، در حال تحلیل و مصاحبه. اگر فیلم سینمایی بود، من باز هم کات می‌دادم، به خودم. به بغض به اشک، به موها‌ی سیخ شده روی دستم.

حالا می‌توانم من هم ادعا کنم، معجزه دیدم. با چشمان خودم و زنده. بی‌شک این شجاعت، درونی زن نیست. این همان نیرویی هست که خدا در وجودش گذاشته و ما از همان سنت‌الهی حرف می‌زنیم‌ همان سنتی که بارها پیامبران ما، درباره‌اش وعده دادند.

این آرامش از کجاست؟ غیر از قدرت ایمان است که زانوها شل نمی‌شوند و کم نمی‌آورند. من از مرد بودن خود بی‌زارم. امروز برای اولین بار دلم میخواست زن باشم. دلم می‌خواست خانم امامی باشم. امروز سرم را پایین می‌اندازم و به خانه می‌روم.

انتهای پیام/

لینک کوتاه » http://rajanews.com/node/385622

لینک کوتاه کپی شد