
شکوری راد: عارف به سختي كنار رفت و حتي حاضر نشد در اعلام انصرافش از روحاني حمايت كند!/ حمایت من از عارف به خاطر شخص او نبود؛ وقتی دیدم دیگر کنار نمی رود حمایت کردم
گروه سیاسی-رجانیوز: «حتي رفتار دكتر عارف هم در زماني كه انصراف داد رفتار تعاملي نبود» این گوشه ای از مصاحبه انتقادی علی شکوری راد است.
به گزارش رجانیوز هفته گذشته بود که فرزند محمد رضا عارف در صفحه اینستاگرام خود نوشت«پدرم مانند مصدق شده است». حمید رضا عارف تماشای تئاتر راپورت های شبانه مصدق را بهانه ای کرده بود تا گلایه های خود نسبت به اطرافیان پدرش را به زبان بیاورد. او در این یادداشت با کنایه نسبت به برخی از چهره های اصلاحات و در حمایت از پدرش از «بی انصافی های برخی دوستنمایان که خود را تئورسین و روشنفکر نامیده اند» گلایه کرده بود. با این وجود مصاحبه این روزهای چهره های اصلاحطلب خواستگاه و مخاطب یادداشت حمیدرضا عارف را بیشتر آشکار کرده است. سلسله مصاحبه هایی که آخرین حلقه آن را علی شکوری با بازخوانی انتخابات 92 و ماجرای انصراف عارف در آن مقطع کامل کرد.
در همین راستا و در شرایطی که کمتر از ده ما به شروع ماراتون ریاست جمهوری باقی مانده است، اصلاحطلبان نیز پروژه های خود را برای این انتخابات کلید زده اند. با این وجود در شرایطی که به نظر می رسید حمایت از روحانی در انتخابات 92 گام نخستی باشد برای این که چهار سال بعد چهره دیگری را به میدان بیاورند، اما این روزها به نظر می رسد هنوز نتوانسته اند به موضع واحدی برای مواجه با انتخابات ریاست جمهوری سال آینده برسند.
در همین راستا عده ای از چهرههای اصلاحطلبان معتقدند که باید رودربایستی را کنار گذاشت و بدون اما و اگر از همين امروز صریحا اعلام كنيم كه روحانی گزینه اول و آخر اصلاحطلبان برای انتخابات است اما در مقابل عده ای محافظه کارانه تر عمل می کنند. در نظر این گروه سیاست اصلاحات در مقطع کنونی باید «حمایت نقادانه» از دولت یازدهم باشد. این راهبرد می تواند دست بزرگان اصلاحات را برای تصمیم گیری عمیق تر باز کند و از سوی دیگر ضعف های حسن روحانی به پای اصلاحات نوشته نشود.
با این حال و با تمام اختلافاتی که این روزها در باره حمایت یا عدم حمایت از روحانی در میان بدنه اصلاحات وجود دارد، اما در عدم حمایت از محمد رضا عارف موضع واحدی را در پیش گرفته اند. در میان جریان های اصلی اصلاح طلبی شکست های پیدرپی محمد رضا عارف در مجلس دهم حکایت از پایان عمر فعالیت سیاسی او می کند و معتقدند که «شرط بندی بر روی اسبی که بارها شکست خورده است» عاقلانه نیست.
اگرچه محمد رضا عارف گمان می کرد که کنارهگیری کردن از انتخابات 92 پروژه ای موقت و حداکثر چهار ساله است و بدنه اصلاحطلب بار دیگر گرد او جمع خواهند شد با این وجود این روزها خیال عارف را راحت کرده اند که «قرار نیست برای انتخابات سال ٩٦ به سراغ او بیایند و در جستوجوي كانديدا نيستند».
