هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
پنجشنبه، 29 آبان 1404
ساعت 02:04
به روز شده در :

 

 

 

رجانیوز را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

 

چهارشنبه 28 آبان 1404 ساعت 11:23
چهارشنبه 28 آبان 1404 11:22 ساعت
2025-11-19 11:23:35
شناسه خبر : 387292
 آقای خاتمی مدعی شده‌اند که دولت نمی‌تواند مدیران مورد خواست خود را به کار بگیرد. اگر کارشکنی سیاسی وجود داشت ۴ خواهرزاده آقای خاتمی در رأس بزرگ‌ترین هلدینگ‌های اقتصادی دولت و کشور قرار نمی‌گرفتند.
آقای خاتمی مدعی شده‌اند که دولت نمی‌تواند مدیران مورد خواست خود را به کار بگیرد. اگر کارشکنی سیاسی وجود داشت ۴ خواهرزاده آقای خاتمی در رأس بزرگ‌ترین هلدینگ‌های اقتصادی دولت و کشور قرار نمی‌گرفتند.
گروه سیاست-رجانیوز: ادعای جدید محمد خاتمی مبنی بر اینکه «دولت پزشکیان نمی‌تواند مدیران مورد خواست خود را به کار بگیرد» در فضای مجازی با حاشیه‌های جالبی مواجه شده است.
 
سید نظام‌الدین موسوی، مستشار دیوان محاسبات و نماینده سابق مجلس در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: آقای خاتمی مدعی شده‌اند که دولت نمی‌تواند مدیران مورد خواست خود را به کار بگیرد. اگر کارشکنی سیاسی وجود داشت ۴ خواهرزاده آقای خاتمی در رأس بزرگ‌ترین هلدینگ‌های اقتصادی دولت و کشور قرار نمی‌گرفتند.
 
اشاره سید نظام‌الدین موسوی، خواهرزاده‌های محمد خاتمی است که در دولت چهاردهم در شرکت‌های پول‌ساز دولتی عضو هیات مدیره یا مدیرعامل شده‌اند. درواقع باید محمد خاتمی را بهترین دایی دنیا دانست چراکه خواهرزاده‌هایش بدون سابقه و تخصص ویژه‌ای در پول‌سازترین شرکت‌های ایران به مناصب مدیریتی رسیده‌اند.
 
حال این پرسش کاملاً جدی مطرح است که آیا جریان اصلاح‌طلب پس از دو دهه حضور مستقیم و غیرمستقیم در بدنه دولت، هنوز در جایگاهی هست که از «نبود اختیار مدیرسازی» سخن بگوید؟ و مهم‌تر این‌که چطور می‌توان هم‌زمان مدعی ناتوانی دولت در انتصاب نیروهای دلخواه بود، اما حضور بستگان یکی از چهره‌های اصلی همین جریان در لایه‌های بالای اقتصادی را نادیده گرفت؟
 
بررسی گزارش‌های منتشرشده درباره این انتصاب‌ها نشان می‌دهد محمدرضا تابش رئیس هیات مدیره شرکت معدنی و صنعتی چادرملو، علیرضا تابش مدیرعامل هگتا (هلدینگ گردشگری تامین اجتماعی)، مهدی تابش مدیرعامل شرکت سیدکو (سرمایه‌گذاری و توسعه صنایع سیمان) و مصطفی فیض اردکانی، مدیرعامل شرکت ملی مس ایران شده‌اند. همه این نهادها (از فولاد و سنگ‌آهن گرفته تا مس، سیمان و صنعت گردشگری) جزو بزرگ‌ترین شرکت‌ها و نهادهای اقتصادی-تولیدی کنونی در ایران‌ هستند و به‌طور مستقیم یا با واسطه به دولت یا نهادهای حکومتی تعلق دارند. وقتی چنین شبکه گسترده‌ای از انتصاب‌های کلیدی رخ می‌دهد، طبیعی است که افکار عمومی بپرسد: اگر دولت ناتوان از انتصاب مدیران مدنظر خود است، این انتصاب‌ها چگونه انجام شده است؟/چارسوق
 
انتهای پیام/


1
پسندیدم

-