گرسنگی غزه و عبور از گردنه سخت تاریخی به سمت ظهور

گاه افرادی بصورت انفرادی و پراکنده به دیگران احسان و‌ کمک می کنند و گاه اکثریت یا بخش قابل توجهی از یک جامعه یا امت اسلامی و یا دولت اسلامی، همه‌ با هم به این نوع کارها اقدام می کنند.

شبیر فیروزیان-رجانیوز: سوره «بلد» در قرآن، سوره مهم و عجیبی است. با قسم به شهر مکه که محل سکونت پیامبر(ص) است و قسم به پدر و فرزندی که در آن ساکن بودند (ابراهیم(ع) و اسماعیل(ع)) آغاز می شود و سپس از رنج انسان در این دنیا سخن می گوید و پس از بیان برخی نعمتهای خداوند، به انسانی اشاره می کند که به شدت ناسپاس است و با بی صبری می خواهد سریع به پیشرفت و به قلّه برسد. اما قرآن راه رسیدن به «قله» را عبور از «عَقَبَةَ» می داند:

«فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ * وَ مَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ؛ ولى او وارد آن گردنه سخت نشد * و تو نمى‏دانى آن گردنه سخت چيست؟» (بلد:۱۱-۱۲)

«عقبة» یعنی راهی سنگلاخ و دشوار كه به «قلّه» كوه منتهى مى‏شود؛ «اقتحام» نیز به معناى داخل شدن با سرعت و فشار و شدت در چيزى است. (المیزان؛ ج۲۰، ص۲۹۲)

به عبارت دیگر انسان مومن در مسیر پیشرفت به سمت «قلّه» های معنوی و قدم نهادن در وادی سلوک، باید از گردنه های سختی عبور کند و آیات شریفه پیش رو یکی از گردنه هایی که به «قلّه» منتهی می شود را اینگونه معرفی می کند:

«فَكُّ رَقَبَةٍ* أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ * يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ * أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ؛ آزاد كردن برده است! * يا اطعام كردن در روز گرسنگى * يتيمى از خويشاوندان را * يا مستمندى به خاك افتاده را.» (بلد:۱۳-۱۶)

یعنی انسان مومن با انواعی از «احسان اجتماعی» همچون آزاد کردن انسان های دربند و رسیدگی به گرسنگان و یتیمان و خاک نشینان می تواند یکی از گردنه های سلوک معنوی به سمت قله را با موفقیت طی کند.

هرچند «عَقَبَة» منحصر در موارد نام برده شده در این آیه نیست، و این آیات شریفه صرفاً نمونه هایی از احسان اجتماعی را ذکر کرده است.

امّا این آیات شریفه غیر از زندگی فردی انسان ها، در گستره یک «جامعه» و یک «امت» هم قابل تحلیل و تدبر است.

به عبارت دیگر، جامعه اسلامی یا امت اسلامی نیز برای پیشرفت به سمت قله ها، باید با عمل به مضمون این آیات شریفه از «عقبة» عبور کند.

به باور حقیر، امروز کمک به مردم مظلوم غزه، مصداق عبور از همان «عَقَبَةَ» ایست که این آیات شریفه آن را بیان می کند. امروز امت اسلامی اگر می خواهد از «عُسر» و گردنه ی سختی عبور کند که پس از آن «یُسر» و نابودی اسرائیل و ان شاءالله ظهور حضرت بقیة الله(عج) است:

باید هر طور که هست و از هر طریقی که می تواند برای آزادی مردم دربند غزه اقدام نماید: «فَكُّ رَقَبَةٍ»

باید هر کاری از دستش بر می آید برای رفع گرسنگی مردم غزه انجام دهد:

«أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ»

باید یتیمان غزه را همچون برادران و خواهران واقعی اش بداند و برای رفع درد آنها تلاش کند: «يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ»

و باید به داد خاک نشینان غزه برسد: «أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ»

حتی اگر این تلاشها در کوتاه مدت به نتیجه نرسد، که ان شاءالله خواهد رسید، نفس این دغدغه و به فکر بودن و تلاش، در عبور از این گردنه سخت تاریخی بسیار مؤثر است.

انتهای پیام/

لینک کوتاه » http://rajanews.com/node/385896

لینک کوتاه کپی شد