چهارشنبه 22 فروردين 1403 20:17 ساعت
شناسه خبر : 378720
بوشهریها آیینهای معنوی مختلفی همزمان با ماه مبارک رمضان برگزار میکنند که یکی از این آیین ها «عید تلخو» است که پس از برپایی نماز عید فطر و صرف صبحانه با حضور در منازل کسانی که یکی از عزیزان خود را از دست دادهاند این سنت حسنه برجای مانده از نیاکان خود را برگزار میکنند.
گروه فرهنگ-رجانیوز: پس از پایان ماه معنوی و پر خیر و برکت رمضان و فرارسیدن عید سعید فطر، مؤمنان و روزهداران ، با شکرگزاری به درگاه یزدان پاک پاداش معنوی خود را از درگاه پروردگار یگانه مسئلت میکنند.
به گزارش رجانیوز، آیینهای ویژه عید فطر که برگرفته از اعتقادادت مذهبی و ریشه در باورها و فرهنگ مردم دارد در بسیاری از مناطق کشور دارای وجوه مشترک است و در برخی مناطق از جمله استان بوشهر آیینهای سنتی نیز برای جشن گرفتن این آیین به آن افزوده شده است .
پس از یک ماه حضور در ضیافت الهی و اعتراف به بندگی و طلب آمرزش و عرض نیاز و تمنا به درگاه خداوند، روز عید که روز توفیق بر طاعت و اطاعت، توبه و تهذیب نفس و ذکر و یاد محرومان و گرسنگان است فرا میرسد.
در آیین عید تلخو که در روز عید فطر برگزار می شود کسانی که در از ماه رمضان سال گذشته تا امسال عزیزی از دست داده اند مراسم میگیرند و مردم با حضور در این مراسم و پذیرایی با مسقطی یا رنگینک یاد آن زنده یاد را گرامی و با بازماندگانشان همدردی می کنند.
همچنین رفتن به آرامستان ها و خواندن فاتحه برای درگذشتگان یکی دیگر از آیین هایی است که مردم استان بوشهر آن را بجا می آورند.
در روز عید فطر، پس از نماز عید نوازندگان دم دم سحری، دمام بر دوش، در کوچه ها راه می افتند و با ماه رمضان خداحافظی می کنند و بر در هرخانه ای، چند لحظه می ایستند به صاحبخانه و اهل منزل، عید مبارک می گویند.
صاحب خانه نیز به خاطر تشکر از نوازندگان که یک ماه درسحرگاه برای خوردن سحری، آنها را بیدار کرده اند، به عنوان تبرک یا عیدی، وجه نقد، شیرینی و یا آذوقه ای که در منزل دارند، به آنها می دهند.
دادن هدیه و گرفتن آن نه به خاطر حق الزحمه است بلکه از قدیم این عیدی دادن مرسوم بوده و هیچ اجباری در آن نیست.
نوازندگان نیز عیدی و آذوقه ای که به دست آورده اند را برای مصرف خود استفاده نمیکنند و همه آنها و یا قسمتی از آنها را به مردم نیازمند و مستحق میدهند.
" دم دم سحری ماه رمضان" یکی از آیین های سنتی و قدیمی استان بوشهر است که بیشتر در محله های قدیمی شهر بوشهر (چهار محل) برای بیدار شدن روزه داران رایج بوده است.
در گذشته های دور که امکاناتی مانند ساعت زنگ دار، تلفن همراه و رادیو و تلویزیون برای بیدار شدن مردم وجود نداشت چهار تا پنج تن از جوانان در پیش از سحری مردم را با صدای "دمام " از خواب بیدار می کردند تا خود را مهیای پخت و صرف وعده سحری کنند.
واژه دُم دُم سحری در اصل دَم سحری است یعنی دَم سحر، وقت سحر یا نزدیک به سحر است افرادی که دم دم سحری اجرا می کردند و شعرهایی را در وصف ماه رمضان میخواندند.
در قدیم با آواز دم دم سحری سازی زده نمی شد، فقط دعایی خوانده می شد و با تک تک زدن (دق الباب) چون همه درهای منازل از جنس چوب بود مردم را در هنگام سحر با دق الباب بیدار می کردند و بعدها کم کم دمام به عنوان یکی از آلات موسیقی به آن اضافه شد.
آیین سنتی مذهبی "الوداع رمضان "، یکی دیگر از آیینهایی معنوی که از گذشتههای دور در استان بوشهر برای پایان ماه مبارک رمضان رایج بوده است .
بر اساس این سنت در شبهای پایانی ماه مبارک رمضان پیش از اذان سحر از طریق بلندگو، وداع با ماه مبارک در مساجد به گوش مردم مومن و روزه دار رسانیده میشود.
«الوداع، الوداع ای ماه مبارک الوداع، دیر آمدی، زود میروی، ماه مبارک الوداع» از جمله شعارهایی است که شرکت کنندگان در این آئین با هم سر داده و یا با طنین انداز شدن در بلندگوهای مساجد به گوش مردم مومن و روزه دار رسانیده میشود و روزه داران از این ماه پرفضیلت خداحافظی میکنند.
انتهای پیام/
لینک کوتاه »
http://rajanews.com/node/378720
لینک کوتاه کپی شد