روحانی: مذاکره با ترامپ دیوانگی‌ست

در بخشی از کتاب «بدون دود، آتش و خون»، روایت‌هایی از حسن روحانی درباره‌ی چالش‌های موجود در دولت سابق نقل شده که با درون مایه‌هایی از مظلوم‌نمایی به تطهیر و تحریف اقدامات و تصمیمات ویران‌کننده توسط او و هم‌سنگرانش می‌پردازد.

گروه سیاسی-رجانیوز: کتاب «بدون دود، آتش و خون» که اخیرا منتشر شده است، با روایتگری از مسئولان دولت تدبیر و امید، سعی دارد اقدامات و عملکرد خسارت‌بار این دولت در زمینه‌های اقتصادی و دیپلماسی را توجیه کند.

به گزارش رجانیوز؛ در بخشی از کتاب «بدون دود، آتش و خون»، روایت‌هایی از حسن روحانی درباره‌ی چالش‌های موجود در دولت سابق نقل شده که با درون مایه‌هایی از مظلوم‌نمایی به تطهیر اقدامات و تصمیمات ویران‌کننده توسط او و هم‌سنگرانش می‌پردازد.

این اظهارات دست زمانی مطرح شده که دولت سیزدهم و رئیس‌جمهور، در خنثی‌سازی مین‌های کاشته شده در دولت قبل، در حوزه‌های مختلفی نظیر اقتصاد و سیاست خارجی، تا حد ممکن موفق ظاهر شده است. شاید همین موفقیت مورد اشاره دولت سیزدهم، موجب شده تا غربگرایان و افراد وابسته به آنها، تطهیر اقدامات دولت قبل و بهانه‌تراشی برای عدم موفقیت خود در عرصه‌های مختلف را در دستور کار قرار داده و درنهایت با استناد به این روایت‌های تحریف‌آمیز، عَلم تخریب‌ها از دولت فعلی را نیز پابرجا نگه دارند. حسن روحانی که رکورددار تورم، تحریم، سقوط ارزش پول ملی و بسیاری دیگر از مشکلات و بحران‌ها است و با سیاست‌های غلط کشور را به لب مرز جنگ کشاند، با دستپاچگی سعی می‌کند اینطور القا کرده که همه موفقیت‌های موردنظر، به دلیل مانع‌تراشی‌های گوناگون در دولت او، رخ نداده است!

او در بخشی از اظهارات‌ش مدعی می‌شود: «عده‌ای تصمیم گرفتند، دولت را زمین بزنند. بعدها افراد اصلی دستگیر شدند و بازجویی‌های آنها موجود است که می‌گویند از چه کسانی دستور گرفته‌ بودند. گره در کار ما زیاد انداختند. گره‌های کوری در کار بود که باید آن را با دست باز می‌کردیم. موضوع جنگ اقتصادی و مقابله با تحریم‌ها روی همه کارهای دولت سایه انداخته‌بود».

وی پیرامون بحث سیاست خارجی و دیپلماسی دولت تدبیر و امید پس از خروج آمریکا از برجام، چند مسئله را مطرح می‌کند. او معتقد است که پس از خروج ترامپ از برجام و شروع مجدد جنگ اقتصادی، سه مقطع در این بین به منظور میانجی‌گری برای سازش با آمریکا وجود داشت.

اولی میانجی‌گری اروپا به رهبری مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، دومی میانجی‌گری شیزو آبه، نخست وزیر سابق ژاپن، و سومی، که از اهمیت بالاتری برخوردار است، سفر او به نیویورک برای شرکت در اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل است.

او در بخشی از اظهارات‌ش مدعی می‌شود: «وقتی اعلام کردیم که من به نیویورک می‌روم، اعضای ۱+۵ هم آمدند. اینجا واسطه‌گری رخ می‌داد که موضوع میان ایران و امریکا حل شود. همه چیز آماده مذاکرات مستقیم بود. طرف آمریکایی هم خیلی ابراز می‌کرد که ترامپ بی‌صبرانه علاقه‌مند به دیدار است. اما احساس کردم که یکجای کار به شدت لنگ می‌زند. ترامپ تاکید داشت که اول باید خبر دیدار را اعلام کنیم و بعد دیدار انجام شود. برای من روشن بود که ترامپ بازیگر است. نگران بودم که خبر دیدار را منتشر کند و بعد بازی را بهم بزند. ما می‌گفتیم که اول دیدار انجام شود و بعد خبرش منتشر شود و خلاصه کار به جایی رسید که گفتند دیدار انجام شود و وسط جلسه، خبرش هم اعلام شود. اما پیش از جلسه بازهم تیم ما به گفت‌وگو و مشورت مشغول شدند و در نهایت به این جمع‌بندی رسیدیم که با ترامپ امکان گفت‌وگوی برابر و صادقانه وجود ندارد. اگر جای ترامپ، اوباما رئیس جمهور بود، قطعا به آن جلسه می‌رفتم».

