مسئولان بلندپایه ورزش باید شأن و جایگاه قهرمانان کشتی را بدانند

گروه ورزش- مونا قائمی: احسان لشکری دلاور کشتی‌گیری که در مسابقات کشتی آزاد بزرگسالان قهرمانی جهان 2013 در بوداپست مجارستان با وجود آسیب‌دیدگی از ناحیه زانوی راست ـ‌که 20 روز قبل از آغاز مسابقات در تمرینات تیم ملی رخ دادـ موفق به کسب مدال برنز شد. وی توانست مقتدرانه به تمام شایعاتی که قبل از سفر در باره عدم توانایی او برای تکرار افتخاراتش در المپیک 2012 لندن بر سر زبان‌ها بود پایان بخشد. او همواره بسیار با جسارت، شجاعانه و صریح سخن می‌گوید و در این گفت‌وگو نیز همچنان با دقت و شفافیتی ارجمند و تأثیرگذار سخن گفته است. در این مجال از این که با وجود مشغله فراوان فروتنانه پاسخگوی سئوالات ما بود از ایشان کمال تشکر را داریم. 

رجانیوز: بی‌توجهی به وضعیت کشتی منحصر به زمان حال نیست، اما این بار وضع به شکلی درآمد که حقیقتاً اسباب تأسف همه ورزش‌دوستان شد. با این همه شما و دوستان غیرتمندتان توانستید همچنان نام کشور ما را بر تارک جهان کشتی بنشانید. ضمن عرض تبریک برای این همه غیرت، استقامت و این قهرمانی درخشان، ابتدا بفرمایید قبل از عزیمت به بوداپست بر شما و هم‌تیمی‌هایتان چه گذشت؟ ظاهراً آقای هدایتی بخشی از هزینه‌های اعزام را تأمین کردند.

لشکری: آقای هدایتی محبت کردند قبل از مسابقات 50 هزار دلار، 25 هزار دلار به کشتی آزاد و 25 هزار دلار هم به فرنگی کمک کردند و پس از آن هم به مدال‌آوران و کل تیم سکه دادند و از ایشان تشکر می‌کنیم که لطفشان شامل حال این تیم بوده است و امیدواریم قدر این مرد بزرگ دانسته شود و ایشان را در کنار کشتی نگه دارند. 

همان طور که شما هم اشاره کردید مشکلات فدراسیون کشتی یکی دو تا نیست. قبل از مسابقات هم اعلام کردیم، اما متأسفانه توجهی نشد. حتی تغذیه بچه‌ها هم دچار مشکل بود، درحالی که یکی از مهم‌ترین مسائل در ورزش حرفه‌ای، به‌خصوص ورزش سنگینی مثل کشتی توجه به تغذیه ورزشکاران است.  

شما مشکل را در چه می‌بینید؟ 

در این که توجه کافی به این ورزش نمی‌شود، درحالی که کشتی پرافتخارترین و در عین حال مظلوم‌ترین ورزش ایران است. شما کدام ورزش را سراغ دارید که با این امکانات اندک به مسابقات جهانی برود و این همه مدال بیاورد و در کنار تیم‌هایی که از بهترین امکانات برخوردارند، به این شکل افتخارآفرینی کند؟ این همه هزینه صرف فوتبال می‌شود و در بهترین شکلش می‌شود قهرمان لیگ ایران! کی پیش آمد که تیم فوتبال ایران حتی وقتی به جام جهانی هم راه پیدا کرد در همان ابتدای راه باز نماند و بتواند به نیمه‌نهایی برسد؟ متأسفانه زحمت، آسیب‌دیدگی و فشارهای جسمی و روحی مال بچه‌های تیم ملی کشتی است و افتخارات و سنگ به سینه‌زدن‌هایش مال دیگران. اصلاً کسی به فکر نیست ببیند چه بر سر یک قهرمان آمده و با چه مشقت‌هایی توانسته است خودش را به سکوی قهرمانی دنیا برساند. همه رسانه‌ها، رادیو و تلویزیون ما وقت، انرژی و بودجه را عمدتاً صرف فوتبال می‌کنند که هرگز نتوانسته است افتخاری هم‌تراز حتی یکی از افتخارات کشتی برای ورزش این کشور کسب کند.

تنها چیزی که مایه دلگرمی امثال من است، خوشحالی، لطف و محبت مردم است. خود ما که مدال می‌گیریم بعد از مدتی از آن حال و هوا بیرون می‌آییم، ولی بعضی از مسئولین چنان جوگیر می‌شوند که همچنان در آن حال و هواها به‌سر می‌برند. مدال‌آورانی نظیر من در واقع نردبام‌ ترقی برخی از مسئولان شده‌ایم. 

جالب اینجاست که حتی وقتی به قول منتقدین به تورنمنت‌های درجه سه هم اعزام می‌شدیم، صدای خیلی‌ها در آمده بود که این یعنی اتلاف هزینه، درحالی که حداقل فایده‌اش این بود که کشتی‌گیران آمادگی خود را حفظ می‌کردند. از کشتی‌گیران حمایت مالی که نمی‌شود، جلوی همین اعزام‌ها را هم می‌خواستند بگیرند. اگر مسئولین ورزش واقعاً این قدر نگران اتلاف هزینه‌ها هستند، چرا به قراردادهای میلیاردی فوتبالیست‌ها رسیدگی نمی‌کنند؟

مدتی هم سروصدا راه افتاده بود که چرا رسول خادم را به‌جای غلامرضا محمدی سرمربی تیم ملی کشتی کرده‌اند.

