هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
سه شنبه 28 مرداد 1404 19:05 ساعت
شناسه خبر : 386110
رهگذران مکث کرده، رانندگان سرعتشان را کم و مغازه‌داران با کنجکاوی از دور نگاه می‌کردند، همین مکث‌های کوتاه، ایمان کوچکی بود به پذیرش تفاوت‌ها و یادآوری اینکه شهروندی حق همه است، حتی برای کودکانی مبتلا به اوتیسم که فقط با سایرین متفاوت‌ترند.
گرمای ظهر تابستان، روی رنگ‌های تازه‌کشیده هنوز برق می‌زد، دستان کوچکشان گاهی لرزان، گاهی مطمئن رد قلم‌مو را بر دیوار می‌کشیدند و هر ضربه رنگ، قصه‌ای بی‌کلام از دنیای متفاوت‌شان بود که در چشمانشان برق غرور دیده می‌شد، نه برای آنچه که «درست» یا «غلط» بود، بلکه برای اینکه در میانه خیابان شهرشان ایستاده بودند.
بوی رنگ با صدای عبور ماشین‌ها در هم می‌آمیخت و میان همه رفت‌وآمدها، آن دیوار رنگی مثل یک پرچم برافراشته از امید بود، پرچمی که می‌گفت: «اینجا جای من هم هست» شاید رهگذران شناخت کامل و دقیقی از اختلالی به نام اوتیسم نداشتند اما حالا همان چند دقیقه ایستادن همان لحظه‌ی کوتاه لبخند یا نگاه، آن آشنایی کوچکی بود که می‌تواند آغاز پذیرش باشد.
زندگی شهری و ضرورت تامین حقق شهروندی برابر
شهردار بروجرد، با اشاره به اجرای این دیوارنگاره گفت: این کودکان هم از حقوق شهروندی برخوردار هستند و همه ما وظیفه داریم سهم آنها از زندگی شهری را فراهم کنیم.
یحیی عیدی بیرانوند افزود: نخستین گام، آشنایی اجتماعی مردم با اختلال اوتیسم است تا حضور این کودکان برای همه پذیرفته و عادی شود وقتی نگاه‌ها همراه و آگاه شود، مسیر برای تحقق عدالت اجتماعی هموارتر خواهد بود.
وی با تاکید بر رویکرد فرهنگی شهرداری برای همراهی افراد دارای نیازهای ویژه بیان کرد: هنردرمانی می‌تواند پلی میان این کودکان و جامعه بسازد با چنین رویدادهایی، نه فقط دیوارهای شهر که ذهن مردم هم رنگ تازه‌ای می‌گیرد، این کودکان، توانایی‌های ویژه‌ای دارند که باید فرصت بروز آنها را در میدان‌های فرهنگی، ورزشی و هنری فراهم کنیم.
اوتیسم و ضرورت آگاه‌سازی جامعه
مدیر مرکز اوتیسم حکمت بروجرد گفت: آگاه‌سازی جامعه درباره اوتیسم، به‌ویژه معرفی انواع خفیف تا شدید این اختلال، همچنان یک ضرورت جدی است و بسیاری از مردم تنها با شکل‌های شدید آن آشنا هستند.
سمیه کریمی افزود: این ناآگاهی باعث شده کودکان با اوتیسم خفیف، که از نظر رفتاری تفاوت آشکاری ندارند اما نیاز به حمایت ارتباطی دارند، ناشناخته بمانند.
وی با اشاره به افزایش آمار این اختلال بیان کرد: این کودکان حق شهروندی دارند و باید از امکانات شهری بهره‌مند شوند، اما در بروجرد و بسیاری شهرها، تمام زیرساخت‌ها از مهدکودک و مدرسه گرفته تا ورزشگاه و پارک، برای کودکان عادی طراحی شده و بخش زیادی از کودکان اوتیسم از این خدمات محروم هستند.
مدیر مرکز اوتیسم حکمت بروجرد اضافه کرد: حتی برخی مسوولان نیز آگاهی دقیقی از نیازهای این گروه ندارند و این کمبود هم در امکانات و هم در برنامه‌ریزی‌ها مشهود است.
کریمی ادامه داد: به منظور فرهنگ‌سازی و معرفی توانمندی‌های این کودکان با همکاری شهرداری بروجرد دیوارنگاره ای در یکی از معابر اصلی شهر اجرا می‌شود که طراحی آن با مشارکت هنرمندان و خود کودکان اوتیسم صورت می گیرد، این اثر هنری با شعارهای کوتاه درباره اوتیسم، فرصتی برای جلب توجه رهگذران و ایجاد انگیزه در مردم برای کسب اطلاعات بیشتر فراهم می‌کند.
۴۳ پرونده فعال در مرکز اوتیسم حکمت بروجرد
مدیر مرکز اوتیسم حکمت بروجرد با بیان اینکه۴۳ پرونده فعال مبتلایان به اوتیسم شناسایی شده است، گفت: آمار کودکان و بزرگسالان دارای اوتیسم در شهرستان به بیش از ۲۰۰ مورد رسیده که بخشی از آنها هنوز شناسایی نشده و این رقم نسبت به جمعیت منطقه، قابل توجه و نگران‌کننده است.
