به موازات انقلابات علمى، با تغيير در مفاهيم خدا، حيات و انسان، اخلاقيات جديدى تعريف مى شود كه عنصر مشترك آن منش ها، فقدان معنويت است. اين جريان كه نگرش «سكولار» نام مى گيرد، الگويى از حيات را ارائه مى دهد كه طبق آن، ارتباط انسان ها با يكديگر بر اساس جلبِ منفعت شخصى رقم مى خورد. نزاع سكولاريسم با پايگاه زندگى بشر، يعنى خانواده، كه به سكولاريزيشنِ خانواده منجر مى گردد، از ايجاد انحراف در فلسفه وجودى خانواده آغاز مى شود و با تغيير جهت در اهداف تأسيس آن تا تغيير محتوايى در وظايف، رفتار و تكاليف اعضاى خانواده پيش مى رود تا انسان ها را به جدازيستن از يكديگر و زوج ها را به جداشدن و زنان را به استقلال اقتصادى و عاطفى مجاب كند؛ جريانى كه سرانجام به تحديد نسل بشر خواهد انجاميد. تحقيق حاضر به روش توصيفى ـ تحليلى است و سعى دارد تا نشان دهد در اين جريان با خارج شدن خانواده از سير منطقى خود، ازدياد نسل انسان ها با مخاطره روبه رو مى شود.

مدیر آموزش های آزاد مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) گفت: بسیاری از مشکلات فرهنگی و سیاسی و اقتصادی، ریشه در عدم استحکام بنیه های فکری دارد.