هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
يكشنبه 17 مرداد 1400 11:57 ساعت
شناسه خبر : 350160
نگاهی به مهمترین ویژگی کابینه سیزدهم
کابینه دولت رییسی چگونه موفق خواهد بود؟/ کم خرجی و پرکاری، شاخصه اصلی کابینه مردمی
دولت آقای هاشمی (دولت سازندگی) نیز دولتی پرکار اما متأسفانه دولتی پرخرج هم بود. مانور تجمل و مدیریت اشرافی، انحرافی بود که هاشمی رفسنجانی پایه و اساس آن را بعد از انقلاب اسلامی به کارنامه مدیران جمهوری اسلامی باز کرد.
گروه سیاسی-رجانیوز: حمید رسایی در یادداشتی پیرامون معرفی کابینه از سوی رئیس‌جمهور به مجلس، نوشت: یکی از مهمترین شاخصه ها که بر اساس آن می توان عملکرد دولت‌ها، رفتار مجالس، عیار شخصیت‌ها و جریانات سیاسی را در سنجه قضاوت قرار داد، ملاک «پر کاری و کم خرجی» آنهاست که اهل بیت عصمت و طهارات در بیانات خود به آن اشاره کرده‌اند.
در روایتی رسول خدا (ص) صفات و خصوصیات مؤمن را می‌شمارد تا به مهمترین آنها می‌رسد و می‌فرماید: «مؤمن کم خرج و کم هزینه است ولی تلاش، خدمات و برکاتش به مردم زیاد و فروان.»
در جنگ جمل یکی از با ارزش‌ترین یاران حضرت علی (ع) به نام زید بن صوحان شهید شد و آن حضرت در شهادت وی گریست. هنگامی که زید از اسب بر زمین افتاد، امام علی(ع) نزدش شتافت، بر بالینش نشست و سر او را روی زانوی مبارکش گذاشت و چنین فرمود: «رحمک الله یا زید، کنت خفیف المؤنه، عظیم المعونة؛ ای زید، خدا تو را رحمت کند که کم مصرف و پرفایده بودی.»
زید بن صوحان برادری داشت به نام صعصعة بن صوحان که علی (ع) به او هم علاقه زیادی داشت. خطيب بود و سخنوری تا جایی که گاهی علی (ع) در حضور خود، او را برای خطابه بالای منبر می‌فرستاد. بعد از ضربت خوردن امیرالمؤمنین، صعصه به ملاقات امامش آمد اما از آنجا که حضرت حال مناسبی نداشت، امکان ملاقات با حضرت را پیدا نکرد و بواسطه یکی از اطرافیان امام برای حضرت این پیام را فرستاد: «سلام مرا به آقا برسان، بگو صعصعه میگويد: رحمت خدا در حيات و ممات شامل حال شما باشد يا أميرالمؤمنين! خداوند در انديشه تو بسيار بزرگ بود، تو عارف و شناسای ذات خدا بودی.» پيغام صعصعه به علی (ع) رسيد و حضرت در پاسخش فرمود: «از طرف من به صعصعه بگوييد "و أنت يرحمك الله، فلقد كنت خفيف المؤونة، كثير المعونة؛ خدا ترا رحمت كند ای صعصعه! تو خوب يار و ياوری برای من بودی، كم‌توقع، كم‌زحمت، كم‌خرج بودی. از آن طرف پر‌كار، خدوم و فداكار بودی.»
همچنین امام صادق (ع) درخصوص ویژگی‌های مؤمن می‌فرماید: «مؤمن تلاش و خدماتش به جامعه و مردم بسیار پربرکت، نیکو و سودمند است ولی بار مالی و هزینه او در جامعه و برای جامعه بسیار سبک و ناچیز است.»
در روایات اهل بیت علیهم السلام وقتی درباره صفات مؤمن و اصحاب امیرالمومنین سخن گفته شده، همواره بر ویژگی «کم خرج بودن در کنار پرکاری» تاکید شده است. با مروری بر عملکرد دولت‌های گذشته شاهدیم که هر دولتی این ویژگی را رعایت کرده است، در خدمت‌رسانی به مردم موفق بوده است.
