روحانیت همدوش مردم در مشکلات است/ کسوت و تجربه فرهاد قائمیان به کمک ما آمد

گروه فرهنگ-رجانیوز: سریال تلوزیونی «مشاور» با بازی فرهاد قائمیان هر شب از شبکه افق روی آنتن می‌رود. «مشاور» در قالب قصه‌های اپیزودیک، روایت بدون پیرایه‌ای از یک روحانی است که در پی حل مسائل مردم و راهنمایی آنها به سوی مسیر درست است. درونمایه اصلی این سریال خانواده است و سازندگان این اثر در تلاش بوده‌اند که علل فروپاشی و گسیختگی خانواده را در این سریال نمایش دهند. از جمله مواردی که در این سریال به عنوان عامل زوال  خانواده قلمداد می‌شود، می‌توان به معیشت، مسکن، تجملات، عدم مسئولیت‌پذیری، روابط خارج از چارچوب ازدواج، دوستی‌های قبل از ازدواج و ... اشاره کرد.

در همین راستا رجانیوز پیرامون چگونگی تولد ایده این سریال، روند تولید آن و چالش‌های حین مسیر تولید، با محمد صادق بکتاشیان، کارگردان سریال «مشاور» به گفتگو نشست و مشروح این گفتگو در ادامه آمده است:

به‌عنوان سوال اول می‌خواهم بپرسم که چرا به سراغ یک شخصیت روحانی رفتید و با چه چالش‌هایی روبه‌رو شدید؟

ابتدا این کار قرار بود حول شخصیت یک مشاور ساخته شود؛ بواسطه پیشنهاد مدیران بنا شد که یک سری مسائل شرعی هم در کار گنجانده شود و به همین خاطر این مشاور تبدیل شد به مشاوری که روحانی هم هست. کسی که هم تحصیلات دانشگاهی دارد و هم تحصیلات حوزوی. مشورت‌هایی که این مشاور می‌داد، هم باید با شرع و عرف منطبق باشد و هم  این راهکارها بروز و برای مخاطب راهگشا باشد و این کار دقیقی بود. این یکی از چالش‌هایی بود که در مواجهه با یک کاراکتر روحانی با آن روبرو بودیم.

مطلب بعدی قصه‌ها بود. ما در قصه‌ها و در زمان کوتاه حدود چهل دقیقه، هم باید طرح مسئله می‌کردیم و هم باید به آن مسئله پاسخ می‌دادیم. این موضوع باعث می‌شد تا در سناریونویسی با سختی مواجه شویم. این پروسه باید در همه قسمت‌ها انجام می‌شد که به نظر می‌رسد در بسیاری از قسمت‌ها به نتیجه رسیدیم.

 بازی گرفتن از فرهاد قائمیان به عنوان نقش اول این سریال، برای شما چه چالش‌ها و چه فرصت‌هایی را بوجود آورد؟

آقای قائمیان انسان بزرگوار و با اخلاقی هستند و توانایی ایشان در بازی بسیار بالا است. ایشان به خاطر کسوت و تجربه‌ای که دارند، در جلسات با ایده حاضر می‌شدند. ایشان فیلمنامه را به افراد مختلفی داده بودند که بخوانند و بازخوردها و نظرات اقشار مختلف را در مورد فیلمنامه گرفته بودند و خود ایشان خیلی به این کار مشتاق بودند چراکه ایشان تصور می‌کردند که این کار پرمخاطب خواهد بود. آقای قائمیان چون بسیار حرفه‌ای بودند و با کار همراه بودند و خیلی هم به من محبت داشتند، چالش خاصی نداشتیم. در گفتگوهایی با هم می‌کردیم خیلی سریع به نتیجه می‌رسیدیم و چالش خاصی وجود نداشت. فقط بحث سختی کار بود که ایشان تحمل بالایی داشتند و ما ساعت‌های طولانی در خدمت ایشان بودیم و ایشان هم با هر سختی که بود، کار را به صورت درست انجام می‌دادند.

یک چالشی که وجود داشت این بود که بعضی از بازیگران سطح توانایی و بازی‌شان از آقای قائمیان کمتر بود. این چالش به این خاطر بود که ما نمی‌توانستیم همه بازیگران را از میان بازیگران حرفه‌ای انتخاب کنیم؛ چون تعداد سکانس بعضی از بازیگران بسیار کم بود و گاهی یک بازیگر فقط یک سکانس بازی می‌کرد. این موضوع کمی زمان‌بر بود و سعه‌صدر ایشان به کار کمک کرد.

