هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
چهارشنبه 31 ارديبهشت 1404 00:07 ساعت
شناسه خبر : 385050
در میان همه نکات کلیدی بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با خانواده‌های شهید رئیسی و دیگر شهدای خدمت، یک جمله، بیش از همه حامل یک پیام راهبردی بود:
«در نوع رفتار شهید رئیسی و بسیاری از همکاران جوان او، انسان همان روحیه و نورانیتی را مشاهده می‌کرد که در همکاران شهید رجایی... می‌دید.»
این تشبیه، تنها یک مقایسه تاریخی یا احساسی نیست؛ بلکه تحلیل عمیقی از تداوم یک «مکتب مدیریتی» در جمهوری اسلامی است؛ مکتبی که پایه‌اش بر صداقت، اخلاص، کار بی‌وقفه و فاصله‌نداشتن با مردم استوار است.
شهید رجایی، نماد یک دولت‌مرد مردمی و پاک‌دست بود که در اوج فشارهای داخلی و خارجی، توانست صداقت و تواضع را به سبک حکمرانی تبدیل کند. روحیه‌ی رجایی و یارانش نماینده نسلی بود که نه برای قدرت، که برای تکلیف وارد میدان شده بودند. سبکی از مدیریت که سرمایه‌ی اصلی آن، اعتماد عمومی بود.
رهبر انقلاب، شهید رئیسی را احیاگر همان سبک و همان منش دانستند. به‌خصوص در همکاری با نسل جدید مدیران جوان، که بار دیگر آن «نورانیت، انگیزه، و احساس مسئولیت» را زنده کردند. تأکید ایشان بر این موضوع نشان می‌دهد که: اولا: مدیریت انقلابی تاریخ‌مصرف ندارد.
و ثانیا: اصالت در حکمرانی نه در شعار، که در سلوک فردی و اجرایی است.
شهید رئیسی همچون رجایی، از طبقه‌ی محروم جامعه برخاسته بود و هیچ‌گاه این ریشه‌های مردمی را فراموش نکرد. رفتار، گفتار و منش مدیریتی او خالی از تکلّف و تشریفات رایج بود. او در مقابل توده‌ی مردم، نه «حاکم» بلکه «خادم» بود؛ خادمی که وقت، انرژی و جان خود را برای مردم خرج کرد.
تشبیه دولت رئیسی به دولت رجایی، در حقیقت بیانگر تداوم ظرفیت خودترمیمی و بازتولید درونی انقلاب اسلامی است. همان‌طور که شهید رجایی در دهه‌ی اول انقلاب از دل ملت و در بستر انقلاب برخاست، شهید رئیسی نیز محصول همان خمیرمایه‌ی فرهنگی بود؛ اما با تجربه‌ای چهل‌ساله‌تر، و در شرایط پیچیده‌تر.
این مقایسه نشان می‌دهد که انقلاب اسلامی، برخلاف نظام‌های سیاسی متکی بر تکنوکراسی یا الیگارشی، یک سیستم پویا و زنده است که قادر است در هر نسل، مدیرانی از جنس مردم، با روحیه‌ای خالصانه و نگاهی تمدنی، تربیت و به جامعه تحویل دهد.
رهبر انقلاب با این مقایسه نه‌تنها به شخصیت شهید رئیسی اعتبار بخشیدند، بلکه به یک جریان امید تازه در مدیریت کشور اشاره کردند. اگر روزی رجایی الگویی برای کارگزاران دهه ۶۰ بود، امروز رئیسی می‌تواند الگوی نسل‌های بعدی باشد. این یعنی خط اصیل انقلاب، زنده است و می‌توان آن را با تعهد، تخصص و توکل ادامه داد.
مکتب رجایی با شهادت او پایان نیافت و مکتب رئیسی نیز با فقدان جسمانی‌اش از بین نمی‌رود. بلکه تا زمانی که ارزش‌هایی مانند اخلاص، ساده‌زیستی، مردمی بودن، و فداکاری زنده‌اند، انقلاب قادر است مردانی چون رجایی و رئیسی را بارها و بارها به میدان بیاورد.