دیدار روحانی با رئیس جمهور فرانسه و نخست وزیر انگلیس در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل

از این اظهارات بنظر می‌رسد که روحانی و بدنه‌ی دولت غربگرایان، به سبب صادق نبودن ترامپ و خوی بازیگرمآبانه‌اش، به او اعتماد نداشته و هرگونه صحبت و مذاکره با او را غیرممکن می‌دانستند. اما آیا این ادعاها واقعیت داشته و دولتمردان سابق با همین استدلال‌هایی که اکنون به آن استناد می‌کنند، از مذاکره و اعتماد به آمریکای ترامپ، رویگردان بوده و آن را به فراموشی سپردند؟

برای کشف واقعیت و صحت ادعاهای روحانی نیاز است اتفاقات سال‌های ۹۶ تا ۱۴۰۰ را بازخوانی کرد. در آبان ماه این سال پس از روی کار آمدن دولت ترامپ و مشخص شدن تیم امنیت ملی و سیاست خارجی او، درحالی‌که هنوز سخن از «نه مذاکره و نه جنگِ» رهبر انقلاب به میان نیامده بود، روحانی طی سخنانی در مجلس، مذاکره با آمریکا را دیوانگی خوانده و می‌گوید: «تعهدی که قبلا با آنها بستیم، محکم نبوده و دارای تزلزل است. با این شرایط آن‌ها می‌خواهند مذاکره‌ای جدید را آغاز کرده و درباره موضوعات دیگر صحبت کنیم. این از حرف‌های خنده‌دار تاریخ است. دیگر کشوری به شما می‌تواند اعتماد کند؟ به برخی از کشورهای شرق آسیا پیغام می‌دهند که بیا با ما مذاکره کن، مگر دیوانه‌ایم که با شما مذاکره کنیم!».

مذاکره دیوانگی است | دانلود فیلم

اما در تمام این مدت ظریف روابط خود را با بخشی از سیاستمداران آمریکایی از جمله «برایان هوک» و «جان کری» ادامه داده و اعلام کرده بود که این روابط تنها تا پیش از خروج آمریکا از برجام ادامه داشته است. این مسئله تا جایی ادامه پیدا کرد که دولت ترامپ نسبت به این موضوع واکنش نشان داده و علیه ظریف به شدت موضع‌گیری می‌کند.

پس از خروج آمریکا از برجام، در بهار سال ۹۷، پمپئو، وزیر امورخارجه این کشور، شروط ۱۲ بندی آمریکا برای آغاز مجدد مذاکرات را اعلام کرده و تصریح کرد درصورت عدم تحقق این موارد هیچ راهی برای گفت‌و‌گوی دوباره، باز نخواهد بود. توقف کامل غنی سازی اورانیوم، پایان دادن به برنامه‌ی موشک‌های بالستیک و همچنین پایان دادن به حمایت سپاه قدس از گروه‌های به زعم آنها تروریستی و شرکای نظامی‌اش، فقط تعدادی از این پیش شرط‌های اعلامی توسط دولت آمریکا بود!

ظریف و موسویان در واکنش به این شروط اعلامی، طی مقالاتی خواسته‌های واشنگتن را به منزله «تغییر رژیم ایران» و «مرگ دیپلماسی» دانستند.

چند ماه بعد از همین قضایا همه‌ی کارشناسان و سیاستمداران کشور به این جمع‌بندی رسیدند که مذاکره با آمریکا منطقی نبوده و بازگشت دوباره به آن سیکل و رویه‌ی گذشته، جز خسران و زیان برای کشور چیزی به همراه نخواهد آورد. این تصمیم در شرایطی بود که رهبری هم در مرداد ماه به این مسئله پرداخته و راهبرد کشور در آینده را حول «نه جنگ و نه مذاکره» ترسیم کردند.

البته در این مدت دولت روحانی، یک سال برجام و معاهدات مندرج در آن را با اروپایی‌ها پیش برده و این انتظار نسبتا طولانی مدت به پای اروپایی‌ها، هیچ عایدی مثبت و روبه‌جلویی نیز برای کشور به ارمغان نیاورد. ایران هم با توجه به نقض‌عهد اروپایی‌ها و لزوم توجه جدی به منافع ملی، به این جمع‌بندی رسید که تعهدات هسته‌ای خود را طبق بند ۳۶ برجام کاهش دهد. تصمیمی که عقب‌نشینی ترامپ و دولت آمریکا پیرامون شروع مجدد مذاکرات را به همراه داشته و کار تاجایی ادامه پیدا کرد که آمریکا حاضر شد بدون هرگونه پیش‌شرطی به میز مذاکرات بازگردد.