 از شرایط فعلی حوزه و روحانیون چه ارزیابی دارید؟ به نظر شما حوزوی‌ها در واقعیت چه مقدار با تصویری شما در این سریال نشان دادید تطابق دارند؟

به هر حال در هر صنفی ایده‌آل وجود دارد. ما سعی کردیم شخصیتی که خلق می‌کنیم، از لحاظ اخلاقی، رفتاری و فکری در ایده‌آل‌ترین حالت ممکن باشد. می‌خواستیم این شخصیت هم برای مخاطب و هم برای جامعه روحانیت و طلابی که می‌خواهند به مردم کمک کنند، یک الگوی رفتاری باشد. قطعا اساتید و علمای بسیار بزرگ و بلند مرتبه‌ای بودند که اگر بخواهیم به تصویر آنها برسیم، ما خیلی نقص داریم. قله‌هایی که جامعه روحانیت از گذشته تا به امروز داشته‌اند، مخصوصا علمایی مثل آیت‌الله حق‌شناس و افراد دیگری که در جامعه نقش تذهیبی و تربیتی داشتند، اینقدر قله‌های بلندی هستند که رسیدن به آن قله‌ها در حوزه نمایشی و شخصیت‌پردازی اصلا دست‌یافتنی نیست. ولی ما سعی کردیم روحانی را تصویر کنیم که در جامعه امروزی حضور دارد و با مردم ارتباط دارد.

ما باید چیزی خلق می‌کردیم که هم به درام و موقعیت داستانی‌مان جهت دهیم و هم نمی‌توانستیم همه زوایا و جزییات زندگی ایشان را نمایش دهیم. بیشتر رفتار و گفتار آنها در خانواده و جامعه به خصوص آنهایی که مشکل دارند و برای مشورت مراجعه می‌کنند، مد نظرمان بوده است. ما با چند نفر از روحانیون که در این موضوع استاد هستند، از جمله حجت‌الاسلام حجتی مشورت داشتیم که البته خود ایشان هم کار مشاوره انجام می‌دهند. اینگونه افراد در جامعه روحانیت کم نیستند اما کاراکتری که نویسندگان ما خلق کردند، کاراکتری هست که بعد نمایشی آن هم برای مخاطب خوب نشان داده شده است.

 یکی از نقاط قوت این سریال پرداختن به مسائل ملموس و واقعی در جامعه امروزی است. مسائلی مانند معیشت، مشکلات خانوادگی، مسکن، طلاق، روابط قبل از ازدواج و ... . به نظر شما چه مقدار در بازگو کردن این قبیل مسائل در رسانه ملی خلا وجود دارد؟ شما در پرداختن به این موضوعات در صداوسیما چه محدودیت‌هایی داشتید؟

بحث مشورت برای انسان‌ها هم در ساحت فردی و هم گروهی بسیار نیاز هست. مثلا مشاوره برای تحصیل، مشاوره برای ازدواج، مشاوره برای مشاغل و ... . مشاوره‌های فردی هم همینطور؛ هر انسان می‌تواند با مشورت از یک انسان عاقل‌تر از خود، مسیر خود را هموارتر کند و سریع‌تر به ایده‌آل مدنظر خود و جامعه برسد. ما مسائل زیادی برای مشورت‌گرفتن داریم و بخشی جزئی از این موارد در این کار آمده است. نویسندگان ما سعی کرده بودند که مسائل بروز را بیاورند ولی این مسائل بروز خیلی زیادتر از این چیزهایی است که در این کار گفته شده و این مسائلی که در کار آمده دستچین شده است. اگر خداوند بخواهد، ادامه کار می‌تواند کمک بکند تا مسائل بیشتری مطرح بشود.

در صداوسیما محدودیت‌هایی برای پرداختن به برخی سوژه‌ها هست؛ چون به هر حال برخی از سوژه‌ها درجه سنی دارد و برخی از مسائل برای افراد خاص هست و نمی‌شود به صورت عمومی مطرح کرد. اینکه ما برای یک سوژه خاصی که برای آن فرد یک دستورالعمل و نسخه خاصی دارد را برای جامعه بگوییم، خیلی مناسب نیست. سوژه‌هایی انتخاب شده‌اند که عمومیت بیشتری داشته باشند و برای خانواده و گستره بیشتری از طیف‌های جامعه کارکرد داشته باشند.

چه میزان از استقبال مخاطبان به این سریال رضایت دارید؟

بنا بود این کار هم از شبکه سه پخش شود و هم شبکه افق؛ لکن هنوز شبکه سه کار را پخش نکرده است و قرار هست که از شبکه سه هم پخش شود و بعد از آن می‌توان گفت که استقبال چطور بوده است. ولی با مخاطبی که شبکه افق داشته، بازخوردهای خوبی از کار گرفتیم و خانواده‌ها خیلی استقبال کردند. امیدوارم تکرارها و پخش بیشتر این کار بتواند تاثیر بیشتری در جامعه داشته باشد و مخاطب ارتباط برقرار کند. هم‌چنین امیدوارم که این کار ادامه پیدا کند و بتوانیم به جامعه خدمت بیشتری بکنیم.

انتهای پیام/