هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
شنبه، 17 آبان 1404
ساعت 02:02
به روز شده در :

 

 

 

رجانیوز را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

 

جمعه 16 آبان 1404 ساعت 17:19
جمعه 16 آبان 1404 17:17 ساعت
2025-11-7 17:19:31
شناسه خبر : 387150
مسئله اول، بررسی ماهیت خود نامزد پیروز است. زهران ممدانی اگرچه با عنوان یک مسلمان شناخته می‌شود، اما عملا با حمایت آشکار از جریان‌های همجنس‌گرایانه، یکی از محکم‌ترین احکام اسلامی را زیر پا می‌گذارد
مسئله اول، بررسی ماهیت خود نامزد پیروز است. زهران ممدانی اگرچه با عنوان یک مسلمان شناخته می‌شود، اما عملا با حمایت آشکار از جریان‌های همجنس‌گرایانه، یکی از محکم‌ترین احکام اسلامی را زیر پا می‌گذارد
گروه بین‌الملل-رجانیوز: در روز گذشته، فضای سیاسی کشور شاهد موجی از ابراز خوشحالی در اکثر محافل سیاسی نسبت به پیروزی زهران ممدانی، نامزد سوسیال‌دموکرات در انتخابات شهرداری نیویورک بوده‌ است. رصد و تحلیل این جنس از تحولات نه تنها ایرادی ندارد؛ بلکه به درک ما از مناسبات جهانی کمک خواهد کرد‌؛ اما آنچه این پدیده را به چالشی جدی تبدیل می‌کند، تبدیل شدن حمایت از ممدانی به امری فراجناحی است. حمایت‌ روزنامه‌های اصلاح‌طلب از کاندید‌های دموکرات آمریکایی مسبوق به سابقه است؛ اما این سؤال اساسی مطرح می‌شود که چرا باید یک مسلمان که آشکارا از مواضعی مغایر با شرع مقدس اسلام، از جمله حمایت از همجنس‌گرایان، دفاع می‌کند، تا این حد مورد استقبال طیف‌های مختلف داخلی قرار گیرد؟ این حمایت‌ها به حدی گسترده بود که مجتبی زارعی، بلاگر-نماینده‌ی پرحاشیه‌ی مردم تهران نیز ذوق‌زدگی خود از پیروزی ممدانی را در قالب جمله‌ی «زنده باد زهران ممدانی» بروز داده است. این نوشتار در پی واکاوی این مسئله و تبیین خطوط قرمز انقلابی در این زمینه است.
 
پیروزی زهران ممدانی نه یک پیروزی برای جبهه عدالت، بلکه نمایشی از هوشمندی سیستم استکباری آمریکاست. این رژیم با «جذب نرم» چهره‌های به ظاهر منتقد، انرژی اعتراضی جنبش‌های اجتماعی را مصادره و خواسته‌های رادیکال را در بوروکراسی حکومتی خود خنثی می‌کند. ممدانی با شعارهای عدالت‌خواهانه، در عمل به بازسازی مشروعیت برای همان ساختار سلطه‌گری می‌پردازد که نقشی جدی در سرکوب مستضعفین جهان دارد. این استراتژی که از آن به «خودترمیم‌گری» تعبیر می‌شود، نشان از انعطاف خطرناک سیستم سیاسی امریکا و نه ضعف آن است. بنابراین، ذوق‌زده شدن نسبت به چنین رویدادهایی، خطایی استراتژیک است؛ چرا که اینجا نه یک پیروزی، بلکه شاهد تغییر تاکتیک دشمن برای بقای نظام سیاسی‌اش هستیم.
 
مسئله اول، بررسی ماهیت خود نامزد پیروز است. زهران ممدانی اگرچه با عنوان یک مسلمان شناخته می‌شود، اما عملا با حمایت آشکار از جریان‌های همجنس‌گرایانه، یکی از محکم‌ترین احکام اسلامی را زیر پا می‌گذارد. این سؤال جدی از حامیان داخلی او مطرح می‌شود که چگونه بین اعتقادات خود و حمایت از فردی که بخشی از شریعت را نادیده می‌گیرد، این موضوع را حل می‌کنند؟ انقلاب اسلامی با شعار «نه شرقی، نه غربی» به میدان آمد و همواره در برابر فرهنگ‌سازی‌های منحط غربی ایستاده است. حمایت از یک چهره به ظاهر مسلمان اما دارای افکار سکولار، نه تنها کمکی به پیشبرد اهداف امت اسلامی نمی‌کند، بلکه به ترویج یک اسلام آمریکایی و بی‌هویت دامن می‌زند.
 
به نظر می‌رسد ریشه این دست تحلیل‌های اشتباه را باید در یک «انفعال ایدئولوژیک» جستجو کرد. گاهی برخی چنان در دام تحلیل‌های ساده‌لوحانه می‌افتند که از نگاه کلان به امر واقع، غافل می‌شوند. آن‌ها تصور می‌کنند که هر نامزد یا جریانی که در ظاهر علیه جریان اصلی حاکم بر آمریکا موضع بگیرد، لاجرم متحد جمهوری اسلامی محسوب می‌شود. این یک خوش‌بینی و رویافروشی است. تاریخ به ما آموخته که سیاست خارجی جمهوری اسلامی باید مبتنی بر هوشیاری، عقلانیت و اتکا به مبانی بومی و دینی باشد؛ نه پیروی از موج‌های رسانه‌ای و عوام فریبانه
 
دیگر نکته‌ی محوری که باید بدان پرداخت، شکاف غیرقابل انکار میان مفهوم «مقاومت» در گفتمان انقلاب اسلامی و درک سطحی و احساساتی افرادی مانند ممدانی از مسئله فلسطین است. برای جمهوری اسلامی ایران، فلسطین یک «آرمان استراتژیک و توامان ایدئولوژیک» است؛ عقیده‌ای که بر پایه مبارزه عملی با صهیونیسم و حمایت همه‌جانبه از گروه‌های مقاومت استوار شده است. در مقابل، آنچه از مواضع ممدانی و امثالهم برمی‌آید، چیزی جز یک دلسوزی نمایشی نیست. این جنس از حمایت، که در بهترین حالت به ابراز تأسفی سمبلیک محدود می‌شود، بیشتر یادآور مواضع شخصیت‌هایی مانند احمد زیدآبادی یا صادق زیباکلام است که همواره از موضعی کاملاً سکولار و در چارچوب پذیرفته شده غربی به تحولات می‌نگرند. چنین افرادی نه حاضرند بهایی برای حمایت از فلسطین بپردازند، نه تمایلی به مقابله با دستگاه عظیم صهیونیستی و آمریکایی را دارند. این نوع نگاه، یک آرمان‌خواهی اصیل نیست؛ بلکه نوعی روشنفکرنمایی بی‌ثمر است
 
مقام معظم رهبری بارها تأکید کرده‌اند که میان احزاب آمریکایی هیچ تفاوتی قائل نیستیم؛ چراکه خصومت با ملت ایران خط قرمز مشترک همه جریان‌های حاکم بر واشنگتن است. تجربه تاریخی نشان داده که تغییر چهره‌ها در عرصه سیاست آمریکا، تغییری در ماهیت استکباری این نظام ایجاد نمی‌کند. بنابراین، اهالی قلم نباید با بزرگ‌نمایی تفاوت‌های حاشیه‌ای بین سیاستمداران آمریکا، به گفتمان فرهنگی دشمن دامن بزنند و امثال ممدانی را حاصل دموکراسی بی‌عیب و نقص آمریکایی ببینند
 
انتهای پیام/


1
پسندیدم

-