توئیت ظریف پیرامون گام پنجم و نهایی کاهش تعهدات برجامی ایران برطبق پاراگراف ۳۶ برجام

در همین بحبوحه بود که زمزمه‌هایی مبنی بر دیدار ظریف با سناتور رندپال، نماینده‌ی مجلس سنا و یک جمهوری‌خواه نزدیک به ترامپ به گوش می رسید. سناتور رندپال در این مقطع در جریان یک بازی گلف به ترامپ پیشنهاد کرد که با محمدجواد ظریف دیدار و برای کاهش تنش بین ایران و آمریکا گفت‌وگو کند. این پیشنهاد او با موافقت ترامپ همراه و باعث شد تا او دست به کار شود.

ترامپ و سناتور رندپال

دراین‌باره «المونیتور» به نقل از یک منبع که نخواسته نامش فاش شود در گزارشی نوشت که محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران با رندپال، سناتور جمهوری‌خواه، روز پنجشنبه ۲۷ تیرماه در نیویورک ملاقات و درباره روابط ایران و آمریکا و مذاکرات احتمالی صحبت کرده است.

محمدجواد ظریف نیز طی یک مصاحبه‌ در جمع خبرنگاران به این امر صحه گذاشته و این دیدار با سناتور رندپال را تکذیب نکرد. او اینگونه مطرح می‌کند که با نمایندگان کنگره به عنوان نماینده مردم آمریکا دیدار داشته است و نه نماینده‌ی دولت آمریکا: «من در سفرهایی که به نیویورک دارم با نمایندگان کنگره که نمایندگان مردم آمریکا و نه فرستاده دولت این کشور گفت وگو کردم و باز هم انجام می‌دهم اما اینکه با چه کسانی گفت وگو می‌کنم را به خودشان واگذار می کنم تا اعلام کنند».

طرف آمریکایی اما صراحتا اعلام می‌کند که رندپال در هماهنگی با رئیس جمهور آمریکا به این دیدار آمده و برخلاف ادعای ظریف، او نه نماینده مردم آمریکا، بلکه نماینده رسمی کاخ سفید و شخص ترامپ بوده است!

پرواضح است که رندپال با حمایت ترامپ به مدت چند هفته مشغول کار بر روی این مسئله بوده که درخصوص آن با کاخ سفید و وزارت خارجه آمریکا به صورت مستمر نیز مشورت می‌کرده‌ است.

همچنین ترامپ پیرامون این موضوع از واژه‌ی Negotiation Process استفاده کرده و آن را قسمتی از پروسه یا روند مذاکراتی با ایران می‌خواند. با این وجود اما محمدجواد ظریف، وزیرخارجه کشورمان، حاضر نمی‌شود اسم نمایندگان ترامپ را هم به زبان آورده و در این خصوص به مردم توضیح بدهد!

جالب‌تر آن که پس از دیدار ظریف با این سناتور آمریکایی، خبر تحریم او نیز توسط دولت آمریکا اعلام شد! آنچه که منجر به تحریم ظریف شده و در آن موثر واقع افتاد، به گفته شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی، پیشنهاد ترامپ برای دیدار با ظریف بوده که استقبال طرف ایرانی را درپی نداشت.

جدای از اینکه ظریف آیا جایگاه رندپال را می‌دانسته یا نه، این صحنه‌آرایی زمینه را برای فشار به او برای دیدار با ترامپ فراهم کرد. او که گویا پیش‌بینی این نقشه را نکرده بود، در مخمصه‌ای گرفتار شد که نتیجه‌ی آن چیزی جز تحریم نبود. ترامپ و اطرافیان او موفق شدند از نقطه ضعف ظریف پیرامون دیدار با دیگر مقامات خارج از دولت آمریکا، استفاده کرده، او را پای میز مذاکره با نماینده‌ی خود بکشانند و درآخر از این حربه نهایت استفاده را برده و مقدمات تحریم وی را مهیا کند.

بازخوانی این واقعه که در نهایت به شکست ظریف (یا به طور واضح‌تر دولت روحانی) منجر شد ما را به این جمع‌بندی می‌رساند که ادعای امروز غربگرایان از اکراه و امتناع گفتگو با ترامپ و دولتش از اساس باطل بوده‌ است. غربگرایان حتی برای پیش برد اهدافشان از مذاکره و گفتگو با دولت ترامپ نیز مضایقه نکرده و از آن به مثابه ابزاری برای لگدمال کردن تمام ارزش‌ها و اصول بنیادین انقلاب اسلامی استفاده کردند. وگرنه مشخص است که نه رندپال می‌توانست خودسرانه و بدون هماهنگی با کاخ سفید و شخص ترامپ اقدام کرده و نه ترامپ درصورت این اتفاق اجازه‌ی ادامه‌یافتن آن را می‌داد. این روایت‌های تحریف‌آمیز، مظلوم‌نمایی‌ها، تطهیر خود و توجیه اقدامات نادرست گذشته، با تحریف تاریخ و مستنداتی که تماما ثبت و ضبط شده، میسر نبوده و مرتکبان این عمل سبعانه، در دادگاه افکار عمومی به شدیدترین وجه ممکن محاکمه خواهند شد.