شورای نگهبان جور ندانم‌کاری آقایان را بکشد/ چرا CFT خلاف قانون اساسی است؟

گروه سیاسی-رجانیوز: نماینده شاهین‌شهر به درستی پرده از اصلی‌ترین مشکل مجلس برداشته بود! سه‌ماه قبل، در حوزه هنری و زمانی که انقلابیون با هم قرار گذاشتند تا خط قرمزی بر روی خستگی بکشند؛ رمزگشایی حاجی دلیگانی تنها در یک جمله ساده و پرمعنا خلاصه شده بود: « مشکل اصلی مجلس اینه که در مشت آقای لاریجانی است. تموم شد و رفت! »

 

به گزارش رجانیوز بهارستان دیروز به آن‌هایی که هنوز « آقای رئیس را نشناخته یا ساده‌لوحی می‌کردند» ثابت کرد که علی اردشیر لاریجانی برای حمایت از دولت حاضر است تا آن‌جا پیش رود که نامه رئیس جامعه مدرسین را  نیز در معادلات خود نادیده بگیرد! در این میان لیست امیدی‌ها نیز یار کلیدی رئیس مجلس بودند تا لایحه مبارزه با تامین مالی تروریسم با 143 رای به تصویب برسد. البته فریادهای نقوی حسینی و 120 رای منفی به این لایحه استعماری کورسوی امیدی در دل‌ها بود تا مشخص شود همچنان مشی و طریقه «مدرس» هواخواهانی -ولو اندک- در بهارستان دارد!

 

روز گذشته لایحه الحاق دولت ایران به کنوانسیون مبارزه با تامین مالی تروریسم-cft - که آبان ماه سال گذشته و در بحبوحه زلزله کرمانشان به مجلس ارسال شده بود، با تلاش‌های همه‌جانبه علی لاریجانی به تصویب رسید تا تکلیف آخرین لایحه از لوایح  4 گانه FATF مشخص شود. اما این لایحه برای تبدیل شدن به قانون باید به تصویب شورای نگهبان برسد و از این حیث آزمون بزرگی برای این نهاد به شمار می‌رود چرا که شورای نگهبان باید به تنهایی جور ندانم‌کاری‌های مجلس را  هم بکشد.

 

 

 

از جمله نمونه‌های واضح نقض قانون اساسی- تنها به عنوان مشتی نمونه از خروار- تعریف cft از تروریسم در ماده (1)2 آن است که برای"نهضت های آزادیبخش و مبارزات گروه های مقاومت و ایران"مشکلات متعدد ایجاد می‌کند. به همین خاطر است که دولت برای این مشکل به حق شرط متوسل شده و اعلام کرده است: جمهوری اسلامی ایران با نظر به اصول و هنجارهای حقوق بین الملل تا حین پذیرش کنوانسیون از جمله کنوانسیون 1999 سازمان کنفرانس اسلامی و قطعنامه‌های مرتبط ملل متحد از جمله قطعنامه 2625 و 1514، تعریف عمل تروریستی را مشتمل بر مبارزات مشروع مردمی علیه از جمله سلطه استعماری و اشغال خارجی نمی‌داند و نسبت به اطراف متعاهدی که قلمروی عمل تروریستی را مستند به زیر بند (ب) بند (1) ماده (2) کنوانسیون مشتمل بر این مبارزات می‌دانند، تنها در حدود پیش‌گفته، متعهد می‌داند و اعلام می‌دارد ماده (6) کنوانسیون ارتباطی به این حق ندارد. این مبارزات فارغ از انگیزه آن مجاز و مشروع است و اعمال تروریستی به هر انگیزه‌ای ممنوع است.

 

اما از آن‌جایی که در کنوانسیون مبارزه با تامین مالی تروریسم حق شرط تنها محدود به دو ماده- 2.2 و 24.1 شده است اساساً گذاشتن حق شرط بر روی این بند را باید باطل و کان لم یکن دانست. ذکر این نکته نیز ضروری است که طبق ماده 19 "کنوانسیونِ بین‌المللی حقوق معاهدات 1969" ، که می توان گفت قانون اساسی کلیه معاهدات بین¬المللی محسوب می شود؛ "حق شرط، حق تحفّظ یا Reservation"، در صورتی امکان پذیر است که:

 

اولاً؛ آن کنوانسیون، حق شرط را منع نکرده باشد، 

ثانیاً؛ فقط در موارد خاصی که کنوانسیون اجازه داده باشد، شرط می تواند انجام گیرد، 

ثالثاً؛ شرط و یا تحفظ، مخالف هدف و منظور آن کنوانسیون نباشد.

 

همچنین طبق ماده20 "کنوانسیونِ بین¬المللی حقوق معاهدات 1969" نیز حقّ شرط و تحفّظ  در صورتی پذیرفته خواهد شد که با آن مخالفت نشود. در صورت مخالفت، آن شرط میان آن دو کشور اجرا نمی¬شود و همان تعهداتِ متنِ کنوانسیون، میان آنها حاکم خواهد بود.