هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
دوشنبه 5 خرداد 1404 12:46 ساعت
شناسه خبر : 385149
محمد فخرا
لگدزنی فیلم مجوزدار روستایی
سعید روستایی هر چه در «جشنواره کن» لگد حواله جمهوری اسلامی و حجاب کرد اما نتوانست از این حقیقت فرار کند که فیلم او دارای مجوز است. هر چند به نسبت فیلم زیرزمینی جعفر پناهی، فیلم «زن و بچه» امتیاز بیشتری از منتقدان گرفت اما اهالی کن اپوزیسیون تمام و کمال را بیشتر از نسخه داخلی‌اش پسندیدند و نخل سیاسی را جلوی پناهی انداختند.
تقابل پناهی و روستایی به عنوان دو ایرانی در کن که یکی اعتقادی به مجوزهای صادره از حاکمیت ندارد و دیگری برآمده از فرآیند رسمی کشور است به خودی خود رقابتی دراماتیک رقم زد. این تقابل آنجا جنجالی‌تر شد که دو کارگردان سعی در بیشتر اپوزیسیون نشان دادن خود و التماس به داوران سیاسی کن داشتند که جایزه را از آن خود کنند. روستایی حتی تلاش مضاعفی نسبت به پناهی داشت و حجاب را امری واقعی اما خلاف میل خود خواند. هر دو نیز از محدودیت‌های فیلم‌سازان ایرانی نطق کردند فارغ از اینکه حضور خودشان در کن نقیض این مدعا بود.
روستایی اما به هر دری زد نتوانست خود را اپوزیسیون محبوب غربی‌ها و براندازان اخراجی نشان دهد. تا روزهای آخر، کانون فیلم‌سازان مستقل که متعلق به آواره‌های ترک وطن کرده و برانداز است، حملات سنگینی علیه روستایی روا داشته و فیلم او را تبلیغی برای آزادی بیان و رأفت جمهوری اسلامی خواند. در عمل هم گویی همین اتفاق افتاد، روستایی هر چقدر فرار کرد اما واقعیت این است که سازمان سینمایی کشور ایران او را راهی جشنواره بین المللی کن کرده است. حتی اگر او نمکدان بشکند.
روستایی که سابقه خوبی در ساخت فیلم‌های اجتماعی داشته نظیر «متری شیش و نیم» و گیشه هم پاسخی متقابلی به زحماتش داده، به یکباره در سال گذشته بدون کسب مجوز با فیلم «برادران لیلا» راهی جشنواره کن شد. فیلم نه تنها ضد خانواده و پدر بود، به طرز اغراق شده‌ای سعی داشت با دست گذاشتن بر مسئله‌ی زن، جوایز سیاسی کن را طلب کند. درنهایت اما نه تنها دست خالی برگشت بلکه در داخل هم کسی از او استقبال نکرد و طعم فروش بی‌نظیر فیلم‌های چهارچوب‌مند قبلی‌اش را نچشید.
نخل طلای کن در شرایطی به جعفر پناهی رسید که فیلم دیگر رقیب ایرانی‌اش بنا به گواه منتقدان جشنواره یک سر و گردن بالاتر بود. فارغ از محتوای فیلم روستایی که بنا به گمان‌ها همچون برادران لیلا، محتوای اغراق آمیز از موضوعاتی جشنواره پسند نظیر «زن» دارد، اما این تلنگر برای کارگردان جوان و آینده‌دار ایرانی درسی شد که باید بین مردمش و جوایز بی‌معنای طلایی رنگ بین المللی یکی را انتخاب کند. یا باید قید اکران‌های بی‌نظیر مردمی را بزند و فیلم زیرزمینی بسازد و پس از چندی از خاطرها حذف شود، یا غرور و شرافت خود را نشکند و زیر چتر ایران فیلم بسازد.
