هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
چهارشنبه 9 آبان 1397 ساعت 09:41 2018-10-31 09:41:35
شناسه خبر : 297245
در بدترین وضعیت آب‌وهوایی، دانش‌آموزان سیستان و بلوچستانی به مدرسه رفتند
اصلا کسی حواسش هست؟
می‌شود ساعت‌ها در ارتباط با این تصویر نوشت. میزان‌غلظت ذرات معلق در هوای شهرهای شمالی سیستان و بلوچستان به چهار هزار و 580 میکروگرم بر مترمکعب معادل 31 برابر حدمجاز رسید و کیفیت هوا چندین برابر شرایط بحرانی شد. همچنین سرعت باد به 76 کیلومتر بر ساعت رسید اما با وجود مشکلات آب‌وهوایی در این منطقه، دانش‌آموزان سیستان سر کلاس‌های خود حاضر شدند. این اصل خبر بود، سوای افکت‌هایی که احتمالا تمام عکس‌های گرفته‌شده از دانش‌آموزان سیستانی دارند، واقعیت هم خیلی دور از این افکت‌ها نیست. قبل‌تر‌ها هم در همین فضای مجازی، با دست‌به‌دست شدن تصاویر مختلف دیده بودیم که با اسب و قاطر یا با یک وانت‌نیسان با چندبرابر ظرفیتش دانش‌آموزان جابه‌جا می‌شوند و از شهر و روستا به مدرسه می‌روند. هربار هم البته سوژه‌هایی بدتر از اینها بوده و با نگاهی به مدارس کپری و کلاس‌هایی که نه میز دارند و نه نیمکت، نه تخته دارند و نه در و پنجره، تلخی این رفت‌وآمدهای خطرناک را کمی فراموش می‌کنیم تا برسیم دوباره به چنین روزی که تصویری، از نو مشکلات جدی دانش‌آموزان را در مناطق محروم کشور یادآوری کند.
چند روز پیش بود که در گفت‌وگو با یکی از روحانیون کهگیلویه‌ای نوشتیم از وضعیت بد مدارس آنجا؛ از مدارسی که حیاط ندارند، از مدارسی که کلاس ندارند، از مدارسی که یک کلاس دارند و همه پایه‌ها با هم و در کنار هم درس می‌خوانند، از مدارسی که در و پنجره ندارند و اگر پنجره‌ای هم دارند با این استدلال که شیشه‌ها می‌شکند، در این فصل سرما پنجره‌ها شیشه ندارند. در مدارسی که معلمان برای نوشتن نکات آموزشی تخته ندارند و اگر تخته‌ای هم دارند ماژیکی ندارند و در آرزوی ماژیک هستند و می‌مانند؛ چون آموزش‌وپرورش هم بودجه خرید ماژیک، شیشه، تخته و میز و صندلی ندارد و این قصه آنقدر ادامه پیدا می‌کند که در همین چند کیلومتری پایتخت هم بعضی‌ها همین مشکلات را داشته باشند و بعضی دیگر البته بماند که چطور، اما خیلی بهتر درس بخوانند و هزینه کنند.
مدارس مهران به خاطر اسکان مردم و وضعیت ترافیکی در جریان بازگشت زائران تعطیل می‌شود و این اقدام خوب و مثبتی است. مدارس تهران هم سال‌ها شاهد بودیم و هستیم که برای برف و آلودگی و... تعطیل می‌شوند و البته این هم تا وقتی سیاست صحیحی اعمال نشود اقدام خوبی است، اما آنجا یعنی در سیستان وقتی غلظت ذرات معلق به 31 برابر حد مجاز می‌رسد، چه اصراری به تشکیل کلاس‌های درس است؟ چه اصراری است که به خطرناک‌ترین شکل و در خطرناک‌ترین شرایط آب‌وهوایی دانش‌آموزان با ابتدایی‌ترین نوع پوشش و بدون کمترین محافظتی از مجاری تنفسی‌شان در کلاس‌های درس حاضر شوند؟
من‌باب پیشنهاد، نه از مقام یک کارشناس یا دغدغه‌مند‌تر از مسئولان، در کنار برگزاری جلسات متعدد برای چرایی و چگونگی تاثیر قطعی معدل و ماجرای ترمیم معدل و... که به دنبال آن انتقادات زیادی مطرح شده است، یا بررسی طرح شب‌مانی دانش‌آموزان در مدارس که احتمالا می‌خواهد سلامت دانش‌آموزان را تضمین بکند، یا تطهیر طرح معلم تمام‌وقت و خلاصه این‌گونه بررسی‌ها که البته خیلی هم بی‌اهمیت نیستند، بررسی وضعیت مناطقی که در این شرایط دانش‌آموزان ملزم به حضور در مدرسه می‌شوند و در بدترین شرایط ممکن هم راه مدرسه را طی می‌کنند و سر کلاس‌ها می‌نشینند، خالی از لطف نیست./ فرهیختگان
