علیرغم تأکیدات رهبر انقلاب مبنی بر جبران خطای تحدید نسل، «عقیم‌سازی» همچنان ادامه دارد/ دیگر از دلارهای سازمان های بین المللی برای جلوگیری از پیری جمعیت ایران خبری نیست!

 

 

در ادامه، حاصل این پروژه و عملکرد کنونی عاملان اجرای آن را مورد بررسی قرار می دهیم. 

 

... الغرض حاصل کار جهادی و بی قاعده برای تحدید نسل، این شد که می بینید. تحدید نسل که باید در سال 1371 متوقف می شد، بیش از دو دهه بیخود و بی جهت ادامه پیدا کرد و به قول برخی از دانشمندان غربی، ایران شد رکورددار کاهش رشد جمعیت در جهان، آن هم در طول تاریخ بشر! (1) 

 

تازه در آن زمان که کشور داشت مرحله به مرحله به بحران جمعیت نزدیک می شد، برخی از دانشمندان و کارشناسان ایرانی که نمی دانستند دارد چه بلایی بر سر کشور می آید، با افتخار، سقوط فاجعه بار نرخ باروری در کشور را یکجا به پای عملکرد وزارت بهداشت می گذاشتند، آن را به مقاله تبدیل کرده و در غرب منتشر می کردند. اسم این فاجعه را هم می گذاشتند: معجزه ایرانیIranian Miracle) )! (2)

 

اکنون البته ثمره این معجزه را می توان دید. 

 

اکنون نرخ رشد جمعیت که زمانی 3.2 درصد بود، به کمتر از 1.3 درصد رسیده. اکنون یک زن در سن باروری، کمتر از یک دختر از خود به جای می گذارد، یعنی کشور در طول زمان نمی تواند حتی جمعیت خود را جایگزین کند. اکنون جمعیت ایران، سریعترین حرکت را به سمت مرزهای سالخوردگی جمعیت دارد و همین چند وقت پیش بود که مدیرکل سازمان بهزیستی استان تهران گفت: "از سال 65 تا 90 جمعیت کشور در حالی سالانه 1.7 درصد رشد داشته که رشد جمعیت بالای 60 سال در کشور 4.3 درصد بوده، یعنی رقمی حدود سه برابر رشد کلی جمعیت" (3) سازمان ملل هم در سال 2010 و پیش از آن که یک خائن، آمار نرخ باروری کشور را دستکاری کند، نوید جمعیت فوق سالمند سی و یک میلیونی ایران را به اربابش آمریکا داده بود. سازمان جهانی بهداشت (WHO) نیز پیشاپیش خبر از پیری جمعیت ایران داده است: «سال 2050 میلادی» که در آن جمعیت بالای شصت سال کشور به سی و سه درصد کل جمعیت خواهد رسید.

 

 

 

آری اکنون نرخ باروری در آمریکا با وجود آن همه فساد و فحشاء و فروپاشی خانواده، بیشتر از ایران است و اکنون برژینسکی ها خوشحالند. 

مشاور ارشد امنیت ملی کارتر، در مصاحبه معروفش می گوید: "از فکر کردن به حمله‌ پیشدستانه علیه تأسیسات هسته ای ایران اجتناب کنید و یک بازی طولانی مدت را انجام دهید، چون زمان، آمارهای جمعیتی و تغییر نسل در ایران به نفع حکومت کنونی نیست" (5)

 

البته اکنون دیگر، نه تنها جمعیت شناسی پیدا نمی شود که برای سالخوردگی جمعیت بزرگنمایی کند، نه تنها یک نفر نیست که حقایق جمعیتی را تشریح کند، بلکه نابغه ای پیدا شده است که می گوید: "از دید کارشناسی، سالخوردگی جمعیت، شاید یک فرصت باشد تا تهدید!" (6) 

 

اکنون دیگر خبری از سازمان های بین المللی و دلارهای‌شان هم نیست که نگذارند جمعیت ایران پیر شود. آقای عبدالرسول هاجری [1] خاطره جالبی از ملاقاتش با عبدالعزیز بن سلطان- نماینده صندوق جمعیت سازمان ملل- در کنفرانس بین المللی جمعیت در اندونزی بیان کرده که یک دنیا عبرت است. وی می گوید در حاشیه این کنفرانس به سراغ نماینده صندوق جمعیت رفتم و گفتم: ایران در آینده‌ای نزدیک دچار رشد منفی و نزولی جمعیت می شود و برخی از صاحب‌نظران جمعیت گفته اند که کاهش سطح باروری در ایران، از نظر سرعت، در دنیا بی‌نظیر است و اکنون هم‌ جمعیت ایران دارد پیر می شود. اما با این وجود برنامه‌های تنظیم خانواده با حمایت صندوق جمعیت سازمان ملل، به همان قوت در حال اجراست. آیا وقت آن نرسیده که صندوق جمعیت سازمان ملل که متولی تنظیم خانواده در جهان است، به فکر افزایش باروری در ایران باشد و نگذارد که جمعیت ایران پیر شود؟ عبدالعزیز در پاسخ به آقای هاجری می گوید: "صندوق جمعیت تاکنون به تنظیم خانواده با جهت‌گیری مثبت فکر نکرده و هیچ برنامه‌ای برای آن در دستور کار ندارد. اگر روزی بخواهد در این زمینه وارد شود به کشورها توصیه می‌کند به جای افزایش فرزندآوری، از کشورهای پرجمعیتی مثل بنگلادش، آدم وارد کنند!" (7)

