هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
جمعه 24 مرداد 1404 03:24 ساعت
شناسه خبر : 385946
امیرعلی ابوالفتح
عقب نشینی موقت ترامپ از جنگ تعرفه ای با چین
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، با امضای دستوری اجرایی، اعمال تعرفه‌های کلان بر کالاهای وارداتی از چین را که قرار بود از امروز، سه‌شنبه ۱۳ آگوست ۲۰۲۵ ، اجرایی شود، به مدت ۹۰ روز به تعویق انداخته است.
تصمیم ناگهانی دولت آمریکا، که تنها چند ساعت پیش از موعد مقرر اعلام شد، نه‌تنها نشان‌دهنده پیچیدگی‌های جنگ تجاری جاری بین آمریکا و چین است، بلکه ناتوانی‌های ساختاری و استراتژیک دولت آمریکا در پیشبرد این نبرد اقتصادی را آشکار می‌کند.
اعمال تعرفه‌های جدید می‌توانست به افزایش قیمت کالاهای مصرفی در آمریکا منجر شود، به‌ویژه در شرایطی که تورم در این کشور همچنان یک نگرانی عمومی است. این موضوع در آستانه تحولات سیاسی حساس، مانند انتخابات یا مذاکرات بودجه، می‌تواند به نارضایتی عمومی دامن بزند.
به نظر می‌رسد دولت آمریکا از پیامدهای اقتصادی و سیاسی این تعرفه‌ها هراس دارد و ترجیح داده است زمان بیشتری برای ارزیابی یا مذاکره بخرد.
در این میان، وابستگی عمیق اقتصاد آمریکا به کالاهای چینی یکی از موانع اصلی است. با وجود سال‌ها بحث درباره «جدایی اقتصادی» از چین، بسیاری از صنایع آمریکا، از فناوری پیشرفته گرفته تا خرده‌فروشی، همچنان به شدت به تولیدات چینی وابسته‌اند. تلاش‌ها برای انتقال زنجیره‌های تأمین به کشورهای دیگر، مانند ویتنام یا هند، نیز به دلیل هزینه‌های بالا، کمبود زیرساخت، و نیروی کار ماهر کافی، کند پیش رفته است. این وابستگی نشان‌دهنده ناکامی آمریکا در ایجاد جایگزین‌های پایدار برای تأمین نیازهای اقتصادی خود است.
جنگ تجاری با چین نیازمند یک استراتژی منسجم و هماهنگی داخلی و بین‌المللی است که آمریکا در هر دو زمینه با چالش مواجه است. در داخل، اختلافات سیاسی در کنگره و نبود اجماع درباره نحوه مواجهه با چین، توانایی دولت ترامپ را برای اجرای سیاست‌های بلندمدت تضعیف کرده است.
در سطح بین‌المللی، چین با گسترش روابط تجاری خود از طریق ابتکارهایی مانند «کمربند و جاده» و تقویت خودکفایی در حوزه‌هایی مثل نیمه‌رساناها و هوش مصنوعی، آسیب‌پذیری خود را در برابر آمریکا کاهش داده است. در مقابل، آمریکا در جلب حمایت متحدان کلیدی خود، مانند اتحادیه اروپا یا ژاپن، برای ایجاد یک جبهه متحد علیه چین چندان موفق نبوده است. بسیاری از این کشورها، که خود روابط تجاری گسترده‌ای با چین دارند، از پیوستن به یک رویارویی تمام‌عیار اقتصادی خودداری کرده‌اند.
البته تأخیر در اعمال تعرفه‌های امریکا علیه چین ممکن است فرصتی برای مذاکره با این کشور فراهم کند، اما سابقه مذاکرات نشان می‌دهد که پکن در برابر فشارهای تعرفه‌ای تسلیم نمی‌شود. چین با تمرکز بر خودکفایی و گسترش بازارهای صادراتی خود، از جمله در آفریقا، آسیا توانسته است اثرات جنگ تجاری را تا حدی خنثی کند.
در مقابل، آمریکا با چالش‌هایی مانند افزایش بدهی ملی، ناکارآمدی‌های صنعتی، و فشارهای داخلی برای کاهش هزینه‌های زندگی مواجه است.
در نهایت این که در بلندمدت، دولت آمریکا بدون یک استراتژی جامع که شامل سرمایه‌گذاری در فناوری، آموزش نیروی کار، و تقویت اتحادهای بین‌المللی باشد، در معرض خطر عقب ماندن در رقابت اقتصادی با چین قرار خواهد گرفت.
