هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
جمعه، 10 فروردين 1403
ساعت 07:13
به روز شده در :

 

 

 

رجانیوز را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

 

چهارشنبه 19 ارديبهشت 1397 ساعت 18:35
چهارشنبه 19 ارديبهشت 1397 18:21 ساعت
2018-5-9 18:35:21
شناسه خبر : 287130
حالا چمبرلین به اشتباه بودن سیاست مماشات پی برده بود؛ بنابراین پس از حمله آلمان، خواهان دفاع انگلیس و ورود کشورش به جنگ با آلمان نازی شد. اما کار از کار گذشته بود و پس از شکست متحدین در نروژ که شکست سیاست مماشات (Appeasment) بود، پدر مماشات کاری دنیای سیاست در ماه می1940 لباس نخست وزیری را کنار گذاشت و رفت تا دنیای سیاست را به اهلش واگذار کند.
حالا چمبرلین به اشتباه بودن سیاست مماشات پی برده بود؛ بنابراین پس از حمله آلمان، خواهان دفاع انگلیس و ورود کشورش به جنگ با آلمان نازی شد. اما کار از کار گذشته بود و پس از شکست متحدین در نروژ که شکست سیاست مماشات (Appeasment) بود، پدر مماشات کاری دنیای سیاست در ماه می1940 لباس نخست وزیری را کنار گذاشت و رفت تا دنیای سیاست را به اهلش واگذار کند.
عبدالرضا هادی‌زاده-رجانیوز: «نویل چمبرلین» نخست وزیر انگلیس در سال های 1937تا 1940 بود. شهرت جهانی او مدیون امضای توافقنامه ای تاریخی است که درست نتیجه ای عکس برای انگلستان و جهان به بارآورد. توافقنامه موسوم به«مونیخ» که در قبال زیاده خواهی های رژیم آلمان نازی با هیتلر بسته شد امروز به عنوان یک کیس استادی (Case Study)برای اثبات ناکارآمدی راهبرد مماشات (Appeasement) در قبال قدرت های زورگو و قلدرمسلک استفاده می شود.
 
به گزارش رجانیوز ماجرا از این قرار بود که هیتلر با دست گذاشتن روی منطقه سودت که متعلق به چک اسلواکی بود خواستار حاکمیت خود بر این سرزمین شد. این خواسته نامشروع با یک استدلال آشنا اجابت شد. «چمبرلین» با این خیال که می توان با مماشات در مقابل خواسته های هیتلر مانع از جنگ شد مقدمات یک توافق تاریخی و بزرگ را فراهم کرد و ناحیه سودت که حق قانونی هیتلر هم نبود را به وی تقدیم کرد. 
 
این اتفاق البته با حمایت افکارعمومی و به عنوان یک پیروزی بزرگ مورد استقبال قرارگرفت تا جایی که چمبرلین در بازگشت از مونیخ در میان خبرنگاران حاضر شد و با شوق و شعف فراوان و بالا گرفتن توافقنامه پیام صلح، نتیجه بخش بودن عقب نشینی و راهبرد مماشات را به جهان نشان داد.
 
 
اما همه این اتفاقات یک پیام را برای هیتلر مخابره کرد: «عقب نشینی چمبرلین به خاطر ضعف است» همین کافی بود تا هیتلر باخیال آسوده مقدمات تصرف سرزمین های بیشتر و جامه عمل پوشاندن به زیاده خواهی های افزون تر را در ذهن طراحی کند.شش ماه بیشتر از امضای توافقنامه «مونیخ» نگذشته بود که هیتلر با زیرپا گذاشته شدن تعهدات خود و حمله به لهستان جنگ جهانی دوم را به راه انداخت. 
 
حالا چمبرلین به اشتباه بودن سیاست مماشات پی برده بود؛ بنابراین پس از حمله آلمان، خواهان دفاع انگلیس و ورود کشورش به جنگ با آلمان نازی شد. اما کار از کار گذشته بود و پس از شکست متحدین در نروژ که شکست سیاست مماشات (Appeasment) بود، پدر مماشات کاری دنیای سیاست در ماه می1940 لباس نخست وزیری را کنار گذاشت و رفت تا دنیای سیاست را به اهلش واگذار کند.
 
شباهت این قسمت از تاریخ اروپا با وضعیت ساخته شده توسط روحانی در ایران از جهت پیگیری سیاست شکست خورده «مماشات» است. دولت روحانی از ابتدا با اظهار عجز خالی بودن خزانه، دستان مذاکره کنندگان خود را در چانه زنی بست.
 
او آنچنان در پیگیری سیاست «مماشات» اصرار داشت که حتی دولتش زمزمه های چون «هر توافقی بهتر از بی توافقی است» را کوک می کرد. پیگیری این سیاست که نهایتا منجر به امتیازدهی های فراوان و امضای برجام شد به جایی رسید که در دو و نیم سالی که از اجرای برجام گذشته بود دولت جدید و حتی قبلی آمریکا بارها به واکنش سنجی ایران در قبال تحریم ها و نقض برجام پرداختند. تحریم های ویزا، آیسا، کاتسا و طولانی شدن اسامی مقامات ایرانی درلیست SDN را می توان از شاخص ترین تحریم های پسابرجام برای سنجیدن میزان جدی بودن تهدیدهای ایران در مقابل فشارها قلمداد کرد.
 
اما واکنش دولت و دستگاه دیپلماسی خنثی، منفعلانه و مبتنی بر ضعف بود و همین باعث شد یک پیام مهم به آمریکایی ها صادر شود: «دولت روحانی ضعیف است و اعمال تحریم های جدید بدون هزینه است» همین پیام بود که آمریکا را به این نتیجه رساند که حتی خروج از برجام هم دولت روحانی را به واکنش وادار نمیکند. اتفاقا این پیش بینی آمریکایی ها درست از آب درآمد. دولت روحانی چنان مجدانه بر پیگیری سیاست مماشات طلبی اصرار دارد که حتی خروج اصلی ترین طرف توافقنامه از برجام هم نتوانسته او را از ادامه این مسیر منصرف کند. به قولی او بعد از 5 سال شکست های پی درپی راهی را می پیماید که چمبرلین پس از سه سال از آن منصرف شد.


دیدگاه کاربران

یک رویای از کدخدا برای خودشون درست کردن و توهم دوستی و دلدادگی با کدخدا دارند که هنوز هم باور نمی کنند که برجام یک ننگی بیش نبود

در واقع آنهایی که خواب کدخدا می دیدند، هنوز در خوابند!

دوست عزیز، خواب نیستند، بلکه فکر می کنند ملت خواب هستند. البته اگر خوش‌بینانه فکر کنیم.

کسی که خود را به خواب زده به هیچ وجه بیدار نخواهد شد.

روحانی در انگلستان حقوق خوانده که چنین توافقی را امضا کرده !ولی قاعدتا چند واحد تاریخ در دروس حقوق هست !
نمیدونم چی خوانده آنجا.....

چمبرلین انقدر مرد بود که بعد از مشخص شدن اشتباهش استعفا کند اما ...