را کلید زد؟

حال با گذشت دو سال، همان جریان هنری تغییر رویه داده و با شکست «پروژه تحریم»، به رویه سابق خود بازگشته است؛ این تغییر رویه، برای بسیاری، پرسش‌برانگیز بوده و فاقد ملاک و معیار شفاف هنری به نظر می‌رسد.

گروه سیاست-رجانیوز: این روزها «جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران»، با شور و اشتیاق هنرمندان و فیلمسازانِ بسیاری مواجه است و فضایی پویا و پررونق را تجربه می‌کند. با این حال اما نمی‌توان از تحولات اخیر در فضای هنری کشور چشم پوشید.

پس از اتفاقات سال ۱۴۰۱، عده‌ای از هنرمندان، با تصمیمی جمعی، حضور در این جشنواره را تحریم کردند؛ این موضع گیری تا جایی پیش رفت که برخی از آنان، حضور خود در فیلم‌ها را منوط به عدم شرکت آثار در جشنواره فیلم کوتاه تهران قرار دادند!

سوالی که در این میان مطرح می‌شود این است که چرا جشنواره‌ای که پیش از این از سوی این جریان به دلایل سیاسی تحریم شده بود، امروز به صحنه‌ای برای ظهور و بروز تبدیل شده است؟ آیا این جریان هدف خاصی را از بازگشت خود به این عرصه دنبال می‌کند؟

البته مسئله صرفا بازگشت «جریان سیاست‌زده سینما» به جشنواره نیست. در این دوره از جشنواره اتفاقی حیرت‌انگیزتر افتاده است! در فیلم کوتاه «انار» که دیروز به نمایش درآمد، در صحنه‌ای، بازیگر زن (خانم مریم بوبانی) روسری خود را در خیابان برمی‌دارد و سپس دوباره می‌گذارد! پلانی که به باور منتقدان و بینندگان، هیچ ضرورت دراماتیک و پیشبرنده‌ای در روایت فیلم ندارد و صرفاً حرکتی نمادین و متکی به شکستن هنجارهای آیین‌نامه جشنواره به نظر می‌رسد.

سوال اصلی اینجاست که چگونه چنین فیلمی با وجود این پلان، موفق به دریافت مجوز و حضور در یک جشنواره رسمی تحت نظارت وزارت ارشاد جمهوری اسلامی ایران شده است؟ آیا قرار است هنجارشکنی و خط‌شکنی جدیدی در فضای سینمایی کشور اتفاق بیافتد؟ آیا این هنجارشکنی مقدمه‌ایست برای تکرار آن در فیلم‌های سینمایی و سریال‌های نمایش خانگی؟

این پرسش به طور مستقیم متوجه دبیر جشنواره و مدیران نظارتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که بر اجرای دقیق مقررات تأکید دارند! بنظر می‌رسد توضیح آنان در این مورد برای افکار عمومی و جامعه سینمایی ضروری به نظر می‌رسد.

انتهای پیام/

لینک کوتاه » http://rajanews.com/node/387060

لینک کوتاه کپی شد