 

اکنون دیگر آن کسانی که برای دریافت مجوز تحدید نسل، هر روزه به سراغ یکی از علما می رفتند، کاری به نظر علما ندارند، علمایی یکصدا می گویند «نگذارید جمعیت پیر شود». البته که حق دارند، نظرات علما دیگر با منویات صندوق جمعیت سازمان ملل و سازمانی موسوم به سازمان بهداشت جهانی –حضرت دبلیو اچ او- نمی خواند. 

 

آن پزشکانی که زمانی عواقب رشد بی رویه جمعیت را از منظر اقتصادی، فرهنگی، امنیتی و غیره شرح می کردند، اکنون که بابت بحران جمعیت مورد بازخواست قرار می گیرند به جای مسئولیت پذیری و عذرخواهی می گویند: ما پزشک بودیم نه جمعیت شناس!

 

آری اکنون نه تنها مسببان ظاهرالصلاح این خسارت بزرگ در پی جبران مافات نیستند، بلکه وقتی نمایندگان مردم می خواهند قانونی برای حمایت از فرزندآوری مردم تصویب کنند، بیشرمانه در مخالفت قد علم کرده و در مجلس شورای اسلامی رو به بیژن نوباوه (نماینده دوره پیشین مجلس شورای اسلامی) داد می زنند که: "شما می خواهید یک مشت گدا –گشنه و کور و کچل اضافه کنید!"

 

اکنون معاون بهداشت وزارت بهداشت اصل بحران جمعیت را زیر سوال برده و می گوید: "حالا از نظر جمعیتی زمان عروسی است!" و سپس به دروغ مدعی می شود که اطلاعات جمعیتی به صورت ناقص و اشتباه به مقام معظم رهبری رسیده است! (8)

 

اکنون صحبت های مکرر مقام معظم رهبری و توصیه های ایشان برای «جبران خطا» (9) نیز خریداری ندارد و دکتر محمد اسلامی (رئیس اداره باروری سالم -تنظیم خانواده سابق- و مشاور فنی دفتر سلامت جمعیت وزارت بهداشت)، نماینده صندوق ضدجمعیت را به یک مرکز بهداشت در جنوب شهر می برد تا خیال ارباب راحت شود که عقیم سازی‌ها همچنان ادامه دارد. تازه این کار زمانی صورت می گیرد که تنها قریب بهک ماه از اعلام موضع صریح مقام معظم رهبری گذشته است که فرموده اند: «من معتقد به کثرت جمعیتم. هر اقدام و تدبیری که می‌خواهد برای متوقف کردن رشد جمعیت انجام بگیرد، بعد از صد و پنجاه میلیون انجام بگیرد» (16/05/1390) 

 

 

اکنون دکتر مطلق؛ مديرکل دفتر سلامت جمعيت وزارت بهداشت که سالیان سال با شعارهای «دو بچه کافیست» و «فرزند کمتر؛ زندگی بهتر» کشور را به مصیبت کنونی دچار کرده است، ضمن افاضاتی می گوید: "اصلاً برنامه ما این نيست که جمعيت را کم یا زیاد کنيم. برنامه ما تأمين سلامت مادر و کودک است"!! (8)

 

اکنون...

 

(گفتم داخل پرانتز مسئله ای را با مخاطبان محترم در میان بگذارم و آن این که: ماجرای مسئولین دفتر سلامت جمعیت وزارت بهداشت، حقیقتا از نوادر نظام مدیریتی در کشور ما به شمار می آید، زیرا در دو دهه اخیر هرچه وزیر و دولت اعم از کارگزارانی، اصلاح طلب، مهرورز و معتدل آمده اند و رفته اند، مدیران این قسمت از وزارت بهداشت از جایشان تکان نخورده اند. الغرض این موضوع در کشوری که با تغییر دولت ها، بعضا آبدارچی ادارات نیز تغییر می کنند، قدری عجیب به نظر می رسد. البته ناگفته نماند که: در زمان وزارت چندماهه دکتر طریقت منفرد، مدیران این بخش توسط معاون بهداشت وزارت تغییر کردند. همین مسئله هم باعث شد که افراد متعددی معاون مزبور را توبیخ کنند، از جملهکی از نمایندگان دوره قبل مجلس که در تماسی تلفنی، خانم دکتر فاطمه رخشانی -معاون بهداشت وزارت بهداشت- را تهدید کرده، می گوید: "هر کار می خواهی بکن، ولی فلانی را از آنجا برندار!" البته کهک مربی کارکشته، خوب می داند "نباید به ترکیب تیم برنده دست زد!!" به هر حال با آمدن دولت فعلی، مدیران مربوطه به جایگاه ازلی – ابدی خود بازگشتند و ماجرا به خیر و خوشی تمام شد! بگذریم...)

