شنبه 4 بهمن 1399 19:12 ساعت
شناسه خبر : 343674

روایت یک قدرناشناسی فرهنگی؛
پدیدهای که نادیده گرفته شد/ جای خالی «حامد زمانی» در بزرگداشت حاج قاسم و شهید فخریزاده
حامد زمانی فاتح عرصهای نو برای جمهوری اسلامی و امیدی برای جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی بود. او در میانه دریای شور ابتذال امروزی مردانه ایستاده بود. حالا که نیست نبود او به شدت احساس میشود و قدرش را بیشتر میدانیم.
گروه فرهنگی-رجانیوز: حامد زمانی فرزند انقلاب بود. همان کسی که در دوران سکوت خواص، فتنه را فریاد میکشید و در اوج دوران آمریکا دوستی دولت، مرگ بر آمریکا سر میداد. او زمانی که از مدافعان حرم نمیگفتند، از آنها میخواند و آن زمان که خوانندگان کممایه در کنسرتهای شبانه بار خود را میبستند، ارزشهای اصیل را مرور میکرد.
به گزارش رجانیوز، حامد زمانی کسی بود که بازار داغ موسیقی با مضامین سخیف را به نفع جریان انقلابی بر هم زد. او در نوع خود یک پدیده بود، کسی که در عین جذب مخاطب از همه قشر و سلیقهای، عالیترین مضامین انقلاب را در دستگاه موسیقیایی آورد. او زمانی که سیاستگذاران فرهنگی پا به ابتذال گذاشتند تا مخاطب خود را بالا ببرند، ساحت جدیدی در نگاه به مقولههای فرهنگی به وجود آورد، محتوا و فرم را در هم آمیخت و از پدیدهای نو رونمایی کرد.
شانیت آثار او نه مخدری برای تسکین روزمرگی انسان غربی و نه عاشقانهای سخیف و کم مایه برای رنگ دادن به دنیای بیرنگ عشق امروزی بود، او در خط مقدم قیام علیه استکبار موسیقی اصیل تولید میکرد.
حامد زمانی سال هشتاد و هشت با آهنگ «دیروز، امروز، فردا» شناخته شد و با تولید حدود ۸۰ قطعه ارزشی، به مهمترین خواننده انقلاب در دهه ۹۰ تبدیل شد. از آثار مهم او میتوان به «مکر شیطان»، «راز روشن»، «مرگ بر آمریکا»، «گزینههای روی میز»، «لبیک»، «همآواز»، «گله گرگ»، «ثریا»، «آخرین قدم»، «هفتتیر»، «سپر»، «خبری هست»، «دلارام»، «شمشیر» و «سرانجام» اشاره کرد.
او فاتح عرصهای نو برای جمهوری اسلامی و امیدی برای جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی بود. حامد زمانی در میانه دریای شور ابتذال امروزی مردانه ایستاده بود و حالا که نیست قدرش را بیشتر میدانیم.
عجیب است که دهها اتفاق مهم مانند شهادت سرداران مقاومت، حمله به عین السد، شهادت شهید فخری زاده بدون حامد زمانی گذشت و نبودش به چشم نیامد.
واقعیت این است که جریان فرهنگی انقلاب مانند طفلی ناخوانده با زمانی برخورد کردد. نبود او برای ما تفاوتی با نبود یک خواننده بیمایه پاپ نداشت! لیکن اگر هنرمندی با این استعداد در هر گروه و جریانی دیگری بود، بیپروا برای حفظ او میجنگیدند.
دیروز و امروز بدون زمانی گذشت و چشممان به فردایی است که او باز در میانه میدان غوغا کند.

لینک کوتاه »
http://rajanews.com/node/343674
لینک کوتاه کپی شد
کاش مسئولین انقلابی از ایشان دلجویی می کردند.
انشالله خداوند حامد زمانی عزیز و استاد علی اکبر رائفی پور را در پناه خود حفظ نماید.
حس وطن پرستی همراه با عشق و شعور در کنار بصیرت و دانایی مخصوصا در عرصه های پیروزیهای سیاسی حس بهتری رو به انسان میداد
واقعاً جای این هنرمند رو احساس میکنم
اهنگهای خاص اجرا میکرد
او متعلق به همه سلیقه ها نبود
او سفارشی بود و اهنگهای سفارشی میساخت و میخواند
امیدواریم که دوباره حامد در خط مقدم جبهه فرهنگی و هنری ببینیم
حامد برگرد... خواهش می کنم با آهنگ حاج قاسم برگرد...
اگر امکانش بود مطلب تخصصی تر و کارشناسی تری بزارید.
البته جنگیدن برای حفظ او نیز به معنی تعصب بیجا نیست. تنها نقطه ی تاریک و حاشیه ساز برای او موضوع درگیری فرودگاه بود که اگر هم اشتباهی از او سر زده باشد صرفا در حد همان موضوع باید پیگیری می شد نه حذف از عرصه هایی که با او آباد شده اند.
خداوند او را بیش از ده برابر اندازه ای که ما را خوشحال کرده، خوشحال نماید و آنگونه که آثارش مرحم دل های ما بوده، بیش از ده برابر آن، مرحم دردهایش باشد.