هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
پنجشنبه، 6 ارديبهشت 1403
ساعت 03:04
به روز شده در :

 

 

 

رجانیوز را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

 

پنجشنبه 2 آبان 1398 ساعت 11:40
پنجشنبه 2 آبان 1398 11:29 ساعت
2019-10-24 11:40:01
شناسه خبر : 329119
دشمنی ایران نه با روسیه و اوکراین و نه با آذربایجان و ارمنستان است. جمهوری اسلامی با رژیمی اختلاف عقیده دارد که با لابی‌های قدرتمند خود، بی‌طرفی نهادهای بین‌المللی ورزش را زیر سوال می‌برد.
دشمنی ایران نه با روسیه و اوکراین و نه با آذربایجان و ارمنستان است. جمهوری اسلامی با رژیمی اختلاف عقیده دارد که با لابی‌های قدرتمند خود، بی‌طرفی نهادهای بین‌المللی ورزش را زیر سوال می‌برد.

گروه سیاسی-رجانیوز: «ترکیب ورزش و سیاست؛ آری یا خیر؟» این سوالی است که در سالهای گذشته و به خصوص در مقاطعی که ورزشکاران ایرانی از رویارویی با نماینده‌های رژیم صهیونیستی خودداری می‌کنند، به سوال اصلی مردم بدل می‌شود.

 

به گزارش رجانیوز، هر بار که یک ورزشکار ایرانی در حمایت از مردم مظلوم فلسطین و در راستای ارزشهای کشور از مسابقه با نماینده رژیم صهیونیستی امتناع می‌کند، عده‌ای کاسه داغ‌تر از آش شده و با موج‌سواری بر احساسات مردم، ارزشها و هنجارهای جمهوری اسلامی را عامل ناکامی ورزشکاران قلمداد می‌کنند.

 

به خصوص در زمان کنونی که طی روزهای اخیر اعلام شد محرومیت جودوی ایران پس از ماجرای ساختگی ملایی، دائمی شده است.

 

مقایسه‌ای مختصر بین دشمنی عقیده‌ای جمهوری اسلامی با رژیم صهیونیستی، با موراد مشابه دیگری از این دست تقابل‌ها، مبین این نکته است که محرومیت‌های غیر قانونی این چنینی برای ایران، بیش از آنکه به باورهای مردم مسلمان ایران بازگردد، معلول بی‌تحرکی و انزوای مسئولین حوزه ورزش، در تبیین ایدئولوژی جمهوری اسلامی ایران برای مردم دنیا دارد.

 

جنگ فوتبال السالوادور و هندوراس

در سال ۱۹۶۹، در مقدماتی جام جهانی فوتبال، تیم السالوادور با نتیجه سه بر دو هندوراس را شکست داد. شکست هندوراسی‌ها در این بازی که متاثر از تقابل سیاسی‌شان با السالوادور بود، جنگی را آغاز کرد که چهار روز  به طول انجامید و پنج هزار نفر تلفات را در پی داشت.

 

 

اين جنگ با نام «جنگ فوتبال» شناخته شده و ممكن است اين ذهنيت به وجود بيايد كه اين جنگ فقط در ارتباط با بازی فوتبال بوده و ورزش بوده است. اما وقوع اين جنگ در واقع دلايل و ريشه های بسيار عميق تری از بازی فوتبال داشت.

 

دو سال پس از این حادثه و در مسابقات جام ملت‌های آمریکای شمالی و مرکزی در سال ۱۹۷۱، دو تیم از دیدار در برابر هم انصراف دادند.

 

همین اتفاق سه سال بعد، در مسابقات انتخابی جام جهانی ۱۹۷۴ آلمان رخ داد.

 

المپیکِ پر تنشِ ملبورن ۱۹۵۶

کشور چین به دلیل دشمنی‌هایی که با تایوان داشت، به خاطر حضور تایوان در این مسابقات، المپیک را تحریم کرد.

 

از طرفی دیگر، از آنجایی که المپیک ۱۹۵۶ ملبورن با اشغال صحرای سینا توسط رژیم اسرائیل همزمان بود، کشورهای عراق، مصر و لبنان این مسابقات را تحریم کردند.