در همین راستا بعد از آنکه محمد رضا خاتمی و حمید رضا جلایی پور صراحتا اعلام کرده بودند که روحانی گزینه نهایی اصلاحات برای انتخابات سال آینده است، آخرین حلقه از سلسه اعلام حمایت از روحانی را علي شكوريراد، دبيركل حزب اتحاد ملت ايران کامل کرده و خیال همه را راحت کرد که حزب تازه تاسیس اتحاد ملت در انتخابات پشت سر روحانی می ایستد. او در این باره می گوید:
«ما كسي را داريم كه كانديداي ما بوده و راي آورده و الان رييس دولت است. به طور طبيعي معلوم است كه كانديداي ما چه كسي است و تعين دارد. بر اساس قاعده اصولي استصحاب يا حالت سابقه كانديداي ما آقاي روحاني است مگر اينكه خلاف آن ثابت شود. ما در جهت اين نيستيم كانديدا تعيين كنيم. كانديداي ما آقاي روحاني است. اگر كسي مدعي است بايد ثابت كند كه او ديگر كانديدايي مطلوب نيست و بايد از او صرف نظر كنيم. حالت سابقه اين است كه آقاي روحاني كه در دوره قبل كانديداي ما بوده است همچنان مورد حمايت ما است».
اما شکوری راد سخن جالب تری را نیز در مصاحبه خود با روزنامه اصلاحطلب اعتماد مطرح می کند. در شرایطی که هفته گذشته عارف اظهار نظر های شخصی را آفت اصلاحات معرفی کرده بود و «تک روی» را به عنوان بزرگترین ناهنجاری اصلاحطلبان معرفی کرده بود، شکوری راد نیز انگشت خودرا بر همین مساله گذاشت. با این وجود در نظر کسی که این روزها تک روی می کند کسی نیست جز محمدرضا عارف. شخصیتی که علیرغم کنارهگیری از انتخابات اما در سال 92 کنارهگیری او عملی غیر حزبی بوده است!. او معتقد است که در سال 92 حضور محمد رضا عارف نیز ناشی گرفته از همان تکروی های موجود در سیاست ورزی انتخاباتی بوده است:
«در كشور ما متاسفانه هر كسي كه در راس قدرت قرار ميگيرد غيرحزبي بودن را براي خود نوعيشان قلمداد ميكند در حالي كه اين ضد شأن دموكراسي است. در سال ٩٢ هيچ يك از كانديداهايي كه بودند به دعوت احزاب كانديدا نشدند. هر كسي خودش تشخيص داده بود. دكتر عارف شخصا تشخيص داده بود كه ميخواهد كانديدا شود. آقاي روحاني هم شخصا تصميم گرفته بود».
*شکوریراد: عارف به سختي كنار رفت و حاضر نشد كه گفتوگويي انجام دهد
اما انتقاد های شکوری راد از عارف محدود به این مساله نمی شود. او اگرچه می گوید که «نميخواهم كالبدشكافي كنم» اما معتقد است که در کنار کنارهگیری عارف از انتخابات، کنشی که در این مساله داشت خارج از چهارچوب حزبی بود. او دراین باره می گوید:
«آقاي عارف به سختي كنار رفت و حاضر نشد كه گفتوگويي انجام دهد. حتي حاضر نشد در اعلام انصرافش از آقاي روحاني حمايت كند...نميخواهم كالبدشكافي كنم. لازم است بگويم حتي رفتار دكتر عارف هم در زماني كه انصراف داد رفتار تعاملي نبود. ايشان اخلاقا به توصيه عمل كرد و كنار كشيد و البته كنار كشيدن او هم تاثير بسزايي در نتيجه انتخابات گذاشت. ولي ايشان حاضر نشد تعامل كند».
رئیس حزب تازه تاسیس اتحاد ملت اشاره ای به اظهارات عارف نیز می کند. در حالی که محمد رضا عارف 30 بهمن 92 در مصاحبه با روزنامه اعتماد گفته بود که «انتظار داشتم روحانی حداقل با من مشورت می کرد» اما شکوری راد خود عارف را متهم می کند که چهار سال قبل تعامل درستی از خود نشان نداده است!.
*عارف سال 93: من در شورای مشورتی خاتمی شرکت نمی کنم!
