هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
يكشنبه 28 ارديبهشت 1404 04:26 ساعت
شناسه خبر : 384994
سعید توتونکار
قدرت سازنده خدمت
«دولت سیزدهم از دولتهایی بود که از این ظرفیتها خوب استفاده کرد. اگر این دولت ادامه پیدا میکرد، بنده احتمال زیاد میدهم که بسیاری از مشکلات کشور، عمدتا مشکلات اقتصادی حل میشد.»
او نه عصای موسوی داشت نه دم عیسوی. راهکار او همان بود که در دسترس همگان است؛ اما جز اندکی از آن بهره نمیبرند. رمز موفقیت شهید ابراهیم رئیسی در واقع بازیابی و بهرهمندی، از همان اصل اساسی است که امام آن را به کار بست تا طاغوت را براندازد و همان است که با آن دورانهای سختی چون جنگ تحمیلی از سر گذشت و در چند دهه اخیر غلبه بر اتفاقات بسیار دشوار ناباورانه هموار شد و افتخارات شگفتانگیزی به نام ملت ایران در تاریخ ملل ثبت شد و آن چیزی نبود جز به کارگیری منطق انقلاب اسلامی، در مردمیسازی قدرت و کشف و استفاده از ظرفیتهای بسیار ارزشمند گستره سرزمینی ایران و قابلیتها و استعدادهای مردمان آن. مردمیسازی قدرت در جمهوری اسلامی ایران یعنی مردمیسازی مسئولیت.
مسئول مردمی کسی است که مسئولیت را مردمی کند. در واقع میتوان گفت مردم در جمهوری اسلامی ایران فاعل حکومتاند؛ نه عامل آن.
این یعنی طراحی و طی مراحلی در اندیشه مدیریت و اقدام مدیران و مناسبسازی ساختارها و سازماندهیهای کلان که باعث جلباعتماد، اشتیاق و مشارکت مردم در تولید قدرت میشود. این نگاه درست در برابر نگاهی قرار دارد که منبع قدرت را از بیرون و وارداتی میداند.
قدرت وارداتی کالایی مصرفی خواهد بود که هر چه بیشتر باشد، وابستگی را تشدید خواهد کرد. همانطور که درباره امنیت گفته میشود، قدرت نیز خریدنی نیست. اگر ما خودآگاهی و خودانگیختگی لازم برای فهم و ایجاد و به کارگیری قدرت را نداشته باشیم، هیچگاه دیگران حتی در برابر هزینههای گزاف آن را به ما واگذار نخواهند کرد.
تمنای جلب حمایت و کسب قدرت از خارج از مرزها و بیرون از اراده مردم، مساوی با فقر و شکست زیربنایی و راهبردی کشور خواهد شد. آنچه که در قبال قدرت وارداتی پرداخت میشود، امکانهای تشخص و استقلال و عزت ملی است.
مسئولی که چشمانتظار پشتیبانی انباره قدرت خارجی باشد، بهتدریج منابع خام تولید مؤلفههای قدرت در داخل را صادر میکند تا بهزعم خود قدرت آسان و آماده به دست آورد. در ابتدا به نظر میرسد که راه چندصدساله یکشبه طی شده اما هر چه بگذرد نشانههای ضعف درونی و سستی بنیادین و پوچی بنای قدرت وارداتی بیشتر آشکار خواهد شد.
