جایزه‌ی اراده‌ی ملی به فیلمی در ستایش خیانت داده شد/ «اراده‌ی ملی» در جشنواره فجر حاکم است یا «اراده‌ی لیبرال‌ها»

جشنواره فیلم فجر در بخش اراده ملی بیشتر به اراده‌ی‌لیبرال‌ها نزدیک بوده تا اراده ملت. چراکه خیانت هنوز برای مردم ایران مذموم اخلاقی و شرعیست و اراده‌ی ملی در ریشه‌کن کردن خیانت است اما جشنواره فیلم فجر جایزه اراده‌ی ملی را به فیلمی در ستایش خیانت می‌دهد. فیلمی که تصویری صدوهشتاد درجه مخالف زن ایرانی به نمایش می‌گذارد. بنفشه آفریقایی نه‌تنها مستحق جایزه نیست که باید توقیف هم بشود. فیلمی که توهین به فرهنگ و مذهب مردم کشور به حساب می‌آید تا هرچیز دیگری.

گروه فرهنگی-رجانیوز: چندی پیش که سرو صدای اصلاح‌طلبان بر سر دیوارنگاره میدان ولیعصر بلند شد، سوال مهمی در اذهان شکل گرفت؛ اینکه زن و یا مادر نمونه از نظر اصلاح‌طلبان چه زن و مادریست. خب خیلی نگذشت تا مشخص شود. مادری که در جوانی به همسر خود خیانت کرده و با دوست شوهرش فرار می‌کند و در میان‌سالی دست شوهرسابقش را می‌گیرد و به خانه می‌آورد و به صورت غیر رسمی دو همسر در خانه دارد. این نمایی از زن مطلوب اصلاح‌طلبان است.

به گزارش رجانیوز مراسم اهدای جوایز بخش تجلی اراده ملیِ سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر دوشنبه‌ ششم اسفند، در تالار ایوان شمس و با حضور مسئولان دولتی و تعدادی از هنرمندان برگزار شد. در این مراسم اما اتفاقات عجیب و غریب زیادی به وقوع پیوست و به فیلم‌هایی جایزه داده شد که به صورت عریانی محصولات ضدفرهنگی و در ستایش خیانت محسوب می‌شدند.

معصومه ابتکار معاون امور زنان و خانواده رییس جمهور جوایز بخش زنان و خانواده را به فیلم‌های بنفشه آفریقایی و مردی بدون سایه اهدا کرد. جالب است در متن اهدای جایزه گفته شد:

«جایزه بهترین فیلم مرتبط با مسایل خانواده به خاطر پرداختن به اهمیت احترام و اخلاق به ویژه به سالمندان تعلق می گیرد به خانم مونا زندی برای فیلم بنفشه آفریقایی که براساس داستانی واقعی ساخته شده است. همچنین از بازی هنرمندانه خانم فاطمه معتمدآریا در این فیلم تقدیر می شود.»

این درحالیست که فیلم بنفشه افریقایی کاملا بر عکس آن چیزیست که معاون جناب رییس جمهور و بخش اراده‌ی ملی جشنواره فیلم فجر ادعا می‌کنند. بنفشه آفریقایی هم ضد خانواده است و هم در ستایش خیانت و هم اساسا یک پدیده ضداخلاقیست. البته باید گفت اصولا به همین خاطر است که مورد توجه معصومه ابتکار و اصلاح‌طلبان قرار گرفته است. زنی که در بنفشه آفریقایی تصویر می‌شود درست در مقابل مادریست که در دیوارنگار میدان ولیعصر مشغول تربیت فرزندان است. معتمدآریا در بنفشه آفریقایی در جوانی فرزندان کودک خود را رها کرده و به همسرش خیانت می‌کند. و همین کافیست تا غربگرایان و اصلاح‌طلبان آن را شایسته تقدیر بدانند. چراکه او باید مدل و الگویی باشد در برابر زن مومن ایرانی.

تنها به این جند جمله درباره فیلم بنفشه آفریقایی و زن و خانواده معرفی شده در آن که جایزه هم از بخش اراده ملی گرفته است توجه کنید. شکوه زنی میان سال است که همسر سابق خود را به خانه خودش می‌آورد تا از او مراقبت کند. درحالی که این اتفاق حسادت همسر فعلی او را بر می‌انگیزد. در جریان فیلم مشخص می‌شود که شکوه به همسر سابق خود خیانت کرده است و با دوست همسرش دست به یکی کرده‌اند و رفته‌اند. این رفته‌اند یعنی زن خانواده، فرزندان کوچک خود را رها کرده و با بی‌توجهی به آنان به فکر عیش خود بود است. حالا بعد از گذشت چندسال همسر سابق خود را به خانه آورده و سعی می‌کند به او محبت کند. در انتهای فیلم نیز مشخص می‌شود که او هر دو مرد زندگی‌اش را دوست دارد و تصمیم دارد هر دوی آن‌ها را نیز کنار خود داشته باشد.

حالا به جایزه اراده‌ملی و ادعای ابتکار و داوران مبنی بر نمایش خانواده و اخلاق در بنفشه آفریقایی توجه کنید. یک نتیجه ساده می‌توان گرفت و آن هم این است که اصولا زن و خانواده از نظر اصلاح‌طلبان هر چه از لحاظ اخلاقی ازهم پاشیده‌تر باشند، بهتر است. باید گفت چیزی جز این نمی‌شود نتیجه گرفت.

به هرحال جشنواره فیلم فجر در بخش اراده ملی بیشتر به اراده‌ی‌لیبرال‌ها نزدیک بوده تا اراده ملت. چراکه خیانت هنوز برای مردم ایران مذموم اخلاقی و شرعیست و اراده‌ی ملی در ریشه‌کن کردن خیانت است اما جشنواره فیلم فجر جایزه اراده‌ی ملی را به فیلمی در ستایش خیانت می‌دهد. فیلمی که تصویری صدوهشتاد درجه مخالف زن ایرانی به نمایش می‌گذارد. بنفشه آفریقایی نه‌تنها مستحق جایزه نیست که باید توقیف هم بشود. فیلمی که توهین به فرهنگ و مذهب مردم کشور به حساب می‌آید تا هرچیز دیگری.