 

اختلاف شوروی با مجارستان نیز از جمله دشمنی‌هایی بود که به حوزه ورزش کشیده شد. بازی واترپلو میان شوروی و مجارستان در المپیک ملبورن به درگیری خونینی بین روس ها و مجارها منتج شد. این مسابقه بعد ها به مسابقه «خون در آب» مشهور شد.

 

 

عدم رویارویی روسیه و اوکراین

طی چند سال گذشته، دو کشور روسیه و اوکراین به دلیل اختلافاتی که بر سر شبه‌جزیره کریمه بین دو کشور وجود دارد، در مسابقات ورزشی با یکدیگر روبرو نمی‌شوند.

 

جمهوری آذربایجان، ارمنستان و اختلاف بر سر قره‌باغ

دو همسایه شمالی ایران، کشورهای آذربایجان و ارمنستان از سالهای دور به خاطر مسئله حاکمیت منطقه قره‌باغ با درگیر اختلافات جدی هستند. به طوری که اختلافات این دو کشور در ورزش نیز دیده می‌شود.

 

دو تیم آذربایجان و ارمنستان در حوزه فوتبال هیچ‌گاه با یکدیگر روبرو نشده اند. حتی «یوفا» نیز با تغییر در جدول مسابقات، از رویارویی این دو کشور جلوگیری می‌کند.

 

 

 

فصل مشترک موارد بالا که مشابه اختلافات عقیده‌ای جمهوری اسلامی ایران با رژیم اسرائیل است، تأثیر پذیرفتن ورزش از سیاست است.

 

نکته قابل توجهی که در این موارد به چشم می‌خورد، همکاری فدراسیون‌های ورزشی بین‌المللی با کشورها، برای عدم رویارویی‌شان با یکدیگر در مسابقات ورزشی است و از همه مهم‌تر، کشوری که از بازی در مقابل کشور دیگر خودداری می‌کند، محروم نشده است. بر خلاف ماجرای ایران که در برخی موارد، نمایندگان ورزش ایران به دلیل عدم رویارویی با ورزشکار صهیونیستی، از ادامه فعالیت قهرمانی محروم می‌شود.

 

آیین‌نامه لیگ قهرمانان اروپا در ارتباط با عدم رویارویی باشگاه‌های فوتبال روسیه و اوکراین از جمله این موارد است.

 

 

از همین رو می‌توان گفت که عدم رویارویی ورزشی کشورهایی که با یکدیگر اختلاف دارند، در دنیای ورزش امری پذیرفته شده است. به عبارتی دیگر، مثالهای ذکر شده، نقض کننده این نظریه است که تنها ایران حوزه ورزش را با سیاست در آمیخته است.

 

ناگفته نماند که دشمنی ایران نه با روسیه و اوکراین و نه با آذربایجان و ارمنستان است. جمهوری اسلامی با رژیمی اختلاف عقیده دارد که با لابی‌های قدرتمند خود، بی‌طرفی نهادهای بین‌المللی ورزش را زیر سوال می‌برد. که نمونه‌اش محرومیت دائمی جودوی کشورمان، بخاطر عدم رویارویی جودوکار ایرانی با نماینده رژیم صهیونیستی است.

 

چنانچه در برخی اقدامات مشابه دیگر، رژیم اشغالگر اسرائیل توانسته است با لابی‌های خود، برخی از تیم‌های باشگاهی دنیا که از مردم فلسطین حمایت کرده‌اند را، با محرومیت مواجه کند.

 

«اتحادیه فوتبال اروپا» باشگاه «DUNDALK» ایرلند را در سال ۲۰۱۴ به خاطر برافراشتن پرچم فلسطین، ۱۸,۰۰۰ یورو جریمه کرد!

 

درحالی که هواداران تیم های آژاکس هلند و تاتنهام انگلیس، در اقدامی مشابه پرچم رژیم صهیونیستی را به ورزشگاه آوردند. اما یوفا این تیم ها را با این بهانه که ریشه یهودی دارند، جریمه نکرد.