این هم یکی از آن حاشیه‌سازی‌های بی‌موردی است که فقط وقت و انرژی افراد را تلف می‌کند. رسول خادم و غلامرضا محمدی هر دو از بزرگان کشتی ما هستند و هر دو برای تیم ملی زحمت کشیده‌اند. این جور حرف‌ها فایده ندارد. به‌جای حاشیه‌سازی‌ها باید به آینده کشتی توجه کرد و مصلحت کشتی را در نظر گرفت.

به نظر شما برای سر و سامان دادن به وضعیت ورزش به‌طور اعم و کشتی به‌طور اخص چه باید کرد؟

باید رئیس‌جمهور، وزیر ورزش، مسئولین رده بالا و همه کسانی که وقتی پرچم کشور به اهتزاز درمی‌آید، درمی‌یابند چه افتخار بزرگی نصیب مملکت شده است و قدر این جایگاه را می‌دانند، قدم پیش بگذارند و مطابق با شأن، شخصیت و جایگاه یک قهرمان ملی به او برسند تا مردم هم باور کنند ما قدر جوانان شایسته‌مان را می‌دانیم و مطابق لیاقت و شأنشان با آنها رفتار می‌کنیم. الان بچه‌های تیم کشتی مشکل دارند، مشکل استخدام دارند. کشتی‌گیر قهرمان دنیا شده و در المپیک، مسابقات جهانی و ده‌ها مسابقه دیگر ده‌ها مدال کسب کرده، اما هنوز گرفتار ابتدایی‌ترین مسائل زندگی است و دغدغه‌ معاش و زندگی روزمره‌اش را دارد. این که نمی‌شود بچه‌ها بروند و از سلامتی و جانشان مایه بگذارند و بعد عده‌ای بیایند و همه چیز را به اسم خودشان تمام کنند. وضع این طور پیش برود همه اینهایی که امسال قهرمان شدند و مدال آوردند، نخواهند توانست در مسابقات آسیایی که سال بعد برگزار می‌شود و مسابقات جهانی و المپیک کشتی بگیرند.  

پشتوانه تیم‌های نوجوانان و جوانان را هم از دست می‌دهیم. 

همین طور است. وقتی صدای اعتراض ما به این شکل بلند می‌شود، مطمئن باشید خانواده‌ها به بچه‌هایشان اجازه نخواهند داد به کشتی بپردازند. قهرمانان این دوره که کنار بروند، برای سال‌های بعد پشتوانه نداریم. ما که نباید فقط جلوی پایمان را ببینیم. ورزش کشتی باید سال‌های سال برای این مملکت افتخار کسب کند.

به نظر شما اگر باشگاه‌های بزرگ در کنار فوتبال برای ورزش‌های دیگر از جمله کشتی هم سرمایه‌گذاری کنند، آیا در وضعیت این ورزش‌ها بهبود حاصل خواهد شد؟

حتماً می‌شود، ولی مطمئن باشید این کار را نمی‌کنند، چون کسی به فکر اصل ورزش نیست و همه فقط می‌خواهند جیبشان پر شود و برای تیم‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کنند که اشاره کردم بزرگ‌ترین افتخارشان قهرمانی لیگ است! چندین و چند میلیون تومان به فلان قوتبالیست درجه سه پاداش می‌دهند و بعد هم می‌آیند در تلویزیون و پُز این کارهایشان را هم می‌دهند، درحالی که این جور کارها نه خداپسندانه است نه مردم‌پسندانه. 

مدتی صحبت از پیشنهادهای تیم‌های اروپایی برای شرکت شما در لیگ آلمان بود. سرانجام این قضیه چه شد؟

به من گفتند 160 هزار دلار را که برای چهار ماه به تو پیشنهاد داده‌اند قبول نکن و به‌جایش در اینجا بمان تا در کشتی جاودانه شوی! من هم از خیر 160 هزار دلار گذشتم تا جاودانه شوم! در حال حاضر همه تلاش و برنامه‌ریزی من معطوف به کسب مدال طلای المپیک برزیل است. اگر امکانات و شرایط مناسب باشد، من توانایی کشتی گرفتن در دو المپیک بعدی را هم دارم و اگر اتفاق خاصی نیفتد، به امید خدا مدال طلای المپیک برزیل را به دست خواهم آورد.

به عنوان آخرین سئوال نقش آقای رسول خادم را در این موفقیت‌ها چقدر مؤثر می‌دانید؟

مسبب تمام این افتخارات در دو سال اخیر شخص ایشان بوده است. تیم ملی کشتی ایران و کشتی دنیا به این مرد بزرگ مدیون هستند. من هم افتخار می‌کنم جناب آقای رسول خادم سرمربی تیم ملی کشتی آزادند و صمیمانه امیدوارم مسئولین ورزش قدر این مرد بزرگ را چه در زمانی که کشتی‌گیر بودند و چه در کسوت مربی‌گری همواره بهترین بوده‌اند، بدانند. از کادر فنی آقایان محمدی، طلایی، رضایی، بیات و... و رأسشان آقای رسول خادم و از مردم عزیزمان که با محبت‌ها و دعاهایشان همواره یار و مددکار ما بوده‌اند صمیمانه ممنونم.

در خاتمه امیدوارم شأن، شخصیت و لیاقت این قهرمانان ارزشمند حفظ شود. 

ممنون از وقتی که در اختیار ما گذاشتید.