در همین راستا عارف در آن مقطع در پاسخ به سوال خبرنگار روزنامه زنجیرهای اعتماد مبنی بر این که «شما به عنوان كانديداي اصلاحطلبان به خاطر شرايط پيش آمده به نفع آقاي روحاني كه به عنوان يك چهره ميانهرو و معتدل شناخته ميشود از عرصه انتخابات كنار رفتيد و آرايتان به سبد روحاني ريخته شد، اين امر هواداران تان و كساني كه در حمايت از جريان اصلاحطلبي راي داده بودند را متوقع ميكرد كه شما در دولت به گونهيي حضور داشته باشيد اما اين اتفاق نيفتاد، چه شد كه برخلاف برخي خبرهاي غيررسمي كه از حضور شما در پاستور خبر ميداد به دولت نرفتيد؟» گفته بود:
«این توقع فقط در طرفداران ما نبود و آنگونه كه به من خبر ميدادند اين توقع از سوي هواداران و ستاد آقاي روحاني هم مطرح شده بود».
با این وجود شکوری راد ایراد را در شخص عارف و تک روی او در تصمیم گیری ها می داند.او در این باره می گوید: «ايشان حاضر نشد تعامل كند. بايد با حضور نمايندگان آقاي خاتمي و روحاني گفتوگو ميكردند و توافقهايي انجام ميدادند. هم از نظر تقسيمبندي مناصب در دولت و هم از نظر اتخاذ سياستهايي كه بعدا بايد صورت ميگرفت».
این سخنان در حالی است که عارف قبلا به عدم حضور در جلسات خاتمی اشاره کرده بود. او پیش از این درخصوص حضور در شورای مشورتی اصلاحطلبان با محوریت خاتمی اعلام کرده بود: «در آن شورا شرکت نمیکنم، ما خودمان شورای مشورتی داریم».
*شکوری راد: وقتی دیدیم که عارف کنار نخواهد رفت از او حمایت کردیم/ حمایت من از شخص عارف نبود!
شکوری راد در باره حمایت از عارف برای ریاست مجلس هم سخن جالبی می گوید. او به صراحت اعلام می کند که حمایت او به خاطر شخص عارف نبوده است بلکه به خاطر استراتژی کلی اصلاحات دست به حمایت از عارف زده است:
«وقتي ديدم ظاهرا آقاي عارف كانديداي ما است و كنار نخواهد رفت، درصدد بر آمديم او را تقويت كنيم. مثل حالتي كه در سال ٩٢ در مورد آقاي روحاني رخ داده بود. ما به لحاظ شخص از آقاي عارف حمايت نميكرديم به لحاظ استراتژي كلي اصلاحطلبان حمايت ميكرديم. در سال ٩٢ بخشي از اصلاحطلبان حتي در انتخابات شركت نكردند. موضع دوستان سازمان مجاهدين انقلاب اين نبود كه در انتخابات شركت كنند ولي مغاير نظر جمعي اصلاحطلبان هم اظهارنظر نكردند. در انتخاب رياست مجلس هم با همان استدلالي كه در انتخابات رياستجمهوري از آقاي روحاني حمايت كرديم از آقاي عارف حمايت كرديم».
صراحت لهجه شکوری راد در ابراز انتقادات خود نسبت به محمدرضا عارف پیام آشکاری دارد. او معتقد است که عارف این روزها تلاش دارد تا خود را به عنوان دلسوز واقعی اصلاحات نشان دهدو قصد دارد که شخصیتی از خود به جامعه نشان دهد که حاضر شده است برای آینده اصلاحات از انتخابات کنارهگیری نماید و خود را فدایی اصلاحات کند. با این وجود شکوری راد معتقد است که نه تنها عارف دارای چنین شخصیتی نیست بلکه مشکلاتی که این روزها به دولت یازدهم وارد است نیز نتیجه اقدامات اشتباه او در زمان کناره گیری از انتخابات بوده است. او زمانی که باید با گفتو گو میان خود و روحانی می پرداخته، سکوت کرده و حاضر نشده است که در شورای خاتمی شرکت کند. حزبی عمل نکردن عارف و جدا کردن خود از جریان اصلاحات در کنار تعامل نکردن با دولت یازدهم در مساله مناصب دولتی باعث شده است برخی وزارت خانه ها از دست اصلاحطلبان خارج شود. در واقع ساختار کنونی دولت یازدهم که یکی از اصلی ترین انتقادات اصلاح طلبان به روحانی است ریشه در رفتار غیر حزبی و تک روی عارف داشته است.
