چهارشنبه 23 مهر 1404 08:45 ساعت
شناسه خبر : 387016

پذیرش آگاهانه «تعلیق» به جای «لغو»: این خاطرهگویی ثابت میکند که شعار پرطمطراق «رفع بالمره همه تحریمها» یک دروغ بزرگ برای فریب افکار عمومی و کسب اعتبار سیاسی بوده است
گروه بینالملل-رجانیوز: سخنان اخیر حسن روحانی در جمع استانداران دولتش، پردهبرداری ناخواسته از ابعاد جدیدی در پرونده خسارت محضِ برجام بود. او در این سخنرانی، ضمن اعتراف تلویحی به پذیرش آگاهانه «مکانیسم ماشه» توسط تیم مذاکرهکنندهاش، بار دیگر نسخه شکستخورده «تعامل برد-برد» را به عنوان راه نجات کشور تجویز کرد. بررسی این دو محور کلیدی، نشان میدهد که چگونه رئیسجمهور سابق، بدون پاسخگویی درباره فجایع گذشته، به دنبال فروش دوباره همان مسیر شکستخورده به ملت ایران است.
پرده اول: اعتراف دیرهنگام به فریب ۸ ساله ملت با «تله اسنپبک»
تلاش روحانی برای توجیه و سفیدسازی کارنامه برجام، او را به نقطهای رساند که ناخواسته به فریب ۸ ساله ملت ایران اعتراف کرد. او با بیان اینکه «در سال ۹۴ آمریکا و اروپا میگفتند اگر اسنپبک نباشد و بخواهیم از نو قطعنامهای علیه ایران تصویب کنیم، روس و چین رأی نخواهند داد»، در حقیقت چند واقعیت تلخ را فاش ساخت:
۱. علم کامل به وجود اسنپبک: این جمله، اعتراف صریح به این است که تیم مذاکرهکننده از همان ابتدا از وجود، فلسفه و کارکرد «مکانیسم ماشه» به عنوان یک اهرم فشار دائمی علیه ایران مطلع بوده است. حال باید پرسید چرا محمدجواد ظریف و دیگر اعضای دستگاه دیپلماسی تا سالها وجود چنین بند ویرانگری را از مردم و نهادهای نظارتی پنهان کرده و با قاطعیت آن را انکار میکردند؟
۲. پذیرش آگاهانه «تعلیق» به جای «لغو»: این خاطرهگویی ثابت میکند که شعار پرطمطراق «رفع بالمره همه تحریمها» یک دروغ بزرگ برای فریب افکار عمومی و کسب اعتبار سیاسی بوده است. تیم روحانی از همان ابتدا میدانسته که قرار نیست تحریمی برای همیشه لغو شود و صرفاً یک «تعلیق» موقت و شکننده در کار خواهد بود تا اهرم فشار غرب علیه ایران، دستنخورده باقی بماند.
۳. آدرس غلط برای مقصرنمایی شرق: تلاش ناشیانه برای انداختن مسئولیت پذیرش اسنپبک به گردن وتوی احتمالی روسیه و چین توسط یاران روحانی، یک آدرس غلط و فرار به جلو است که با افشاگریهای صریح سرگئی لاوروف، وزیر خارجه وقت روسیه، کاملاً رسوا میشود. لاوروف بارها تأکید کرد که اسنپبک پیشنهاد مستقیم «جان کری» به «ظریف» بود و روسها از پذیرش این «کمین کامل» و «تله» توسط تیم ایرانی شگفتزده شدند.
پرده دوم: بازاریابی برای «برجام ۲» با کلیدواژه فریبنده «راه سوم»
با وجود چنین کارنامه سیاهی، روحانی با اعتماد به نفسی عجیب، دوباره نسخه ورشکسته خود را تجویز میکند و میگوید: «دوگانه جنگ یا تسلیم غلط است. راه سوم یعنی تعامل و مذاکره برد-برد وجود دارد.» این «راه سوم»، اسم رمز همان «دیپلماسی التماسی» است که کشور را برای نزدیک به یک دهه معطل کرد و دستاوردی جز بازگشت تمام قطعنامههای شورای امنیت و افزوده شدن صدها تحریم جدیدتر نداشت.
هویت سیاسی حسن روحانی و حلقه یارانش چنان به برجام گره خورده که برای بقای خود ناچارند این پروژه مرده را به هر قیمتی زنده نشان دهند. اما باید از پدر پروژه «خسارت محض» پرسید: آن «برد» ادعایی در مذاکره «برد-برد» شما که نصیب ایران شد، دقیقاً چه بود که حالا دوباره دست به تجویز آن زدهاید؟ آیا درخت گلابیهای خیالی برجام پس از یک دهه به ثمر نشسته که اکنون به دنبال کاشتن نهال جدیدی از تخم تسلیم و سازش هستید تا از میوه موهوم آن برای منافع سیاسی خود بهره ببرید؟
در نهایت، سخنان روحانی یک استراتژی دوگانه را به نمایش میگذارد: تطهیر گذشته با تحریف حقیقت برجام و ترسیم آیندهای خیالی با وعده تکرار همان تجربه شکستخورده. این تقلای تکراری، نشان از درک نادرست او از حافظه تاریخی ملتی دارد که طعم تلخ وعدههای پوچ و نتایج فاجعهبار اعتماد به غرب را چشیدهاند. اعترافات ناخواسته او درباره پذیرش آگاهانه «تله اسنپبک»، خود بهترین گواه بر عمق خسارتی است که این تفکر بر کشور تحمیل کرده و هرگونه تلاش برای احیای آن، چیزی جز دعوت به تکرار یک فاجعه ملی نیست.
انتهای پیام/

لینک کوتاه »
http://rajanews.com/node/387016
لینک کوتاه کپی شد