هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
چهارشنبه، 16 مهر 1404
ساعت 02:58
به روز شده در :

 

 

 

رجانیوز را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

 

چهارشنبه 16 مهر 1404 ساعت 02:53
دوشنبه 14 مهر 1404 09:20 ساعت
2025-10-8 02:53:46
شناسه خبر : 386919
گروه سیاست-رجانیوز: سه روز پیش، آیت‌الله مکارم در دیدار با محمدباقر قالیباف، نکات کلیدی و راهگشایی را مطرح کردند که به شکلی تأمل‌برانگیز در خروجی رسانه‌های رسمی مجلس بازتاب نیافت. این سکوت، بیش از آنکه یک سانسور ساده خبری باشد، نوعی انفعال در برابر فرصتی است که مرجعیت برای تقویت موضع مجلس در دو حوزه مهم اقتصاد و فرهنگ فراهم آورده بود.
 
۱. چرا از پشتوانه مرجعیت برای مقابله با «اژدهای تورم» استفاده نشد؟
آیت‌الله مکارم با اشاره مستقیم به نقش مخرب برخی بانک‌ها در ایجاد تورم، عملاً یک مجوز شرعی و انقلابی برای برخورد با «اژدهای نقدینگی» (که مصداق اتم آن بانک آینده است) صادر کردند. این بیانات، سلاحی قدرتمند در دستان رئیس مجلسی بود که بارها بر لزوم اصلاحات اقتصادی تاکید کرده است.
 
انتظار می‌رفت رسانه‌های نزدیک به رئیس مجلس، این دغدغه مرجعیت را برجسته کرده و از آن به عنوان اهرمی قدرتمند برای نظارت قاطع بر نظام بانکی و فشار بر نهادهای مسئول استفاده کند. اما سوال اینجاست که چرا این فرصت طلایی نادیده گرفته شد؟
 
۲. چرا مطالبه مرجعیت برای اجرای «قانون حجاب» منعکس نشد؟
در حوزه فرهنگ نیز، آیت‌الله مکارم با تاکید بر اینکه «قانون خوبی تصویب شده اما بلاتکلیف مانده»، راهکاری عملی برای خروج از این وضعیت ارائه دادند. این سخن، بهترین فرصت برای رئیس مجلس بود تا با استناد به نظر صریح مرجعیت، از دولت بخواهد که به بلاتکلیفی این قانون خاتمه دهد.
 
سکوت رسانه‌های مجلس در این خصوص، این پیام را مخابره می‌کند که گویی عزمی برای بهره‌برداری از این فرصت جهت ایجاد وفاق و تسریع در اجرای یک قانون فرهنگی وجود ندارد. رئیس مجلس می‌توانست این مطالبه را به عنوان دغدغه مشترک مرجعیت و مجلس، با قدرت بیشتری پیگیری کند، اما ترجیح داد این بخش از بیانات نیز در سکوت خبری باقی بماند.
 
این رویکرد گزینشی نشان می‌دهد که تیم رسانه‌ای مجلس به جای آنکه از دغدغه‌های علما به عنوان یک فرصت و پشتوانه برای حل مشکلات استفاده کند، صرفاً به انتشار اخبار بسنده می‌کند. این انفعال راهبردی، این سوال را در ذهن دلسوزان انقلاب تقویت می‌کند که آیا سکوت در برابر مسائل کلیدی چون بانک‌های مشکل‌ساز و قوانین فرهنگی بر زمین مانده، یک خط قرمز نانوشته است یا نشانه عدم اهتمام کافی برای تبدیل دغدغه‌ها به اقدام عملی؟
 
انتهای پیام/


-