 

اما یک سوال مهم؛ جریان تنظیم خانواده چرا زمانی که دید نظام اسلامی به اهداف جمعیتیش رسیده است، روند تحدید نسل را متوقف نکرد؟ 

در پاسخ باید گفت: درست است که نظام اسلامی به هدفش رسیده بود، ولی نظام استکبار جهانی که به هدفش نرسیده بود! 

 

به زبانی دیگر: این درست که قرار بود وقتی به نرخ باروری 4 و درصد رشد جمعیت 2.3 درصد رسیدیم، سیاست تحدید نسل را کنار بگذاریم و این هم درست که در سال 1371 به هدفمان رسیدیم، ولی ما نمی توانستیم زیر قولمان بزنیم و به تعهداتمان عمل نکنیم. 

 

- چه قولی؟! چه تعهدی؟! 

 

شهریور ماه سال 1373 بود که ما در رأس هیئتی بلندپایه عازم قاهره شدیم تا در کنفرانس بین المللی جمعیت و توسعه (ICPD) شرکت کنیم. رویمان به دیوار و گلاب به رویتان، ما آنجا متعهد شدیم که نرخ رشد جمعیت ایران را به صفر –تکرار می کنم به صفر- برسانیم. به هر حال مرد بود و قولش! 

 

 

 

اما یک سوال اساسی دیگر: جریان تنظیم خانواده از ابتدا به چه دلیل، پیگیر کاهش رشد جمعیت ایران شد؟ 

 

جوابش ساده است و یک جمله: 

 

 

نکند گمان کرده اید که اگر سیاست تعدیل اقتصادی و کنترل جمعیت را نمی پذیرفتیم و منویات بانک جهانی و صندوق بین المللی پول را، طابق النعل بالنعل اجرا نمی کردیم، باز هم موفق می شدیم میلیاردها دلار وام بگیریم و در کشور سازندگی کنیم! بانک جهانی تنها در سال 1372، 141 میلیون و چهارصد هزار دلار برای تحدید نسل به ایران وام داد و در سال 1379، 86 میلیون دلار به اجرای تنظیم خانواده در ایران کمک کرد و شما نمی دانید که هر دولتی این هنر را ندارد که بانک جهانی را بدوشد! نه واقعا گمان کرده اید اگر نمازی ها را به ایران نمی آوردیم و نمی گذاشتیم شبکه سازی کنند، ارباب نمازی ها می گذاشت شل، توتال، استات اویل، بریتیش پترولیوم و دیگران به ایران بیایند و سرمایه گذاری کنند؟! آیا گمان کرده اید اگر ملک افضلی در هیئت مدیره موسسه همیاران غیردولتی ایران (غدا) و زیر نظر مدیرعاملی با نام باقر نمازی (10) (مشاور ارشد شورای جمعیت، وابسته به بنیاد راکفلر) راهبری NGO های کل کشور را بر عهده نمی گرفت و نهایت تلاش خود را مصروف قلع و قمع جمعیت کشور نمی کرد، می توانست جایزه جمعیت سازمان ملل را بگیرد و برای کشور آبروی بین المللی به ارمغان بیاورد؟! زهی تصور باطل، زهی خیال محال...

 

تصویری از صفحه تارنمای همیاران غدا که تصویر نمازی و ملک افضلی را به عنوان مدیران این موسسه نشان می دهد.

 

 

الغرض؛ برای پیشرفت و توسعه، راهی جز تعامل با دنیا وجود ندارد. 

 

تعامل با دنیا هم قواعدی دارد و یکی از آنها پیشکش کردن قربانی به محضر کدخداست. 

 

قربانی هم هر آن چیزی است که کدخدا طلب کند، یک زمان جمعیت است، یک زمان نهاد خانواده و اخلاق جنسی است و زمانی هم ممکن است قربانی، اعتقادات دینی مردم باشد!

 

...

 

مخاطبان محترم! اگر نمی دانستید، بدانید که آنچه تا اینجا خوانده اید تنها مقدمه ای بوده است برای این که بفهمیم: معجزاتی جدید در راه است! شواهد و قرائن متعددی نشان می دهد که قرار است پس از معجزه در سلامت باروری و تنظیم خانواده، لااقل دو معجزه دیگر اتفاق بیفتد، معجزاتی در سلامت معنوی و سلامت جنسی.

 

و حال تکخوان آن گروه سرود قصد کرده که در حد توان، خطای کودکیش را جبران کند و مانع وقوع فجایعی بزرگتر از بحران جمعیت شود!

 

----------------------------------------