ستاره‌ای که مدافع همیشگی فلسطین بود/ مارادونا: من از صمیم قلب با مردم ایران هستم

حرکات نمایشی مارادونا در کودکی

به گزارش رجانیوز؛ در دنیایی که سلبریتی‌ها با تولید محتواهای جنسی ، انتشار عکس های نیمه عریان و تبلیغ برای برند های بزرگ وقت می گذرانند، مارادونا یک اسطوره تکرار نشدنی است.

در دورانی که لابی‌ های صهیونیستی  گلوگاه‌های رسانه‌ای دنیا را تسخیر کرده بودند، مارادونا بارها عشق و علاقه‌اش به مردم مظلوم فلسطین را فریاد زد.

مارادونا آرمان فلسطین را به‌عنوان نماد مبارزه با ظلم پذیرفته بود و در زمان حیاتش بارها روی این مسئله پافشاری کرد.

اسطوره تکرار نشدنی آرژانتینی به دنبال چیزی ماوراء پول بود. چیزی که او را از پله یا بسیاری از ستاره‌های هم عصرش جدا کرد و تبدیل به یک اسطوره فراموش نشدنی کرد.

مارادونا آرمان داشت و آرمانش با مردم مظلوم دورانش گره خورده بود.
 

مارادونا در جمع هواداران فلسطین

وی در فضایی زاده شد که تنها ایدئولوژی ها و گرایشات چپ منادی احقاق حق مظلومین بود. او هم نوا با مردمی بود که استخوان‌هایشان زیر ماشین سرمایه‌داری غربی خرد شده بود.

مارادونا در کنار فیدل کاسترول

مارادونا تا اندازه‌ای به چگوارا و کاسترول علاقه داشت که روی بدن خود تصویر دو ضدامپریالیست معروف را تتو کرده بود. علاقه او به کاسترو به اندازه‌ای بود که در  مقدمه زندگی‌نامه‌اش نوشت: «تقدیم به فیدل کاسترو و از طریق او به همه مردم کوبا.»
 

البته نگاه مارادونا چیزی فراتر از  مارکسیسم بود. وی با دنیای سرمایه داری و استعمار ملت های ضعیف مشکل داشت.

چنانچه در سال 2005 مارادونا در نشست کشورهای آمریکایی در آرژانتین، این دشمنی را فریاد زد.

او با پوشیدن تی‌‌شرتی با برچسب «بوش را متوقف کنید» و اشاره به بوش به عنوان یک آشغال با حضور جورج دبلیو بوش در آرژانتین مخالفت کرد.
 

وی همچنین در سال 2007  با حضور در یک برنامه تلویزیونی نیز گفت: «من از هرچه از آمریکا می‌آید متنفرم. با تمام توان از آن متنفرم.»

مارادونا در برنامه‌ی تلویزیونی

مارادونا در دسامبر 2007 پس از بازی با برزیل، در دیدار با کاردار سفارت جمهوری اسلامی ایران ضمن ادای احترام به ریاست جمهوری ایران گفت: «من با چاوز و فیدل ملاقات کرده‌ام. اکنون می‌خواهم رئیس جمهور شما را بشناسم. من از صمیم قلب با مردم ایران هستم، صادقانه می‌گویم: من با مردم ایران هستم.» وی سپس پیراهنی با پیام حمایت از مردم ایران امضا کرد.

زمانی که فدراسیون جهانی فوتبال «پله» برزیلی را به عنوان بهترین بازیکن قرن بیستم انتخاب کرد، «فرانس بکن‌بائر»، اسطوره فوتبال آلمان در واکنش به انتخاب فیفا گفت: «من به بالاترین درجات فوتبال جهان رسیدم، قهرمان آلمان و اروپا شدم، قهرمانی جام جهانی را به عنوان بازیکن و مربی تجربه کردم اما بهترین افتخارم، پیراهنی است که مارادونا به من هدیه داد. می‌توانم از مارادونا بخواهم یکی از پیراهن‌هایش را هم به پله هدیه بدهد چون از این عنوان فیفا با ارزش‌تر خواهد بود.»

 فرانس بکن‌بائر

مارادونا زاده‌ی آمریکای واقعی بود. دقیقا همانجایی که صدها سال قبل از تولد مارادونا توسط کشتی های انگلیسی و پرتغالی فتح شد. شاید گلی که بعدها معروف شد با دست خدا در درون دروازه قرار گرفته است، انتقام قتل عام‌های وحشتناک کشورهای غربی در زمان ورود به قاره ی آمریکا بود.
 

تصویرسازی از لحظه‌ای که مارادونا به انگلیس گل زد