کریمی افزود: از سال ۹۷ تاکنون بیش از ۵۰ پرونده فعال در مرکز حکمت خدمات روزانه دریافت کرده‌اند و گروه سنی این پرونده‌ها از سه تا چهار سال تا حدود ۱۸ سال را شامل می‌شود، همچنین حدود ۳۰ پرونده به دلایل مختلف از جمله تمایل نداشتن خانواده، پیشرفت توانمندی کودک یا عدم تطابق رفتاری با مرکز ترخیص شده‌اند.
وی بیان کرد: هم‌اکنون در بهزیستی بروجرد حدود ۵۰ کودک شناسایی‌شده وجود دارد که خانواده‌هایشان تمایلی به حضور آنها در مراکز ندارند و در منزل نگهداری می‌شوند، اگر این آمار را به پرونده‌های فعال و همچنین موارد بزرگسالانی که هیچ خدماتی دریافت نکرده‌اند اضافه کنیم، مجموع موارد اوتیسم در بروجرد به بیش از ۲۰۰ نفر می‌رسد.
مدیر مرکز اوتیسم حکمت بروجرد اظهار کرد: اکنون۴۳ پرونده فعال در مرکز حکمت به‌صورت روزانه از ساعت هشت صبح تا یک ظهر با حضور و غیاب منظم خدمات توانبخشی دریافت می‌کنند، این خدمات شامل رفتار درمانی، گفتاردرمانی، کار درمانی ذهنی، توانایی حسی، بازی‌درمانی، مشاوره و روانشناسی برای کودک و خانواده و همچنین هنردرمانی است که براساس سطح و نیاز هر کودک برنامه‌ریزی و اجرا می‌شود.
مدیر مرکز اوتیسم حکمت بروجرد ادامه داد: هنر درمانی برای کودکان اوتیسم با هدف کاهش رفتارهای کلیشه‌ای، تعدیل حسی و بهبود هماهنگی‌های حرکتی اجرا می‌شود.
کریمی بیان کرد: بیشتر این کودکان دارای رفتارهای تکراری و الگوهای کلیشه‌ای هستند و کار با ابزارهایی مانند قلمو، رنگ، اسفنج و استفاده از حواس مختلف در فرآیند هنر درمانی سبب کاهش و در مواردی حذف برخی از این رفتارها می‌شود.
وی افزود: این فرایند علاوه بر شکوفایی استعدادها، تعدیل حسی در کودکانی که مشکلات حسی دارند ایجاد کرده و مهارت‌هایی چون هماهنگی چشم و دست، توجه و تمرکز را تقویت می‌کند.
فرهنگ‌سازی واژه اوتیسم با هنر درمانی
هنر درمانگر مرکز اوتیسم حکمت بروجرد گفت: هدف اصلی فعالیت‌های مرتبط باهنر درمانی در مرحله نخست، فرهنگ‌سازی و آشنا کردن مردم با مفهوم اوتیسم است تا جامعه بدانند اوتیسم چیست و چگونه باید با کودکان دارای این اختلال مواجه شوند، بی‌اطلاعی عمومی سبب شده برخورد برخی افراد با این کودکان همراه با تعجب باشد که این موضوع خانواده‌ها را آزار می‌دهد.
صبا زارع افزود: بیش از سه سال است که با کودکان اوتیسم به روش هنر درمانی کار می‌کنیم، این مسیر از فعالیت‌های کوچک و محدود، همچون رنگ‌آمیزی خطوط ساده، آغاز و به تدریج گسترش یافت.
وی بیان کرد: در هنر درمانی، اولویت اصلی نتیجه هنری نیست بلکه فرآیندی است که کودک طی می‌کند، فرآیندی که می‌تواند اثر درمانی داشته باشد به‌طور مثال، بسیاری از کودکان اوتیسم دچار وسواس هستند و رنگ‌آمیزی آزاد روی دیوارها به کاهش این وسواس کمک می‌کند.
هنر درمانگر مرکز اوتیسم حکمت بروجرد ادامه داد: این روش همچنین نقش مهمی در کاهش پرخاشگری و تخلیه انرژی کودکان دارد، علاقه کودکان به نقاشی موجب می‌شود که بتوانند انرژی خود را به شکل سالم تخلیه کنند و این امر در روند رشد آنها موثر است.
زارع تاکید کرد تمرکز و آرامش کودکان نیز به مرور افزایش پیدا می‌کند، به شرط آنکه با خانواده‌های همراه روبرو باشیم، خانواده‌هایی که تمرین‌های ارائه شده در مرکز را در خانه ادامه می‌دهند، نتایج بسیار بهتری از این مسیر مشاهده می‌کنند.
هنر درمانگر مرکز اوتیسم حکمت بروجرد اضافه کرد: هنر درمانی به عنوان رویکردی کارآمد در توانبخشی کودکان اوتیسم، با بهره‌گیری از فعالیت‌های خلاقانه و تحریک حواس، می‌تواند به بهبود مهارت‌های فردی، اجتماعی و حرکتی کمک کرده و مسیر رشد و کیفیت زندگی کودکان مبتلا به اوتیسم را هموارتر سازد، رویکردی که توسعه و گسترش آن می‌تواند بخشی از راهبرد ملی حمایت از گروه‌های خاص باشد.