بعد از دولت موقت (بازرگان) و دولت خیانت (بنی صدر) که اساسا به دلیل تقابل فکری و ایدئولوژیک نتوانستند خدمت‌رسان باشند، دولت شهید رجایی با این که شش ماه روی کار بود اما به دلیل رعایت دو ویژگی کثیر المعونه و قلیل المؤنه (پرکاری و کم خرجی) علی رغم گذشت ۳۸ سال از عمر انقلاب اسلامی، همچنان مردم از آن دوره به نیکی یاد می‌کنند. بعد از دولت شهید رجایی، دولت جنگ (دولت مقام معظم رهبری) نیز با وجود برخی اختلاف نظرها میان ارکان دولت اما دولتی کم خرج و پرکار به حساب می‌آمد.
دولت آقای هاشمی (دولت سازندگی) نیز دولتی پرکار اما متأسفانه دولتی پرخرج هم بود. مانور تجمل و مدیریت اشرافی، انحرافی بود که هاشمی رفسنجانی پایه و اساس آن را بعد از انقلاب اسلامی به کارنامه مدیران جمهوری اسلامی باز کرد. مقام معظم رهبری که مدال پرکاری را روی سینه دولت سازندگی چسباند، بارها و بارها نسبت به ریخت و پاش‌های این دولت گلایه کرد.
دولت سید محمد خاتمی (دولت اصلاحات) که در بخش اقتصادی و مدیریتی استمرار دولت سازندگی و در حوزه فرهنگ و سیاست، دچار افراطی‌گرایی شدید شده بود، دقیقا دولتی بر خلاف مدل حکومتی اهل بیت بود، دولتی کم‌کار اما پرخرج برای همین هم این دولت به کف خدمت رسانی رسید.
دولت محمود احمدی‌نژاد (دولت عدالت) که به تعبیر رهبر انقلاب، بازگرداننده قطار انقلاب به ریل اصلی خود بود را هم باید دولتی کم‌خرج و خوشبختانه پرکار بدانیم هر چند این دولت در سال‌های پایانی دولت دوازدهم به دلیل پرداختن به حاشیه‌ها از جایگاه روز اول خود فاصله گرفت و همین یکی از مهمترین عوامل آن بود که مردم به آغوش پر از فریب روحانی پناه بردند.
دولت روحانی (دولت تدبیر و امید) در دوره یازدهم و دوازدهم مصداق اتم و اکمل دولت کم‌کار و پرخرج بود و همین، یکی از عوامل مهم فاصله آن از مردم شد. رییس این دولت از همان ابتدا نشان داد که بر پایه مدل اجرایی دولت هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی بسته شده است. روحانی از همان روز نخست نشان داد که دولتش دولت «خاشمی» است و او هیچ هویتی از خود ندارد. دولت روحانی سیاست‌زدگی و دو رنگی را از خاتمی و ولخرجی‌ها و بریز و بپاش‌ها را از هاشمی در کنار هم جمع کرد و تبدیل شد به دولت «کم‌کار اما پرخرج» تا جایی که در این تفکر برای مدیریت، باید حقوق‌های نجومی پرداخت و سفر یک روزه آقای روحانی و تیم همراهش به کرج، یک و نیم میلیارد هزینه خورد و خوراک روی دست ملت گذاشت و فقط مسواک و خمیر دندان یک روزشان شد ۴۵۰ هزار تومان!
حالا این روزها در آستانه تشکیل دولت سیزدهم هستیم. آقای رییسی با شعار دولت مردمی و دولت عدالت قرار است کابینه‌ای معرفی کند. آنچه در کارنامه و مشی شخصی ابراهیم رییسی دیده می‌شود، وجود شاخصه‌های مهم پرکاری و کم‌خرجی است که معصومین بر وجود آن در مدیران تاکید کرده‌اند.
بدیهی است که وجود این صفات در رییس دولت به تنهایی برای جاری شدن آن در رگ‌های دولت کفایت نمی‌کند و برای سرایت این ویژگی در تمام رگ‌ها و مویرگ‌های دولت، لازم است در انتخاب تیم کابینه، وجود این ویژگی‌های مدیریتی در کارنامه چهره‌های که معرفی می‌شوند، مورد توجه قرار گیرد.
