چهارشنبه 22 مرداد 1404 01:04 ساعت
شناسه خبر : 385938

این بیعملی راهبردی در شرایطی است که وزیر امور خارجه، به جای تمرکز بر دفع این تهدید حیاتی، یک تور رسانهای به راه انداخته و از این شبکه به آن شبکه میرود تا پازل بازیهای حقیر جناحی را تکمیل کرده و به رقبای سیاسی کنایه بزند.
گروه بینالملل-رجانیوز: در حالی که دونالد ترامپ با امضای توافق کریدور زنگزور، عملاً خود را به مرزهای شمال غربی ایران رسانده است، دستگاه دیپلماسی و امنیت ملی دولت پزشکیان در سکوت و انفعال مطلق به سر میبرد. بررسی مواضع روزهای اخیر نشان میدهد هیچ اقدام یا موضعگیری قاطعی در مخالفت با این طرح شوم آمریکایی صورت نگرفته است.
این بیعملی راهبردی در شرایطی است که وزیر امور خارجه، به جای تمرکز بر دفع این تهدید حیاتی، یک تور رسانهای به راه انداخته و از این شبکه به آن شبکه میرود تا پازل بازیهای حقیر جناحی را تکمیل کرده و به رقبای سیاسی کنایه بزند.
البته این بیخیالی ریشهدار است. وزیر خارجه به جای رسیدگی به اولویتهای اصلی، دو دستورکار انحرافی برای وزارتخانه تعیین کرده که دود هر دوی آن به چشم ایران خواهد رفت:
اول، چوب حراج به امنیت هستهای با تلاش برای بازگرداندن نظارتهای فراپادمانی آژانس.
دوم، دیپلماسی التماسی و اعلام آمادگی برای مذاکره «بدون پیششرط» با کشور متجاوز.
وقتی تمام توان وزارت خارجه صرف این دو موضوع ضدامنیتی میشود، طبیعی است که خروجی آن در قبال تنگنای ژئوپلیتیکی ایران در قفقاز، یک بیانیه رسمی باشد که سند قطعی انفعال و سادهلوحی است. در بیانیه امروز وزارت خارجه، در اقدامی باورنکردنی، نه تنها هشداری به طرفهای مقابل داده نمیشود، بلکه از نهایی شدن توافق صلح «استقبال» شده و آن را «گامی مهم در تحقق صلح پایدار» ارزیابی کردهاند! این یعنی استقبال از همان توافقی که پروژه آمریکایی زنگزور را کلید زده و امنیت مرزی ایران را هدف گرفته است.
این بیانیه شرمآور، در نهایت به یک «ابراز نگرانی از پیامدهای منفی هرگونه مداخله خارجی» بسنده میکند؛ عبارتی بیخاصیت و توخالی که پس از عملیاتی شدن طرح دشمن، صرفاً یک تعارف دیپلماتیک بیاثر است. این فاجعه، محصول مستقیم قربانی کردن منافع ملی در پای بازیهای سیاسی و توهم سازش با دشمن است.
انتهای پیام/

لینک کوتاه »
http://rajanews.com/node/385938
لینک کوتاه کپی شد